سازمان فضایی هند تصویری از یک آزمایش حیاتی برای ماموریت سرنشین‌دار گاگانیان منتشر کرده است. در این تصویر، یک چتر نجات در حال پرتاب از یک کپسول آزمایشی روی یک سورتمه ریلی که توسط یک موشک با سرعت بالا به حرکت در می‌آید، دیده می‌شود. قرار است ماژول خدمه گاگانیان در هنگام ورود مجدد توسط چتر نجات روبان مخروطی شکل، که ۵.۸ متر عرض دارد و در یک هاون قرار گرفته است، تثبیت و کند شود. این آزمایش‌ها توسط سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) در تأسیسات سورتمه موشکی ریلی (RTRS) در چندیگار در اوت ۲۰۲۳ انجام شد. با این آزمایش موفقیت‌آمیز، گامی مهم به سوی اولین پرواز فضایی سرنشین‌دار هند برداشته شده است.
به گفته ISRO، در آزمایشگاه تحقیقات بالستیک ترمینال در چندیگار، مهندسان ISRO در مرکز فضایی ویکرام سارابهای (VSSC) از ۸ تا ۱۰ آگوست ۲۰۲۳، استقرار چترهای نجات را با استفاده از یک سورتمه مجهز به موشک آزمایش کردند. برای آزمایش اینکه آیا چترهای نجات روبان مخروطی شکل (با قطر ۵.۸ متر) که با ملات پر شده‌اند، به درستی باز می‌شوند و کپسول را کند می‌کنند یا خیر، آنها با سرعت بالا پرتاب شدند.
چتر نجات‌ها توسط مهندسان در سه سناریوی مختلف آزمایش شدند: کاملاً باز (همچنین به عنوان “بی‌آب” شناخته می‌شوند)، تا حدی باز شده (همچنین به عنوان “آب” شناخته می‌شوند) و با زاویه تندی که ورود مجدد را تقلید می‌کرد. هر آزمایش موفقیت‌آمیز بود و یک نقطه عطف مهم برای سیستم چتر نجات ماژول خدمه گاگانیان بود.
انتظار می‌رود گاگانیان یک خدمه سه نفره را برای یک مدار چند روزه به ارتفاع حدود ۴۰۰ کیلومتری منتقل کند و در آب‌های هند فرود بیاید. سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) پیش از این بازیابی کپسول را با نیروی دریایی هند تمرین کرده است.
دو پرواز نمایشی بدون سرنشین (در اواخر سال ۲۰۲۳ و اوایل سال ۲۰۲۴) برای اعتبارسنجی کپسول سرنشین‌دار و وسیله پرتاب برنامه‌ریزی شده است. یک پرتاب سرنشین‌دار گاگانیان می‌تواند به زودی پس از آن انجام شود و هند را به چهارمین کشور (پس از ایالات متحده، روسیه و چین) با قابلیت پرتاب انسان بومی تبدیل کند.
