بازتابنده آنتن استوانه‌ای شکل به عرض ۱۲ متر (۳۹ فوت) روی فضاپیمای NISAR (رادار روزنه مصنوعی ناسا-ایسرو) در فضا مستقر شده و در موقعیتی قرار گرفته است که هنگام دریافت سیگنال از زمین در آن قرار خواهد گرفت. این فضاپیما مانند یک چتر تا شده، تا نقطه‌ای به فاصله ۳۰ فوت (۹ متر) باز شده و توسط جاذبه و کشش جوی نگه داشته شده است. NISAR، یک پروژه مشترک بین ISRO و ناسا، که توسط ISRO در ۳۰ جولای از مرکز فضایی ساتیش داوان پرتاب شد، قادر به ارسال «اطلاعات دقیقی از جمله یخچال‌های طبیعی، صفحات یخی، زلزله‌ها و آتشفشان‌ها» خواهد بود، علاوه بر اینکه به شناسایی تالاب‌ها از جمله جنگل‌ها نیز کمک می‌کند. این ماموریت اثرات موجی بر کشاورزی، واکنش به بلایا و برنامه‌ریزی زیرساخت‌ها و سایر زمینه‌ها خواهد داشت.
یک نقطه عطف علمی بزرگ
بخش علوم زمین ناسا افزود که این یک نقطه عطف در رصد زمین است. مشاهدات NISAR به دانشمندان و سیاست‌گذاران کمک می‌کند تا تغییرات در محیط زیست را درک کرده و از منابع بهتر استفاده کنند. از زیرساخت‌ها گرفته تا امنیت غذایی، انتظار می‌رود این تلاش پیامدهای عمیق و درس‌های واقعی برای سایر کشورهای جهان داشته باشد.
نیسار اولین ماموریتی است که دارای دو سیستم SAR است – یکی در باند L و دیگری در باند S. در مقابل، باند L از میان ابرها و پوشش جنگلی عبور می‌کند و باند S به پوشش گیاهی و آب برف بسیار حساس است. آنها از یکدیگر پشتیبانی می‌کنند و به همین دلیل شرایط عکاسی عالی را فراهم می‌کنند. بازتابنده بخش اساسی هر دو سیستم است و استقرار موفقیت‌آمیز آن یک نقطه عطف مهم است.
فرآیند “شکوفایی”
ساختار بازتابنده، که از ۱۲۳ پایه کامپوزیتی و یک شبکه سیمی با روکش طلای ۲۴ عیار تشکیل شده است، وزنی معادل ۱۴۲ پوند (۶۴ کیلوگرم) را به همراه دارد. ابتدا باز شدن بوم بود که در ۹ آگوست آغاز شد و پس از آن “شکوفایی” بازتابنده، در ۱۵ آگوست، زمانی که پیچ‌های انفجاری قاب را رها کردند، پرتاب شد.
همکاری ایالات متحده و هند
لوکت گفت: «این همکاری نشان دهنده دهه‌ها تحقیق در مورد رادار و همکاری بسیار قوی بین ناسا و سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) است.» ناسا در ساخت رادار باند L، بازتابنده و سیستم داده مشارکت داشت، در حالی که سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) خدمات مربوط به رادار باند S، اتوبوس فضاپیما و ترتیبات پرتاب را ارائه داد.
