برای مشاهده هاله نازک هیدروژن یا ژئوکورونای زمین، ناسا در حال آماده‌سازی رصدخانه ژئوکورونای کاروترز است. این رصدخانه با محموله‌های NOAA و شرکای ناسا از اوایل سپتامبر ۲۰۲۵ شروع به کار خواهد کرد و نور فرابنفش تولید شده توسط اتم‌های هیدروژن که بیرونی‌ترین لایه جو ما را تشکیل می‌دهند، ثبت خواهد کرد. این منطقه بسیار دست‌نیافتنی است که باید به عنوان نوعی محافظت از ماهواره‌ها، برنامه‌ریزی ماموریت‌های سرنشین‌دار و همچنین چگونگی از دست دادن آب سیارات به فضا درک شود.
به گفته ناسا، ژئوکورونا تقریباً ۳۰۰ مایل (۴۸۰ کیلومتر) بالاتر از سطح زمین است و می‌تواند تا نیمه راه به ماه نزدیک باشد. اتم‌های هیدروژن در این مورد، نور خورشید را به صورت نور فرابنفش ضعیفی منعکس می‌کنند که در ابتدا در آپولو ۱۶ از آن عکس گرفته شد. این مرز با تابش خورشیدی و ذرات باردار واکنش نشان می‌دهد که بر عملکرد فضاپیماها تأثیر می‌گذارد و همچنین نحوه حفظ جو زمین را در مقایسه با سایر سیارات مانند مریخ نشان می‌دهد. فرآیند فرار هیدروژن همچنین تأثیر اطلاعاتی بر جستجوی سیارات فراخورشیدی قابل سکونت دارد.
این فضاپیمای ۲۴۰ کیلوگرمی که به نام اخترفیزیکدان پیشگام، جورج کاروترز، نامگذاری شده است، دو تصویربردار فرابنفش را حمل می‌کند: یک دوربین میدان وسیع برای نقشه‌برداری از وسعت وسیع ژئوکورونا و یک حسگر میدان نزدیک برای جزئیات دقیق. این فضاپیما به نقطه لاگرانژ ۱ خورشید-زمین، حدود یک میلیون مایل به سمت خورشید، سفر خواهد کرد و در پرتاب فالکون ۹ با ماموریت‌های IMAP ناسا و SWFO-L1 NOAA شریک خواهد بود. پس از یک سفر دریایی و بررسی چهار ماهه، یک مرحله علمی دو ساله در اوایل سال ۲۰۲۶ آغاز خواهد شد. این ماموریت با ترکیب اندازه‌گیری‌های دقیق فرابنفش با نظارت بر باد خورشیدی، نشان خواهد داد که چگونه فعالیت خورشیدی هاله نامرئی زمین را شکل می‌دهد.
