در یک عقب‌نشینی چشمگیر برای بوئینگ، ناسا اعلام کرد فضاپیمای استارلاینر در نخستین مأموریت عملیاتی خود قادر به حمل فضانورد نخواهد بود. طبق اصلاحیه تازه قرارداد، مأموریت استارلاینر-۱ که برای آوریل ۲۰۲۶ برنامه‌ریزی شده، محدود به انتقال محموله خواهد بود.
ناسا تصمیم خود را پس از سال‌ها مشکلات فنی و پروازهای آزمایشی پر ایراد اتخاذ کرده است. نخستین پرواز آزمایشی بدون سرنشین در اواخر ۲۰۱۹ به دلیل نقص نرم‌افزاری تا آستانه از دست رفتن کامل فضاپیما پیش رفت و پرواز دوم در مه ۲۰۲۲، با وجود رسیدن به ایستگاه، با مشکلات پیشران‌ها دست‌وپنجه نرم کرد.
استیو استیچ، مدیر برنامه خدمه تجاری ناسا، در بیانیه‌ای توضیح داد که این تغییر به ناسا و بوئینگ فرصت می‌دهد تا سامانه پیشران استارلاینر را به دقت آزمایش کرده و آماده صدور گواهی ایمن برای مأموریت‌های سرنشین‌دار آینده شوند. هدف، اجرای نخستین مأموریت اعزام خدمه در زمان مناسب و همسو کردن پروازهای بعدی با نیازهای عملیاتی ایستگاه تا سال ۲۰۳۰ است.
نقطه بحرانی پروژه، نخستین مأموریت سرنشین‌دار تابستان گذشته بود. در آن مأموریت، فضانوردان ناسا، بوچ ویلمور و سانی ویلیامز، با وجود رسیدن به ایستگاه فضایی، به دلیل نقص‌های پیشران برای مدت طولانی‌تری در فضا گرفتار شدند و ناسا بازگرداندن آن‌ها با استارلاینر را بیش‌ازحد خطرناک ارزیابی کرد. در مقابل، اسپیس‌ایکس با کپسول دراگون عملکرد موفقی داشته و از سال ۲۰۱۹ تاکنون، یک پرواز آزمایشی و ده مأموریت اعزام خدمه را بدون مشکل کامل کرده است. در سپتامبر ۲۰۲۴، دراگون ویلمور و ویلیامز را سالم به زمین بازگرداند.
استارلاینر که ۱۵ سال پیش معرفی شد و قرار بود از ۲۰۱۷ عملیاتی شود، تاکنون بیش از دو میلیارد دلار ضرر برای بوئینگ به همراه داشته است. بوئینگ درباره جزئیات تغییرات در سامانه پیشران خود هنوز سکوت کرده و تشخیص دقیق نقص‌ها دشوار بوده، چرا که ماژول سرویس فضاپیما حاوی مشکلات، در بازگشت بدون سرنشین سپتامبر ۲۰۲۴ جدا و در جو زمین سوخت.
با توجه به برنامه ناسا برای بازنشسته کردن ایستگاه فضایی بین‌المللی حدود سال ۲۰۳۰، زمان بوئینگ برای اثبات توانایی استارلاینر و جبران سرمایه‌گذاری عظیم، در حال کاهش است. سوال اصلی این است که آیا بوئینگ می‌تواند دوباره اعتماد ناسا را جلب کند یا نه.
