این دنیای افراط و تناقض است، بنابراین من در گذشته به آن لقب «فرزند مشکل منظومه شمسی» دادم.
کاوشگر BepiColombo Mercury روز چهارشنبه با عبور از مقصد نهایی خود، تصاویر فوق العاده ای از پوسته پوشیده از دهانه سیاره به ثبت رساند.
فضاپیمای مشترک اروپایی-ژاپنی BepiColombo که در سال ۲۰۱۸ به فضا پرتاب شد، در ساعت ۵:۴۸ بعد از ظهر برای چهارمین پرواز خود در کنار عطارد حرکت کرد. EDT (2148 GMT) در روز ۱۴ ماه شهریور، تنها از ۱۰۳ مایل (۱۶۵ کیلومتر) از سطح داخلی ترین سیاره منظومه شمسی عبور کرد.
مانور کمک گرانشی بخشی از سفر هشت ساله کاوشگر برای ورود به مدار عطارد است که به کاهش سرعت فضاپیما برای حفظ مسیر در مسیر کمک می کند. اما فراتر از آن، این مانور با استفاده از سه دوربین نظارتی BepiColombo یا M-CAM، برخی از بهترین تصاویر ماموریت را تا کنون ارائه کرد.
این تصاویر شامل دو دهانه برخوردی مهم است: ویوالدی، به نام آهنگساز مشهور ایتالیایی آنتونیو ویوالدی، و دهانه استودارت که به تازگی به نام مارگارت اولروگ استودارت، هنرمند نیوزلندی نامگذاری شده است.
هر دو دهانه دارای حوضه های حلقه ای اوج هستند که توسط برخورد سیارک ها یا دنباله دارهای بزرگ ایجاد شده اند. این تصاویر کمک می کند تا اطلاعات بیشتری در مورد تاریخچه پیچیده دهانه ها و تاریخچه آتشفشانی عطارد آشکار شود. تصویر ویوالدی همچنین یک شکاف قابل تشخیص را در حلقه قله‌ها نشان می‌دهد – این شکاف زمانی ایجاد شد که جریان‌های گدازه‌ای جدیدتر وارد دهانه شدند و سیلابی را در دهانه فرو بردند.
حوضه‌های حلقه قله‌های عطارد بسیار جذاب هستند زیرا بسیاری از جنبه‌های چگونگی شکل‌گیری آن‌ها در حال حاضر هنوز یک رمز و راز است. فرض می‌شود حلقه‌های قله‌ها ناشی از نوعی فرآیند برگشتی در طول برخورد بوده‌اند، اما عمقی که از آن بلند شده‌اند هنوز نامشخص است. دیوید روتری، استاد علوم زمین سیاره ای در دانشگاه آزاد بریتانیا و یکی از اعضای تیم تصویربرداری M-CAM در بیانیه ای گفت.
قرار بود BepiColombo در آذر ۱۴۰۴ وارد مدار عطارد شود. با این حال، یک مشکل در سیستم رانش به این معنی بود که پیشران فضاپیما دیگر نمی تواند با تمام قدرت کار کند. پس از ماه‌ها ارزیابی، تیم‌های ESA یک مسیر اصلاح‌شده طراحی کردند، به این معنی که پرواز روز چهارشنبه نزدیک‌تر از برنامه‌ریزی اولیه بود. BepiColombo اکنون قرار است در نوامبر ۲۰۲۶ وارد مدار شود.
این پرواز ضمن ارائه نماهای حماسی از نتایج ۴.۶ میلیارد سال بمباران کیهانی، اندازه‌گیری‌های علمی محیط‌های مغناطیسی، پلاسما و ذرات عطارد را نیز ارائه می‌کند و بینش‌هایی را از مناطقی ارائه می‌دهد که پس از ورود رسمی BepiColombo به مدار، در دسترس نخواهند بود. دو پرواز نهایی در آذر ۱۴۰۳ و دی ۱۴۰۴ برنامه ریزی شده است.
جک رایت، محقق ESA، دانشمند سیاره‌شناسی و هماهنگ‌کننده تیم تصویربرداری M-CAM، در بیانیه‌ای گفت: این دنیای افراط و تناقض است، بنابراین من در گذشته آن را «فرزند مشکل منظومه شمسی» نامیدم.
“تصاویر و داده های علمی جمع آوری شده در طول Flybys یک مقدمه جالب برای مرحله مداری Bepicolombo را ارائه می دهند ، جایی که به حل اسرار برجسته عطارد کمک می کند.”
بیپی‌کولومبو قصد دارد حداقل یک سال و احتمالاً دو سال را در نزدیک سیاره عطارد بگذراند تا با استفاده از مجموعه‌ای از ۱۶ ابزار، اسرار جیوه را کشف کند. این فضاپیماها در دو مدار جداگانه قرار دارند که یکی توسط ESA و دیگری توسط آژانس اکتشاف هوافضا ژاپن (JAXA) ساخته شده است. این دو فضاپیما در مدار جیوه از یکدیگر جدا خواهند شد.
![import numpy as np import h5py data='/content/drive/MyDrive/SILIXA_iDAS015_181219184621_fieldID000212.h5' data1=h5py.File(data,'r') print(data1.keys()) display(data1) display(data) raw_data = data1['DasRawData']['RawData'] x_axis = np.arange(raw_data.shape[1]) t_axis = np.arange(raw_data.shape[0]) print(x_axis.shape) print(t_axis.shape) import matplotlib.pyplot as plt import numpy as np ns = 30000 fs = 1000 dx = 1.021 nx = 3136 GL = 10 x = np.arange(nx) * dx def u(x, t): return np.exp(-(x - t)**2) def calculate_result(x): return 1/10 * (u(x - 5, t) - u(x + 5, t)) traces = [] for t in range(0,30000): tr = [calculate_result(x_val) for x_val in x] traces.append(tr) traces_array = np.array(traces) print(f"traces_array : {traces_array.shape}")](https://spacenota.ir/wp-content/uploads/2025/05/big-ring-body-420x280.webp)
