گاز فسفین (یکی از اجزای حیات) در جو یک کوتوله قهوه‌ای (یک ستاره شکست‌خورده) به نام ولف ۱۱۳۰سی، که تقریباً ۵۴ سال نوری از ما فاصله دارد، شناسایی شده است. این یافته کاملاً با یکی از بحث‌برانگیزترین مفاهیم نجوم در تضاد است: فسفین یک شاخص حیات احتمالی است. این کشف، در عوض، نشان می‌دهد که این گاز می‌تواند به طور طبیعی در شرایط شدید تشکیل شود و درک ما از شاخص‌های بالقوه حیات در جهان را تغییر دهد.
طبق یک مقاله، در اکتبر ۲۰۱۸، یک تیم بین‌المللی ولف ۱۱۳۰سی را با JWST مشاهده کرد و فسفین را در جو آن با غلظت تقریبی ۰.۱ قسمت در میلیون شناسایی کرد. وجود فسفین در اجرام سرد و غنی از هیدروژن توسط مدل‌های جوی پیش‌بینی شده بود و بنابراین انتظار می‌رفت که شناسایی شود.
نکته قابل توجه این است که این تیم بر این واقعیت تأکید می‌کند که ولف ۱۱۳۰سی برای پشتیبانی از هر نوع حیات، بسیار سرد و غیرقابل سکونت است، بنابراین فسفین باید به صورت غیر بیولوژیکی تولید شده باشد. آدام بورگاسر، یکی از نویسندگان این مقاله، تأکید می‌کند که دانشمندان نباید اجازه داشته باشند قبل از حذف تمام فرآیندهای طبیعی، منشأ بیولوژیکی را فرض کنند. این یافته‌ها نشان‌دهنده‌ی سن بالای کوتوله‌ی قهوه‌ای و فلزیگی بسیار پایین (فراوانی عناصر سنگین) است که می‌تواند وجود فسفین را ممکن سازد.
در مورد زهره، این کشف به عنوان یک تجربه‌ی هوشیارکننده مطرح می‌شود. در سال ۲۰۲۰، جین گریوز از یافتن فسفین در ابرهای زهره خبر داد که به گفته‌ی او منشأ میکروبی داشته است، اما این موضوع بحث‌برانگیز بود و دیگر توسط ستاره‌شناسان دیگر کشف نشد. کشف اخیر کوتوله‌های قهوه‌ای نشان می‌دهد که فسفین ممکن است از طریق واکنش‌های شیمیایی عادی رخ دهد، و بنابراین گمانه‌زنی‌هایی وجود دارد که هرگونه فسفین موجود در زهره ممکن است منشأ غیرزیستی داشته باشد، برخلاف منشأ زیستی.
