اگر سیاهچاله ای در منظومه شمسی ما سرگردان شود چه اتفاقی می افتد

سیاهچاله ها عظیم هستند، عمدتاً نامرئی و آنقدر قدرتمند هستند که حتی نور نیز نمی تواند از آنها فرار کند. پس اگر یکی وارد منظومه شمسی ما شود چه اتفاقی می افتد؟

کارشناسان به Live Science گفتند که این به عوامل زیادی از جمله اندازه و فاصله سیاهچاله بستگی دارد. اما در بسیاری از سناریوها، اتفاق زیادی نمی افتد. کارینا ووگل، محقق فوق دکتری در مرکز داده های نجومی استراسبورگ در فرانسه، به لایو ساینس گفت. ‘این فقط جرم است. جرم بسیار فشرده، اما جرم. این یک جاروبرقی کیهانی نیست.’

اگر یک سیاهچاله در منظومه شمسی ما سرگردان باشد، بزرگترین اثرات گرانشی خواهد بود. و این اثرات به جرم سیاهچاله بستگی دارد.

رابرت مک‌نیز، دانشیار فیزیک در دانشگاه لویولا شیکاگو، به لایو ساینس گفت: سیاه‌چاله‌هایی که ما از وجود آن‌ها مطمئن هستیم همگی بسیار بزرگ‌تر از خورشید هستند. ‘و گرانش خورشید بر رفتار اجسام منظومه شمسی تا فواصل بسیار زیاد مسلط است، و بنابراین هر چیزی پرجرمتر از خورشید که در مقیاسهای بسیار بزرگتر از منظومه شمسی در همسایگی ما سرگردان باشد، اثرات قابل توجهی خواهد داشت.’

سیاهچاله هایی که ما از آنها می شناسیم یا سیاهچاله هایی با جرم ستاره ای هستند – یعنی سیاهچاله هایی که جرم آنها بین چند تا ۱۰۰ برابر خورشید است – یا سیاهچاله های بسیار پرجرم که ۱۰۰۰۰۰ تا میلیاردها برابر خورشید جرم دارند. و عموماً در مرکز کهکشان ها یافت می شوند. اما احتمالات دیگری نیز وجود دارد.

برای مثال، ممکن است بتوان سیاهچاله های کوچکی را در یک شتاب دهنده ذرات ایجاد کرد. اینها از یک گرم تا حدود جرم یک انسان متغیر هستند و اندازه آنها میکروسکوپی است. وگل گفت: ‘اگر فقط از کنار من بگذرد، هیچ اتفاقی نمی افتد، حتی اگر درست از جلوی صورت من رد شود، زیرا آنها در کمتر از یک ثانیه تبخیر می شوند.’

سپس، سیاهچاله های اولیه وجود دارند که ممکن است در نتیجه نوسانات جرم و چگالی در کیهان بسیار اولیه شکل گرفته باشند.

مک‌نیز می‌گوید: «به‌طور کامل منتفی نیست که سیاه‌چاله‌های اولیه در جهان با جرم‌هایی قابل مقایسه با چند جرم زمین شناور باشند». و چیزی که چند جرم زمین باشد، اثرات گرانشی واقعاً شدیدی را که یک سیاهچاله اخترفیزیکی در صورت ورود به منظومه شمسی خواهد داشت، نخواهد داشت.

برخی از ستاره شناسان حتی به این فکر کرده اند که آیا سیاره نه، یک سیاره فرضی در منظومه شمسی که ممکن است مسئول بی نظمی های مشاهده شده در مدار سیارات شناخته شده ما باشد، می تواند یک سیاهچاله ‘کودک’ در محدوده جرمی باشد. که می تواند یک سیاهچاله اولیه باشد.

اما با توجه به اینکه این جسم، اگر وجود داشته باشد، فقط بی‌نظمی‌های کوچکی را در سیارات منظومه شمسی ایجاد می‌کند، یک سیاه‌چاله اولیه در دوردست‌های منظومه شمسی تأثیرات چندان بزرگی نخواهد داشت.

با این حال، اگر سیاه‌چاله‌ای با جرم ستاره‌ای یا بزرگ‌تر در منظومه شمسی ما بچرخد، بسته به نزدیکی و سرعت آن، می‌تواند فاجعه‌ای را به همراه داشته باشد. وگل گفت که اگر از میان ابر اورت – دورترین منطقه منظومه شمسی – عبور کند، می تواند دنباله دارها و سیارک هایی را که در آنجا می چرخند مختل کند و باعث شود آنها به سمت سیاره خودمان حرکت کنند.

اگر سیاهچاله کمی نزدیکتر شود – مثلاً ۱۰۰ واحد نجومی، یا کمی فراتر از مدار پلوتون – می تواند مدار اورانوس، نپتون و پلوتون را تغییر دهد. وگل گفت: اما به احتمال زیاد زمین هنوز خیلی تحت تأثیر قرار نخواهد گرفت.

تنها زمانی که سیاهچاله بین مدار اورانوس و پلوتون عبور کرد، زمین شروع به احساس اثرات آن کرد. وگل گفت: «اگر اورانوس و پلوتون از نزدیکی عبور می‌کردند، ممکن بود به‌طور دینامیکی جذب سیاهچاله شوند که اکنون در مداری به دور سیاهچاله باشند.» و اکنون مدار ما تغییر خواهد کرد.

این می تواند فصول ما را تغییر دهد، ما را به عصر یخبندان بکشاند یا دما را چنان افزایش دهد که حیات روی زمین منقرض شود.

اگر سیاهچاله از مدار زحل عبور کند، احتمالا ما را به خارج از منطقه قابل سکونت که در آن آب مایع می تواند وجود داشته باشد، منتقل می کند. اگر از مدار مشتری عبور کند، با شروع چرخش زمین به دور سیاهچاله، اثرات جزر و مدی را احساس می کنیم.

وگل گفت: «اگر بین ما و مریخ یا چیزی نزدیک‌تر شوید، دوباره زمین را ظاهر می‌کنید.» ‘اثرات جزر و مدی آن را گرم می کند. شما ماگما خواهید داشت؛ اقیانوس ها تبخیر می شوند؛ قطعا دیگر امکان حیات وجود ندارد.’

اما وگل و مک‌نیز هر دو گفتند که همه این سناریوها بسیار بعید هستند. مک‌نیز می‌گوید: «ما نگران برخورد سیارک‌ها به زمین هستیم، اما این به این دلیل است که تعداد زیادی از آن‌ها وجود دارد. بنابراین، اگرچه شانس برای هر فرد بسیار اندک است، منظومه شمسی فقط با آن‌ها پر شده است.»

اما سیاهچاله ها در کیهان بسیار نادرتر هستند و احتمال اینکه یک نفر حتی برای یک بار در منظومه شمسی سفر کند کم است – بسیار کمتر از اینکه با چیزی برخورد کند. بدیهی است که می توانید یک فیلم پرفروش تابستانی درباره آن بسازید. مک‌نیز گفت.