زیبایی دلفین: دلفین‌های بادبادکی و برازندگی آن‌ها

چگونه دلفینوس را ببینیم

فهرست مطالب

دلفین، شصت و نهمین و کوچکترین صورت فلکی از ۸۸ صورت فلکی است. این صورت فلکی هر سال در شب‌های تابستان شمالی قابل مشاهده است و در پاییز شمالی، موقعیت مناسبی برای تماشای آن وجود دارد و هر شب در آسمان بلند می‌شود. با این حال، ستاره‌های آن کم‌نور هستند. بنابراین برای دیدن آن به یک آسمان تاریک نیاز دارید.

دلفینوس درست خارج از خط اتصال ستارگان Deneb در Cygnus the Swan و Altair در Aquila the Eagle قرار دارد. این ستارگان درخشان دو گوشه از ستاره معروف به نام مثلث تابستانی را تشکیل می دهند. در امتداد آن خط با چشم یا دوربین دوچشمی خود اسکن کنید. اگر آسمان شما به اندازه کافی تاریک باشد، دلفینوس نمایان می شود.

در واقع، دلفینوس بسیار شبیه حیوانی است که قرار است نماینده آن باشد. همچنین ستاره های کم نور آن به شکل بادبادک با دم شکل می گیرند. سپس به نظر می رسد که دلفین کوچک از آب های تاریک آسمان شب بیرون می جهد.

summer triangle sagitta vulpecul1 — نمای نزدیک از صورت فلکی دلفین دلفین و ۳ ستاره نامگذاری شده آن. نمودار از طریق EarthSky.

ستاره های دلفین

درخشان ترین ستاره دلفین بتا دلفینی است که قدر ۳.۶ می درخشد. این ستاره همچنین با نام روتانف شناخته می شود. این ستاره در فاصله ۱۰۱ سال نوری از زمین قرار دارد و نقطه ای را در صورت فلکی نشان می دهد که بدن دلفین به دمش متصل می شود.

دومین ستاره درخشان آلفا دلفینی با قدر ۳.۷ است. این ستاره نام مستعار سوالوسین است. در فاصله ۲۵۴ سال نوری از ما، پشت دلفین را نشان می دهد.

نام‌های رایج این دو ستاره، روتانف و سوالوسین، بخشی از یک پازل است. اخترشناس ایتالیایی نیکلاوس وناتور نام این دو ستاره را گذاشته است. آیا می توانید پازل را حل کنید؟ نکته: سعی کنید نام ستاره ها را به عقب بخوانید.

بینی دلفینوس گاما دلفینی است که یک ستاره دوگانه است. این جفت ستاره با قدر ۴.۲ و ۵.۱ می درخشند. آنها تقریباً ۱۰۱ سال نوری از ما فاصله دارند.

شکم دلفین دلتا دلفینی است، ستاره ای با قدر ۴.۴ که در فاصله ۲۲۳ سال نوری از ما قرار دارد.

اگرچه دلفین یک صورت فلکی کوچک است، اما دارای یک ستاره است: تابوت ایوب. چهار ستاره ای که بدن دلفین را مشخص می کنند، همان ستاره هایی هستند که تابوت ایوب را تشکیل می دهند.

دم دلفین شامل یک ستاره، اپسیلون دلفینی یا آلدولفین است. این ستاره با قدر ۴.۰ در فاصله ۳۳۰ سال نوری از ما قرار دارد.

در سال ۲۰۱۳، یک نواختر درخشان در دلفینوس نه چندان دور از سوآلوسین منفجر شد. نوا، V339 دلفینی، به طور موقت با چشم غیر مسلح قابل مشاهده بود.

Nova Delphini 2013 V339 NASA Wik — این تصویر از آسمان شب، منطقه دلفینوس و مثلث تابستانی را نشان می‌دهد که نوا V339 برای مدت کوتاهی در سال ۲۰۱۳ روشن شد. تصویر از طریق NASA/ Wikimedia Commons (دامنه عمومی).

اجرام اعماق آسمان

بسیاری از اجرام اعماق آسمان در دلفینوس کاملاً کم نور هستند. درخشان‌ترین آنها NGC 6934 است، یک خوشه کروی که تقریباً ۴ درجه از دم پیدا شده است. NGC 6934 با قدر ۸.۹ می درخشد. یک خوشه کروی دیگر، NGC 7006، از دماغه دلفین قرار دارد. اگر خطی از سوآلوسین را از طریق ستاره بینی گاما بکشید و آن را برای حدود دو برابر این فاصله گسترش دهید، به NGC 7006 خواهید رسید. NGC 7006 با قدر ۱۰.۶ می درخشد.

دو سحابی سیاره ای در مرز شمال غربی صورت فلکی قرار دارند. هر دو قدر ۱۲ هستند. NGC 6905 – سحابی فلش آبی – درست بالای پشت دلفین قرار دارد. سحابی سیاره ای دیگر – NGC 6891 – بالای دم دلفینوس است. تعدادی کهکشان در اطراف دلفین پراکنده هستند. با این حال، بسیاری از آنها قدر ۱۲ و کم نور هستند، که تشخیص آنها را بدون تلسکوپ بزرگ بسیار سخت می کند.

Blue Flash Nebula NGC 6905 InThe — سحابی فلش آبی، NGC 6905، بالای پشت دلفینوس دلفین قرار دارد. تصویر از طریق Digital Sky Survey 2/ In-the-Sky.org/ دومینیک فورد. با اجازه استفاده شده

دلفینوس و یک نوترینو

در سال ۲۰۲۱، دانشمندان اعلام کردند که منشا یک نوترینو یا ذره پرانرژی را مشخص کرده اند. و از جهت دلفینوس دلفین آمد.

آنها بر این باورند که در یک رویداد فاجعه بار، یک سیاهچاله بسیار پرجرم و یک ستاره خیلی به هم نزدیک شدند. سیاهچاله ستاره را خرد کرد و نوترینوی پرتو کیهانی را آزاد کرد. دانشمندان این نوترینو را با استفاده از رصدخانه نوترینو IceCube در ایستگاه قطب جنوبی آموندسن-اسکات در قطب جنوب شناسایی کردند. اطلاعات بسیار زیادی از چنین ذره ریزوجود دارد! در مورد کشف بیشتر بخوانید.

Delphinus IAU.svg — نمودار ستاره ای صورت فلکی دلفین. تصویر توسط IAU/ Wikipedia (CC BY 3.0).

دلفینوس در تاریخ و اساطیر

نام دلفینوس در لاتین به معنای دلفین است. اما این یک ستاره شناس یونانی – بطلمیوس اسکندریه در قرن دوم میلادی – بود که برای اولین بار این ستارگان را فهرست بندی کرد. در اساطیر یونانی، دلفینوس نشان دهنده دلفینی است که خدای دریا، پوزیدون، برای آوردن آمفیتریت، الهه دریا و یکی از افسانه‌های نرید، فرستاد. گفته می‌شود که پوزیدون، آمفیتریت را از میان خواهرانش هنگام اجرای رقصی در جزیره ناکسوس انتخاب کرد. دلفین آمفیتریت را به پوزیدون برد و او همسر او شد. او به دلفین جایزه داد و آن را به صورت صورت فلکی درآورد.

در داستانی دیگر دلفینوس آریون شاعر یونانی را با حمله دزدان در کشتی نجات می دهد. آنها می خواستند آریون را بکشند، اما او اجازه خواست تا آخرین آهنگ را بخواند. اسیرکنندگان او موافقت کردند و شاعر بر عرشه کشتی ایستاد و با همراهی غنایش دایی خواند. سپس خود را به دریا انداخت. دلفینی که آهنگ او را شنیده بود و شیفته موسیقی شده بود، او را نجات داد.