سیاره زهره به خاطر شرایط جوی بسیار شدید خود شهرت دارد. ابرهای متراکم این سیاره با سرعتی بیش از ۱۰۰ متر بر ثانیه در اطراف آن حرکت می‌کنند، تقریباً ۶۰ برابر سریع‌تر از چرخش کند سیاره. در واقع، جو زهره تنها در چهار روز زمینی دور سیاره می‌چرخد، در حالی که خود سیاره هر ۲۴۳ روز یک بار به دور محورش می‌چرخد. سال‌ها منشا این جو فوق‌چرخان نامشخص بود، اما اکنون محققان می‌گویند یک عامل کلیدی در ایجاد این بادهای سرکش شناسایی شده است.
جزر و مد حرارتی روزانه عامل اصلی بادها
مطالعه جدید نشان می‌دهد که بیشترین مومنتوم (شتاب زاویه‌ای) که بادهای سریع بالای ابرهای زهره را به حرکت درمی‌آورد، ناشی از جزر و مد حرارتی روزانه است که انرژی آن از گرمایش خورشیدی تأمین می‌شود. محققان با تحلیل دو دهه داده از مدارگردهای Venus Express آژانس فضایی اروپا و Akatsuki سازمان فضایی ژاپن، که شرایط جوی را از طریق سیگنال‌های رادیویی رصد کرده بودند، و همچنین اجرای شبیه‌سازی‌های عددی جریان‌های جوی زهره، به این نتیجه رسیدند.
آن‌ها دریافتند که «جزر و مدهای روزانه نقش اصلی در انتقال مومنتوم به بالای ابرهای متراکم زهره دارند»، و نظریه‌های قبلی که جزر و مدهای دو بار در روز را عامل اصلی می‌دانستند، رد شد. این مطالعه همچنین برای اولین بار نیمکره جنوبی زهره را تحلیل کرده و شواهد را برای نقش گرمایش روزانه خورشید در ایجاد چرخش فوق‌العاده جو تقویت می‌کند.
برای دهه‌ها، بادهای شدید زهره دانشمندان را سردرگم کرده بود. داده‌های اولیه فضاپیماها در دهه ۱۹۶۰ نشان داد جو سیاره در عرض چند روز به دور زهره می‌چرخد و اصطلاح «فوق‌چرخش» (superrotation) را به وجود آورد، اما علت آن همچنان ناشناخته بود. بررسی‌ها نشان می‌دهند: «اگرچه فوق‌چرخش جو زهره در دهه ۱۹۶۰ کشف شد، علت آن هنوز مورد بحث است». نظریه‌های متعددی از امواج گرانشی گرفته تا سلول‌های همرفتی، مطرح شدند، اما هیچ‌کدام پاسخ کامل نبودند. مطالعه جدید بر پایه یک سابقه طولانی تحقیق درباره ویژگی‌های جوی عجیب زهره انجام شده است.
