اما به نظر می‌رسد که زمین‌شناسان بالاخره توانسته‌اند معما را حل کنند.
سامرویل، کارولینای جنوبی، برای دهه‌ها توسط “چراغ‌های شبحی” مرموزی مورد توجه قرار گرفته است. حالا یک دانشمند فکر می‌کند که بالاخره متوجه شده چه چیزی این گوی‌های شناور هستند: به نظر می‌رسد که این پدیده ممکن است به زمین‌لرزه‌های کوچک مرتبط باشد.
افسانه‌های محلی می‌گویند که این گوی‌های مرموز نورانی که معمولاً نزدیک خطوط راه‌آهن قدیمی دیده می‌شوند، چراغ‌هایی هستند که توسط روح زنی که همسرش را در یک تصادف قطار از دست داده، حمل می‌شوند.
مشخص نیست دقیقاً اولین بار این گوی‌های شناور در منطقه دیده شده‌اند، اما بیشتر ارجاعات به اواسط قرن بیستم برمی‌گردد. این چراغ‌ها به عنوان گوی‌های کوچک و درخشان، معمولاً به رنگ‌های آبی یا سبز، توصیف شده‌اند که بالای یک بخش باریک از جاده شیپ آیلند دیده می‌شوند، جایی که خط راه‌آهن قدیمی از آن عبور می‌کرد. شاهدان همچنین گزارش کرده‌اند که خودروها به شدت تکان می‌خورند، صداهای عجیبی شنیده می‌شود و گاهی اوقات “روح‌ها” دیده می‌شوند.
در اطراف این منطقه، مردم محلی در مورد در زدن‌های ناگهانی، صدای قدم‌ها، اختلال در رفتار حیوانات و پرندگان و حرکت اشیاء به گونه‌ای که گویی از خود حرکت می‌کنند، صحبت کرده‌اند.
حالا، سوزان هاگ، زمین‌شناس مؤسسه زمین‌شناسی ایالات متحده (USGS)، این گزارش‌ها را به طور گسترده‌ای مطالعه کرده و نتیجه‌گیری کرده که این گوی‌های مرموز ممکن است به یک پدیده زمین‌شناسی نادر به نام “چراغ‌های زمین‌لرزه” مربوط باشند.
به گفته USGS، چراغ‌های زمین‌لرزه گوی‌های درخشان، جرقه‌ها و رگه‌هایی هستند که تصور می‌شود در نواحی خاص قبل، حین یا بلافاصله پس از وقوع زمین‌لرزه‌ها ظاهر شوند.
“این پدیده هیچ‌گاه به صورت سیستماتیک مطالعه یا تأیید نشده است، زیرا تقریباً تمام داده‌ها و مشاهدات آن تجربی هستند، اما چراغ‌هایی که در زمان زمین‌لرزه‌ها دیده شده‌اند، سال‌هاست گزارش می‌شوند.” هاگ در ایمیلی به Live Science گفت.
یکی از توضیحات پذیرفته‌شده برای این پدیده، احتراق گازهای زیرزمینی مانند متان و رادون است که هنگام نشت از زمین در زمان افزایش فعالیت‌های لرزه‌ای، ایجاد می‌شود. تنها چیزی که لازم است یک جرقه است که توسط برق ساکن یا حرکت سنگ‌ها ایجاد می‌شود.
هاگ گفت که این توضیح به‌ویژه برای چراغ‌های شبحی سامرویل مناسب است. یافته‌های او در تاریخ ۳ بهمن در مجله Seismological Research Letters منتشر شد.
آیا چراغ‌های شبحی سامرویل می‌توانند ناشی از زمین‌لرزه‌ها باشند؟
در ماه مرداد ۱۳۳۸، یک زمین‌لرزه با شدت ۴.۴ در مقیاس ریشتر در فاصله ۴ کیلومتری از بخش جاده‌ای که بیشتر مشاهدات سامرویل در آنجا گزارش شده بود، ثبت شد. تا پایان سال ۱۳۳۹، دو زمین‌لرزه کوچک‌تر دیگر نیز در همان منطقه گزارش شده بود.
ممکن است زمین‌لرزه‌های کوچک‌تری نیز از آن زمان تاکنون رخ داده باشند که به عنوان زمین‌لرزه شناخته نشده‌اند.
فعالیت‌های لرزه‌ای همچنین می‌تواند توضیح‌دهنده بسیاری از دیگر فعالیت‌های “فرامادی” گزارش‌شده در منطقه باشد، هاگ می‌نویسد. به عنوان مثال، تکان خوردن خودروها، نوسان درها و حرکت اشیاء همه می‌توانند به زمین‌لرزه‌های کوچک نسبت داده شوند. پرندگان و حیوانات نیز ممکن است از حرکت‌ها بترسند، حتی اگر این حرکت‌ها بسیار کوچک باشند.
در مورد جرقه احتراق، هاگ گفت که ریل‌های فولادی و ضایعات فلزی معمولاً در مکان‌های راه‌آهن‌های قدیمی یافت می‌شوند، که وقتی تکان داده می‌شوند ممکن است جرقه‌ای تولید کنند. هاگ اشاره کرد که این می‌تواند توضیح دهد چرا چراغ‌های شبحی مشابه اغلب نزدیک خطوط راه‌آهن بلااستفاده دیده می‌شوند.
در حالی که این فرضیه همچنان فرضی است، هاگ گفت که می‌توان آن را با اندازه‌گیری گازهای خروجی از زمین در مناطقی که “شبح‌ها” دیده می‌شوند، آزمایش کرد. سنسورها همچنین می‌توانند برای یافتن گسل‌های فعال در منطقه استفاده شوند.
اگر این فرضیه تأیید شود، این مشاهدات می‌توانند به زمین‌شناسان کمک کنند تا بیشتر در مورد زمین‌شناسی ایالات متحده بدانند. “درک زمین‌لرزه‌ها در نواحی مرکزی و شرقی آمریکای شمالی چالش‌برانگیز بوده است، زیرا داده‌های کمی برای تحقیق در مورد زمین‌لرزه‌ها و گسل‌های فعال داریم.” هاگ گفت. “این شاید جذاب‌ترین نتیجه‌گیری از تحقیق من باشد، این که شبح‌های دوستانه ممکن است گسل‌های کم‌عمق را روشن کنند که گازها از آن‌ها نشت می‌کنند.”
