اکنون، یک تصویر جدید و خیرهکننده، این ۱۰ «حفره تاریک» پیچخورده را در ارتفاع ۲ مایلی از سطح اقیانوس هند جنوبی، حدود ۱۵۰۰ کیلومتری شمال قطب جنوب، به تصویر میکشد. این رویداد نتیجهی رویدادهای جوی غیرطبیعی است که سیاهچالههای واضحی را در سازندهای ابری ایجاد میکند. این نقاط تاریک که نشاندهندهی مناطقی هستند که باد در آنها غالب است با عرض حدود ۱۳ کیلومتر، در اثر وجود قلهی ماسون، یک آتشفشان ۲.۷ کیلومتری در قلهی جزیره، تشکیل شدهاند و ابرهای موجود در مسیر خود را به شکل مارپیچی غیرمعمولی درآوردهاند که به ندرت با چنین شدت و پیچیدگی قابل مشاهده است.
طبق گفتهی رصدخانهی زمین ناسا، این نتیجهی گردابهای فون کارمن است: ابرهای مارپیچی که در الگوهای متناوب زمانی رخ میدهند که هوا از کنار یک مانع عبور میکند و جریان را به دو گرداب برجستهی مخالف چرخان تقسیم میکند. نمونههای قبلی از رد گردابی سنتی بر فراز جزیره هرد شکل گرفته بود، اما این بار خمیدگی چشمگیر میان جریان چرخشی تقریباً ۹۰ درجه ناشی از بادهای غربی قدرتمندی به نام «پنجاهه خشمگین» بود که با سرعت بیش از ۸۰ کیلومتر در ساعت در این منطقه رایج هستند.
معمولاً این گردابها ویژگیهای نخمانندی هستند که در فیلمهای سطحی نزدیک جزیره خرس و جزیره گوادالوپه در دریای نروژ در طول سالهای ۲۰۱۲-۲۰۱۳ مشاهده شدهاند. اما ابر ضخیمی در بالای جزیره هرد وجود داشت که به گردابهای متمرکز اجازه میداد تا به قلههای ابرهای مرتفع نفوذ کنند. این امر باعث ایجاد سوراخهای ناهموار و نه صاف میشد.
قله ماسون کوهی کوچکتر از بسیاری از کوههایی است که چنین گردابهایی را تجربه میکنند، که به گفته کارشناسان، این رویداد را کمتر رایج میکند. با این حال، این جزیره قبلاً نیز این نوع شکلها را از خود نشان داده است مانند این رودخانه نسبتاً مستقیم هوا که در نوامبر ۲۰۱۵ دیده شد، خط طولانی از آن اعوجاج تا تغییرات در شرایط جوی که این الگوهای جریان طبیعی را ایجاد میکنند.
این نمای جدید به عنوان یادآوری دراماتیکی از رقص پیچیده بین جغرافیا و آب و هوا عمل میکند و نشان میدهد که چگونه یک کوه تنها مانند این آتشفشانها میتواند ردپای خود را بر جو سیاره به شیوههایی که از فضا قابل مشاهده است، بر جای بگذارد.