این سال زمان هیجان‌انگیزی برای ماموریت‌های فضایی خواهد بود.سال ۱۴۰۴ با دو تلاش برای فرود روی ماه در دی آغاز می‌شود، سپس شاهد یک آزمایش جسورانه از SpaceX خواهیم بود که در آن سوخت بین دو وسیله نقلیه Starship در مدار پایین زمین منتقل خواهد شد. این مرحله آزمایشی حیاتی برای نشان دادن توانایی شرکت در استفاده از فضاپیما برای رسیدن به ماه و مریخ است. در ادامه سال ۱۴۰۴، اروپا یک آزمایشگاه رباتیک بدون خدمه را به فضا پرتاب خواهد کرد و فضاپیمای Juno ناسا ممکن است به پایان ماموریت خود برسد و در جو متراکم مشتری بسوزد.در اینجا هیجان‌انگیزترین ماموریت‌های فضایی که باید در سال ۲۰۲۵ منتظر آن‌ها باشیم آمده است:
فرودهای ماه Blue Ghost 1 و Intuitive Machines
در اواسط دی، شرکت Firefly Aerospace مستقر در تگزاس، ماموریت “سواران ارواح در آسمان” را راه‌اندازی خواهد کرد که هدف آن انتقال یک فرودگر ماه با ۱۰ محموله ناسا است. این فرودگر به Mons Latreille، یک ویژگی آتشفشانی در سمت نزدیک ماه که بیش از ۳ میلیارد سال پیش توسط فوران‌های آتشفشانی شکل گرفته است، خواهد رفت.
فرودگر، به نام Blue Ghost 1، انتظار می‌رود در ساعات روز یک روز قمری یا تقریباً ۱۴ روز زمینی عمل کند که در این مدت داده‌هایی درباره ریگولیت ماه (سطح سنگی آن) و نحوه تعامل آن با باد خورشیدی (جریان ذرات باردار که از جو بیرونی خورشید خارج می‌شود) و میدان مغناطیسی زمین جمع‌آوری کند.
در پایان ماموریت خود، Blue Ghost 1 تصاویری از غروب ماه خواهد گرفت و داده‌هایی جمع‌آوری خواهد کرد که تغییرات سطح ماه در هنگام غروب را نشان می‌دهد.
در همین حال، شرکت Intuitive Machines مستقر در تگزاس امیدوار است که فضاپیمای IM-2 خود را در بهمن ۱۴۰۳در قطب جنوبی ماه فرود آورد. این فضاپیما قصد دارد با استفاده از مته و دستگاه طیف‌سنج جرمی، ترکیبات فرار سطح ماه را اندازه‌گیری کند. این فضاپیما همچنین یک ماهواره کوچک به نام Lunar Trailblazer خواهد داشت که برای نقشه‌برداری از ذخایر آب ماه طراحی شده است تا به ناسا در شناسایی مکان‌های فرود آینده برای ماموریت‌های Artemis کمک کند. IM-2 قصد دارد مسیر مستقیمی‌تر از Blue Ghost 1 را طی کند و فقط یک هفته پس از پرتاب به ماه برسد.
تلاش SpaceX برای انتقال سوخت در مدار
SpaceX در حال آماده‌سازی برای یک آزمایش پیشگامانه است تا سوخت را از یک Starship به دیگری در هنگام اتصال در مدار پایین زمین منتقل کند. این آزمایش که برای اسفند ۱۴۰۳ برنامه‌ریزی شده است، شامل پرتاب دو وسیله نقلیه Starship بدون پنجره خواهد بود که با فاصله سه تا چهار هفته از هم پرتاب می‌شوند و دومی به عنوان تانکر سوخت‌رسانی برای اولی عمل خواهد کرد.
این آزمایش گامی حیاتی در نشان دادن این است که فضاپیما می‌تواند برای رسیدن به ماه و در نهایت مریخ مورد استفاده قرار گیرد. برنامه‌های فعلی ناسا برای سفر به ماه و مریخ به مدل سیستم فرود انسانی (Human Landing System) از Starship وابسته هستند. بر اساس نظریه، فضانوردانی که به عنوان بخشی از ماموریت Artemis 3 به سیستم Human Landing System سوار می‌شوند، تا حداقل اواسط سال ۱۴۰۶ به ماه نخواهند رسید.
اولین ماموریت علمی زمین ناسا-ISRO
در اسفند ۱۴۰۳، ناسا و سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) در کنار یکدیگر ماموریت رادار سنجشی ناسا-ISRO Synthetic Aperture Radar (NISAR) را راه‌اندازی خواهند کرد که بیشتر زمین و یخ‌های آن را تقریباً هر هفته اسکن خواهد کرد. این فضاپیما با استفاده از دو دستگاه راداری که قادر به دیدن از میان ابرها در روز و شب هستند، حرکت سطح زمین را با دقتی به اندازه چند میلی‌متر اندازه‌گیری خواهد کرد. این اندازه‌گیری‌های دقیق به دانشمندان کمک خواهد کرد تا حرکات زمین را که ممکن است پیش‌زمینه‌ای برای فوران‌های آتشفشانی و زلزله‌ها باشند، ردیابی کنند و تغییرات در جنگل‌ها و اراضی کشاورزی را تحت نظر قرار دهند.
آمریکا و هند همچنین در تلاش هستند تا اولین فضانورد هندی — خلبان آزمایشی نیروی هوایی هند، شوبانشو شاکلا — را در بهمن ۱۴۰۳ به ایستگاه فضایی بین‌المللی بفرستند در ماموریت خصوصی Axiom Mission 4.
راه‌اندازی ماهواره‌های مریخ “Blue” و “Gold” که تاخیر داشتند
دو ماهواره ناسا که به سوی مریخ هدایت خواهند شد و در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی طراحی شده‌اند، به بررسی چگونگی و زمان از دست دادن جو سیاره سرخ خواهند پرداخت. این ماهواره‌ها اکنون برنامه‌ریزی شده‌اند تا نه زودتر از بهار ۱۴۰۴ پرتاب شوند، پس از تأخیری در تاریخ پرتاب اصلی این ماموریت که قرار بود در مهر ۱۴۰۳ انجام شود.
این ماهواره‌ها که نام “Blue” و “Gold” را به افتخار رنگ‌های مدرسه UC Berkeley دارند، در مدار مریخ در ارتفاعات مختلف خواهند چرخید تا داده‌های همزمانی درباره پلاسمای سیاره و میدان‌های مغناطیسی آن جمع‌آوری کنند. با این اطلاعات، دانشمندان امیدوارند دریابند که چگونه اتم‌ها از جو مریخ جدا می‌شوند.
ماموریت چین برای جمع‌آوری نمونه‌هایی از یک سیارک نزدیک به زمین
چین در حال آماده‌سازی برای یک ماموریت جاه‌طلبانه است که قصد دارد قطعاتی از یک سیارک نزدیک به زمین جمع‌آوری کرده و آن‌ها را به زمین بازگرداند و سپس یک دنباله‌دار در اعماق فضا را کاوش کند. فضاپیمای Tianwen-2 که قرار است در اردیبهشت ۱۴۰۴پرتاب شود، به ملاقات با ۴۶۹۲۱۹ Kamo’oalewa، یک شبه‌ماه در نزدیکی زمین خواهد رفت که در سال ۱۳۹۵ کشف شد. مشاهدات زمینی نشان می‌دهند که برخلاف بیشتر سیارک‌های نزدیک به زمین، ۴۶۹۲۱۹ Kamo’oalewa ممکن است به دلیل برخورد بزرگ از سطح ماه پرتاب شده باشد.
Tianwen-2 پس از انجام مشاهدات از راه دور برای ارزیابی مکان‌های فرود، تلاش خواهد کرد تا نمونه‌هایی از این سنگ فضایی جمع‌آوری کند و سپس این نمونه‌ها را به زمین بازخواهد گرداند و از گرانش سیاره برای پرتاب خود به سوی یک دنباله‌دار در کمربند اصلی سیارک‌ها به نام 311P/PANSTARRS در اواسط دهه ۱۴۰۹ استفاده خواهد کرد.
چرخش مرگبار Juno به سمت مشتری
فضاپیمای Juno ناسا که هزینه آن ۱.۱ میلیارد دلار بوده است، از سال ۱۳۹۵ مشتری و ماه‌های آن را مطالعه کرده است. این ماموریت که تمدید شده بود، در شهریور ۱۴۰۴به پایان خواهد رسید زیرا فضاپیما به سمت سیاره غول‌پیکر گازی حرکت خواهد کرد، مگر اینکه در برابر تابش شدید مشتری زنده بماند.
طبق برنامه ماموریت، مدار Juno به طور طبیعی خراب خواهد شد و گرانش مشتری فضاپیما را به داخل ابرهای متراکم سیاره می‌کشد. این چرخش نهایی که حدود ۵.۵ روز طول خواهد کشید، تضمین می‌کند که فضاپیما و هر گونه باکتری زمینی که ممکن است به آن ملحق شده باشد، به طور تصادفی قمر یخ‌زده مشتری، Europa، را آلوده نخواهند کرد.
راه‌اندازی آزمایشگاه رباتیک بدون خدمه قابل بازیافت اروپا
آژانس فضایی اروپا (ESA) در نظر دارد تا در سه‌ماهه سوم ۱۴۰۴، Space Rider، یک آزمایشگاه رباتیک بدون خدمه به اندازه دو مینی‌ون، را به فضا پرتاب کند. این فضاپیما به مدت دو ماه در مدار پایین زمین باقی خواهد ماند و در این مدت آزمایش‌ها و نمایش فناوری‌ها را در میکروگرانش به صورت خودکار انجام خواهد داد.
در پایان ماموریت خود، Space Rider از مدار خارج شده و در یک باند فرود در پایگاه فضایی اروپا در گویان فرانسه فرود خواهد آمد تا برای حداقل پنج پرواز دیگر بازسازی شود. این فضاپیما بخشی از تلاش ESA برای ارائه خدمات پرتاب مقرون به صرفه برای مشتریان تجاری است و استراتژی گسترده‌تری برای کمک به اروپا در حفظ دسترسی مستقل و روزانه به مدار پایین زمین به شمار می‌آید.
