ستاره‌شناسان یک “گورستان ستاره‌ای” پر از ادغام بقایای ستاره‌ای بسیار بزرگ مانند سیاهچالهها و ستاره‌های نوترونی را کشف کرده‌اند که هنگام مرگ ستاره‌های عظیم در انفجارهای ابرنواختری ایجاد می‌شوند. داده‌های تازه تجزیه و تحلیل شده، که توسط آشکارسازهای موج گرانشی LIGO، Virgo و KAGRA جمع‌آوری شده‌اند، تعداد “ادغام‌های مختلط” شناخته شده بین سیاهچالهها و ستاره‌های نوترونی را از ۱ به ۲ برابر می‌کند. این تحقیقات جدید می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا چرخه زندگی و مرگ ستاره‌ای را که باعث تولد سیاهچالهها و ستاره‌های نوترونی می‌شود، بهتر درک کنند و فرآیندی را که باعث افزایش اندازه سیاهچالهها با برخورد و ادغام می‌شود، روشن کنند.
طبق تحقیقات، این کشفیات از نیمه اول چهارمین دوره رصد LIGO-Virgo-KAGRA (O4) که از مه ۲۰۲۳ تا ژانویه ۲۰۲۴ طول کشید، حاصل شده است. در این دوره، آشکارسازها ۱۲۸ برخورد جدید سیاهچالهها و ستاره‌های نوترونی را شنیدند. نکته قابل توجه این است که دو مورد از این موارد، اولین رویدادهای تأیید شده‌ای بودند که در آنها یک سیاهچاله با یک ستاره نوترونی ادغام شد و ادغام‌های ترکیبی سیاهچاله-ستاره نوترونی شناخته شده را به دو برابر افزایش داد.
ستاره‌شناسان یک “گورستان ستاره‌ای” پر از ادغام‌های بین بقایای ستاره‌ای بسیار بزرگ مانند سیاهچالهها و ستاره‌های نوترونی را کشف کرده‌اند که هنگام مرگ ستاره‌های عظیم در انفجارهای ابرنواختری ایجاد می‌شوند. داده‌های تازه تجزیه و تحلیل شده، که توسط آشکارسازهای موج گرانشی LIGO، Virgo و KAGRA جمع‌آوری شده‌اند، تعداد “ادغام‌های ترکیبی” شناخته شده بین سیاهچالهها و ستاره‌های نوترونی را از ۱ به ۲ دو برابر می‌کند. این تحقیقات جدید می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا چرخه زندگی و مرگ ستاره‌ای را که باعث تولد سیاهچالهها و ستاره‌های نوترونی می‌شود، بهتر درک کنند و فرآیندی را که در آن سیاهچالهها با برخورد و ادغام، اندازه خود را افزایش می‌دهند، روشن کنند.
طبق تحقیقات، این کشفیات از نیمه اول چهارمین دوره رصد LIGO-Virgo-KAGRA (O4) که از مه ۲۰۲۳ تا ژانویه ۲۰۲۴ را در بر می‌گیرد، حاصل شده است. در این دوره، آشکارسازها ۱۲۸ برخورد جدید سیاهچالهها و ستاره‌های نوترونی را شنیدند. نکته قابل توجه این است که دو مورد از این موارد، اولین رویدادهای تأیید شده‌ای بودند که در آنها یک سیاهچاله با یک ستاره نوترونی ادغام شد و ادغام‌های ترکیبی سیاهچاله-ستاره نوترونی شناخته شده را به دو مورد دو برابر کرد.
بینش‌های عمیق‌تر در مورد زندگی و مرگ ستارگان و سرعت انبساط جهان توسط مشاهدات جدید امواج گرانشی ارائه می‌شود. هر ادغام شناسایی شده، یک خط‌کش اندازه‌گیری فاصله ارائه می‌دهد که به بهبود تخمین‌های ثابت هابل کمک می‌کند.
با برخی از بلندترین سیگنال‌های تاکنون، این مشاهدات همچنین نظریه انیشتین را در محیط‌های سخت به آزمایش می‌گذارند و امکان تأیید دقیق نسبیت عام را فراهم می‌کنند. در محیط‌های متراکم ستاره‌ای، داده‌ها همچنین مسیرهای تشکیل غیرمعمول را نشان می‌دهند. اطلاعات جدیدی در مورد تکامل ستارگان و جهان توسط پژواک‌های ستاره‌های مرده آشکار می‌شود.
