ستاره‌شناسان شواهد قابل توجهی کشف کرده‌اند که نشان می‌دهد یک سیاه‌چاله عظیم ممکن است از یک کهکشان دوردست عبور کرده باشد. این امر یک “زخم” عظیم از گاز و گرد و غبار را به جا می‌گذارد. محققان با کمک تلسکوپ فضایی جیمز وب، به همراه آرایه میلی‌متری/زیرمیلی‌متری بزرگ آتاکاما (ALMA)، در کهکشان مارپیچی NGC 3627 یک دنباله خطی را ردیابی کردند که در فاصله حدود ۳۱ میلیون سال نوری در صورت فلکی اسد قرار دارد. طول این ساختار تقریباً ۲۰۰۰۰ سال نوری و عرض آن تنها ۶۵۰ سال نوری است. علاوه بر این، این یکی از دنباله‌های کهکشانی قابل توجه است که تاکنون مشاهده شده است.
طبق یک مطالعه جدید که توسط Live Science گزارش شده است، ستاره‌شناسان منگکه ژائو و گوانگ-شینگ لی، هنگام تجزیه و تحلیل داده‌ها، دنباله را از بررسی PHANGS شناسایی کردند. این دنباله ویژگی‌های قابل توجهی مانند اندازه خالص دارد و واضح‌ترین زخم از نوع خود است که تاکنون مشاهده شده است. علاوه بر این، داده‌های وب تأیید کرد که دنباله، گرد و غبار را مهار می‌کند. با این وجود، مشاهدات نشان داد که این جرم سرشار از گاز مونوکسید کربن است.
این جرم به سنگینی حدود ۱۰ میلیون خورشید است و با سرعت باورنکردنی در کهکشان، این زخم را ایجاد کرده است. تصور می‌شود که کشش گرانشی این جرم، گاز را از دیسک کهکشانی بیرون رانده و رد باریک و بلندی را به عنوان مدرکی از عبور آن به جا گذاشته است. کاندیدای اصلی این گلوله توپ کیهانی، یک سیاه‌چاله عظیم است، اگرچه هسته متراکم یک کهکشان کوتوله نیز یک احتمال است.
ارزیابی می‌شود که این رویداد ۲۰ میلیون سال پیش رخ داده است که از نظر نجومی نسبتاً جدید است. دانشمندان نگاهی اجمالی به این موضوع انداختند که با داده‌های فعلی، نمی‌توانند به طور قطعی بین سناریوهای سیاه‌چاله و کهکشان کوتوله تمایز قائل شوند. در آینده، مشاهدات حساس‌تر برای شناسایی جرمی که مسئول ایجاد این زخم بزرگ در کهکشان است، کافی خواهد بود.
