دوازده سیاه‌چاله سرگردان ممکن است در کهکشان ما پرسه بزنند — و آن‌ها نایاب‌ترین نوع در کیهان هستند
ده‌ها سیاه‌چاله‌ی «سرگردان» ممکن است همین حالا در کهکشان ما در حال چرخش و حرکت باشند
آیا منظومه خورشیدی یک عضو جدید دارد؟ یک سیاره کوتوله دیگر شناسایی شد
درک ما از منظومه شمسی هنوز در حال تحول است.
مرکز کهکشان راه شیری را با دقتی سه‌بعدی بررسی کنیم
در مرکز کهکشان ما، راه شیری، ناحیه‌ای متراکم وجود دارد که میزبان یک سیاه‌چاله‌ی اَبَرپرجرم به نام کمان ای (Sagittarius A*) است.
طوفان خورشیدی در راه است؛ آیا فناوری بشر تاب می‌آورد؟
حدود ۱۳ هزار سال پیش، خورشید انفجار عظیمی از پرتوهای رادیواکتیو به بیرون فرستاد که زمین را بمباران کرد و اثرش را در حلقه‌های درختان باستانی به جا گذاشت.
اخترشناسان ماهواره‌ها را از روی عبورشان از مقابل ستارگان طبقه‌بندی می‌کنند
جمعیت ماهواره‌ها در مدار پایین زمین (LEO) همچنان رازآلود است
ستاره‌شناسان از مشاهده یک گوی مرموز در فضا شگفت‌زده شدند
کهکشان راه شیری ما میزبان پدیده‌هایی بسیار عجیب است، اما کشف تازه‌ای ستاره‌شناسان را واقعاً سردرگم کرده است.
سیاه‌چاله‌ای که توده‌های گازی را چون گلوله به فضا پرتاب می‌کند
سیاه‌چاله‌ها اجرامی هستند آن‌چنان چگال که حتی نور هم نمی‌تواند از گرانش آن‌ها فرار کند.
کهکشان‌های اولیه جیمز وب؛ معمایی که هر روز پیچیده‌تر می‌شود
زمانی که تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) آغاز به کار کرد و مشاهداتش را آغاز نمود، یکی از نخستین وظایفش نگاه به گذشته بود؛ به کیهان اولیه.
![import numpy as np import h5py data='/content/drive/MyDrive/SILIXA_iDAS015_181219184621_fieldID000212.h5' data1=h5py.File(data,'r') print(data1.keys()) display(data1) display(data) raw_data = data1['DasRawData']['RawData'] x_axis = np.arange(raw_data.shape[1]) t_axis = np.arange(raw_data.shape[0]) print(x_axis.shape) print(t_axis.shape) import matplotlib.pyplot as plt import numpy as np ns = 30000 fs = 1000 dx = 1.021 nx = 3136 GL = 10 x = np.arange(nx) * dx def u(x, t): return np.exp(-(x - t)**2) def calculate_result(x): return 1/10 * (u(x - 5, t) - u(x + 5, t)) traces = [] for t in range(0,30000): tr = [calculate_result(x_val) for x_val in x] traces.append(tr) traces_array = np.array(traces) print(f"traces_array : {traces_array.shape}")](https://spacenota.ir/wp-content/uploads/2025/05/big-ring-body-420x280.webp)
ساختار کلان در ژرفای کهکشان‌ها؛ چگونه ذهن ما از کیهان عقب می‌ماند؟
یک سازهٔ عظیم در دوردستِ کیهان، فهم ما از چگونگی تکامل جهان را به چالش می‌کشد.
آیا جیمز وب موفق به شناسایی سیاه‌چاله‌ای عظیم در کهکشان فرفره جنوبی شده است؟
ما می‌دانیم که کهکشان راه‌شیری یک سیاه‌چاله ابرپرجرم (SMBH) در مرکز خود دارد.
کشف غافلگیرکننده اخترشناسان: ابر عظیمی که در تاریکی می‌درخشد، تمام این مدت پنهان بوده!
کشف "ائوس"، نزدیک‌ترین ابر مولکولی شناخته‌شده به زمین و یکی از بزرگ‌ترین ساختارهای آسمان شب، سرنخی از وجود ابرهای پنهان فراوان در کهکشان به دست می‌دهد.
حتی سیاهچاله‌های ستاره‌ای سرنوشت کهکشان‌ها را رقم می‌زنند
تأثیر سیاهچاله‌های کلان‌جرم بر کهکشان‌های میزبانشان را نمی‌توان دست‌کم گرفت.
رازهای شگفت‌انگیز پلاسمای ناآرام در نزدیکی ما، با درخشش یک ستاره برملا شد
ستاره‌ای چشمک‌زن رازهای پلاسماهای آشفته‌ی کیهان اطراف ما را فاش کرد
تقریباً یک‌چهارم ذرات پرتاب‌شده از ماه، سرانجام به زمین برخورد می‌کنند
سطح ماه پوشیده از دهانه‌های برخوردی است؛ از حفره‌های میکروسکوپی گرفته تا حوضه‌های عظیمی که بیش از ۱۰۰۰ کیلومتر گستردگی دارند.
آیا فضا محل شکل‌گیری مولکول‌های حیات است؟
ما معمولاً شیمی پیچیده را با سیارات یا اجسام دیگر مرتبط می‌کنیم، جایی که انرژی و ماده در تعاملات پویا با یکدیگر قرار دارند.