اسپیس ایکس توانست یازدهمین پرواز آزمایشی موشک استارشیپ را با موفقیت به پایان برساند. در این مأموریت، بوستر مرحله اول موسوم به «سوپرهوی» طبق برنامه از فضاپیما جدا شد و به‌صورت کنترل‌شده در آب‌های خلیج مکزیک فرود آمد. مرحله فوقانی استارشیپ با شناسه شیپ ۳۸ نیز پس از گذشت یک ساعت و شش دقیقه از لحظه پرتاب، در حالی که آزمایش‌های کلیدی از جمله استقرار محموله، روشن‌سازی مجدد موتور و مانور چرخشی در حین فرود را با موفقیت پشت سر گذاشته بود، در اقیانوس هند فرود آمد. جزئیات کامل این مأموریت به‌زودی در زومیت منتشر خواهد شد.
شرکت اسپیس‌ایکس اعلام کرده بود که قصد دارد عصر دوشنبه ۱۳ اکتبر به وقت شرق آمریکا (مصادف با بامداد سه‌شنبه به وقت ایران)، یازدهمین پرواز آزمایشی موشک غول‌پیکر استارشیپ را انجام دهد. این رویداد به‌صورت زنده از طریق وب‌سایت زومیت و آپارات قابل مشاهده بود.
استارشیپ، بزرگ‌ترین و قدرتمندترین موشکی که تاکنون ساخته شده، قرار بود در بازه‌ای ۷۵ دقیقه‌ای از ساعت ۱۹:۱۵ به وقت شرق آمریکا (۰۲:۴۵ به وقت ایران) از سکوی پرتاب استاربیس در جنوب تگزاس به فضا پرتاب شود. این مأموریت، آخرین پرواز آزمایشی نسخه دوم استارشیپ محسوب می‌شود.
موشک استارشیپ از دو بخش اصلی تشکیل شده است: مرحله اول با نام سوپرهوی و مرحله فوقانی که خود استارشیپ یا به‌اختصار «شیپ» نام دارد. هر دو بخش به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که قابلیت چندبارمصرفی داشته باشند و بتوانند پس از هر مأموریت، به‌سرعت بازیابی و آماده‌سازی شوند.
اسپیس‌ایکس باور دارد که این طراحی نوآورانه، مسیر انسان را برای سکونت در مریخ هموار خواهد کرد؛ رؤیایی که سال‌هاست ذهن ایلان ماسک، بنیان‌گذار این شرکت را به خود مشغول کرده است.
اگرچه پرواز یازدهم شباهت زیادی به مأموریت دهم داشت، اما اهداف آن با دقت بیشتری تعیین شده بودند. در پرواز دهم که در تاریخ ۲۶ اوت (۵ شهریور) انجام شد، سوپرهوی حدود ۶.۵ دقیقه پس از پرتاب در خلیج مکزیک فرود آمد و مرحله فوقانی نیز پس از حدود یک ساعت در اقیانوس هند فرود آبی انجام داد.
در آن مأموریت، استارشیپ موفق شد یکی از موتورهای رپتور خود را در فضا دوباره روشن کند و محموله‌هایی شامل ۸ نمونه شبیه‌ساز ماهواره‌های استارلینک را در مدار قرار دهد.
در پرواز یازدهم، اسپیس‌ایکس قصد داشت ترتیب جدیدی از روشن‌سازی موتورهای سوپرهوی در حین فرود را آزمایش کند. هدف از این آزمایش‌ها، جمع‌آوری داده‌هایی برای بازگشت موفق استارشیپ به پایگاه استاربیس در پایان مأموریت‌های آینده است؛ جایی که قرار است توسط بازوهای مکانیکی برج پرتاب موسوم به «چاپستیک» در هوا مهار شود.
سوپرهوی پیش‌تر در سه مأموریت آزمایشی دیگر نیز به همین روش مهار شده بود. بوستری که در این پرواز استفاده شد، سابقه پرواز در مأموریت هشتم استارشیپ را نیز در کارنامه دارد و به‌نوعی یک موشک باتجربه محسوب می‌شود.
در توضیحات رسمی اسپیس‌ایکس آمده است که برای بررسی عملکرد بدنه در ورود مجدد به جو زمین، برخی از کاشی‌های محافظ حرارتی از روی استارشیپ برداشته شده‌اند تا نقاط آسیب‌پذیر آن تحت فشار آزمایشی قرار گیرند.
با انجام این پرواز، اسپیس‌ایکس پرونده مأموریت‌های استارشیپ در سال ۲۰۲۵ را می‌بندد. این شرکت در ماه‌های آینده تمرکز خود را بر توسعه نسخه سوم استارشیپ خواهد گذاشت؛ نسخه‌ای بزرگ‌تر و پیشرفته‌تر که برای پرتاب‌های مداری و بازیابی طراحی شده است.
همچنین، از پروازهای بعدی، عملیات پرتاب به سکوی جدید موسوم به «سکوی B» منتقل خواهد شد. این سکوی مدرن که دو سال در دست ساخت بوده، به گودال شعله مجهز است؛ ساختاری که وظیفه دارد گازهای داغ و آتش حاصل از موتورهای موشک را در لحظه پرتاب به‌سمت دور از سکو هدایت کند و ایمنی بیشتری فراهم آورد.
