تحصیلات دانشگاهی هاوکینگ در سال ۱۳۳۷ آغاز شد، زمانی که او در ۱۷ سالگی برای تحصیل در رشته فیزیک به کالج دانشگاهی آکسفورد رفت. هاوکینگ که به دنبال مدرک دکترا در دانشگاه کمبریج بود، از این که فهمید ستاره‌شناس محترم فرد هویل – که اکنون به دلیل ابداع اصطلاح ‘بیگ بنگ’ با تمسخر آن در رادیو مشهور است، دیگر دانشجو نخواهد گرفت – ناامید شد.
سرپرست او یک محقق نسبتاً ناشناخته به نام دنیس سیاما بود. آنچه که سیاما به خاطرش شهرت نداشت، این بود که او به جای مربیگری به هاوکینگ جوان انگیزه داد تا به دنبال علایقش برود. جایی که هویل نظریه بیگ بنگ را نادیده گرفت، هاوکینگ به قهرمان آن تبدیل شد.
کشف استیون هاوکینگ در انفجار بزرگ چه بود؟
به دنبال کار راجر پنروز در مورد نقطه بی نهایت متراکم فضازمان در مراکز سیاهچاله ها، هاوکینگ از ریاضیات نسبیت عام استفاده کرد تا استدلال کند که خاستگاه خود جهان را می توان در فیزیک مشابه یافت.
در سال۱۳۴۸، هاوکینگ و پنروز نظریه معروف خود را در مورد تکینگی های کیهانی منتشر کردند که انرژی آغازین کیهان را در حجم بی نهایت کوچکی توصیف می کند.
اکتشافات استیون هاوکینگ در مورد سیاهچاله ها چه بود؟
نگرانی کلیدی در مورد مفهوم سیاهچاله ها در آن زمان این بود که طبق قانون دوم ترمودینامیک، میزان کلی بی نظمی (یا آنتروپی) در یک سیستم بسته مانند جهان با گذشت زمان افزایش می یابد.
از آنجایی که سیاهچاله ها نمی توانند نور یا ماده را بازتاب یا ساطع کنند، این اختلال در عمل ناپدید می شود. یا قانون دیرینه در مورد آنتروپی اشتباه بود، یا به نوعی، معیاری از این اختلال وجود دارد.
یک فیزیکدان نظری به نام یاکوب بکنشتاین پاسخی داشت. بکنشتاین که در آن زمان دانشجوی فارغ التحصیل بود، استدلال کرد که اگر مساحت سطح ‘افق رویداد’ سیاهچاله با ریزش نور و ماده به داخل آن منبسط شود، می تواند معیاری از آنتروپی آن را ارائه دهد.
اگر درست باشد، این اختلال افزایش یافته منجر به مقداری گرما در رابطه با سطح سیاهچاله می شود. هاوکینگ، با هدف رد فرضیه بکنشتاین، در عوض یک رابطه ریاضی بین تابش حرارتی و افق رویداد در حال گسترش را کشف کرد.
این کشف که «تابش هاوکینگ» نامیده می‌شود، در ابتدا بحث‌برانگیز بود، زیرا حاکی از آن بود که حتی سیاه‌چاله‌های بزرگ نیز می‌توانند در مدت زمان طولانی تبخیر شوند و پارادوکس دیگری در مورد حفظ اطلاعات در کیهان ایجاد کند.
در حالی که هنوز رصد نشده است، تشعشعات هاوکینگ اکنون یک ویژگی پذیرفته شده در این اجرام کیهانی عجیب و غریب است.
چرا استیون هاوکینگ امروزه اینقدر محبوب است؟
در سال ۱۳۵۷، هاوکینگ به عنوان پروفسور لوکاسی ریاضیات در دانشگاه کمبریج انتخاب شد، سمتی که زمانی توسط ریاضیدان ایزاک نیوتن اداره می شد. در طول سال‌های بعد، هاوکینگ به خاطر ایده‌های خود، نه تنها در جامعه علمی، بلکه در خانواده‌های سراسر جهان، شهرت یافت.
کتاب علمی محبوب او با عنوان “تاریخ مختصر زمان”، که درباره ماهیت عجیب زمان و مکان است، در سال ۱۳۶۶ منتشر شد و طی ۲۳۷ هفته در فهرست پرفروش‌ترین‌های تایمز لندن باقی ماند و رکوردهایی را شکست. به عبارت دیگر، این کتاب بیش از چهار سال و نیم در این فهرست بود.
بیوگرافی
متولد: ۱۸ دی ۱۳۲۰، پدرش فرانک هاوکینگ محقق پزشکی استوایی،و مادرش ایزوبل آیلین هاوکینگ دانشجوی اقتصاد و فلسفه می بود.
درگذشت: ۲۳ اسفند ۱۳۹۶، در سن ۷۶ سالگی دار فانی را وداع گفت.
![import numpy as np import h5py data='/content/drive/MyDrive/SILIXA_iDAS015_181219184621_fieldID000212.h5' data1=h5py.File(data,'r') print(data1.keys()) display(data1) display(data) raw_data = data1['DasRawData']['RawData'] x_axis = np.arange(raw_data.shape[1]) t_axis = np.arange(raw_data.shape[0]) print(x_axis.shape) print(t_axis.shape) import matplotlib.pyplot as plt import numpy as np ns = 30000 fs = 1000 dx = 1.021 nx = 3136 GL = 10 x = np.arange(nx) * dx def u(x, t): return np.exp(-(x - t)**2) def calculate_result(x): return 1/10 * (u(x - 5, t) - u(x + 5, t)) traces = [] for t in range(0,30000): tr = [calculate_result(x_val) for x_val in x] traces.append(tr) traces_array = np.array(traces) print(f"traces_array : {traces_array.shape}")](https://spacenota.ir/wp-content/uploads/2025/05/big-ring-body-420x280.webp)
