چین با گسترش منظومه اینترنتی گووانگ خود، همچنان پا به پای استارلینک اسپیس ایکس پیش میرود. گووانگ (به معنای «شبکه ملی») که اولین بار در دسامبر ۲۰۲۴ پرتاب شد، توسط شرکت دولتی چاینا ستنت اداره میشود و تقریباً ۱۳۰۰۰ ماهواره را شامل خواهد شد. در ۱۳ آگوست، یک موشک لانگ مارچ ۵بی با موفقیت هشتمین دسته از ماهوارهها را از مرکز پرتاب فضایی ونچانگ در جزیره هاینان به فضا پرتاب کرد. این ماموریت چهارمین پرتاب گووانگ در کمتر از سه هفته است و در نهایت سرعت بیشتری به خود میگیرد.
طبق یک گزارش، چاینا ستنت، یک شرکت دولتی نسبتاً جدید (SOE)، رسماً اما مخفیانه توسط دولت چین در آوریل ۲۰۲۱ تأسیس شد. هدف آن گسترش گووانگ یا «شبکه ملی»، ابتکار «ابرصورت فلکی» چین برای ماهوارههای اینترنتی در مدار پایین زمین است. اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، این منظومه در نهایت شامل حدود ۱۳۰۰۰ ماهواره خواهد بود. هدف چین، قرار دادن خود در بخش بسیار استراتژیک شبکههای مخابراتی موبایل پهنباند مبتنی بر فضا است که تاکنون تحت سلطه اسپیسایکس آمریکایی و مجموعه استارلینک آن بوده است.
سیستم گوآوانگ با هدف ۱۳۰۰۰ ماهواره-صورت فلکی خود فاصله زیادی دارد. هر پرتاب تاکنون تنها هشت تا ده ماهواره از این تعداد را حمل کرده است، که نشان میدهد هر فضاپیما نسبتاً بزرگ است، در حالی که رقبای مستقیم آن مانند اسپیسایکس در هر ماموریت ۲۴ تا ۲۸ ماهواره را برای مونتاژ مجموعه بزرگ استارلینک خود پرتاب میکند.
تلاش چین برای اینترنت فضایی به وضوح با هدف رقابت در صحنه جهانی انجام میشود. شبکه استارلینک اسپیسایکس در حال حاضر تقریباً ۸۱۰۰ ماهواره دارد و پروژه کویپر آمازون در حال گسترش به سمت ۳۲۰۰ ماهواره برنامهریزی شده خود است. چین همچنین از سایر صورتهای فلکی پشتیبانی میکند: پروژه «هزار بادبان» اسپیسایس (کیانفان) قصد دارد ناوگان بزرگی به همین اندازه بزرگ ایجاد کند. رسانههای چینی میگویند گوآوانگ در نهایت پوشش پهنباند جهانی را ارائه خواهد داد.
برخی تحلیلگران هشدار میدهند که شبکههای ماهوارهای چینی میتوانند به پکن اجازه دهند تا کنترل خود را بر خدمات اینترنتی به خارج از کشور گسترش دهد. انتظار میرود در ماههای آینده، با توجه به رقابت چین برای ایجاد شبکه در عرصه جهانی اینترنت ماهوارهای، تعداد بیشتری از ماهوارههای گووانگ پرتاب شوند.