محققان می‌گویند آب دنباله‌دار «شیطان» به طرز شگفت‌آوری شبیه آب روی زمین است. این کشف، این تصور را تقویت می‌کند که آب توسط دنباله‌دارهایی که به زمین جوان برخورد کرده‌اند، به سیاره ما منتقل شده است، که به آماده‌سازی زمینه برای ظهور حیات کمک کرده است. مارتین کوردینر، اخترفیزیکدان مولکولی ناسا که رهبری این مطالعه را بر عهده داشت، در بیانیه‌ای گفت: «یافته‌های جدید ما بهترین شواهد را ارائه می‌دهد که هیدروژن اولیه موجود در دنباله‌دار هالی در تشکیل آب زمین استفاده شده است.»
به گزارش اسپیس، ستاره‌شناسان این نشانه‌ها را هنگامی که ابزارهای خود را به سمت دنباله‌داری به نام 12P/Pons-Brooks (که به عنوان «دنباله‌دار شیطان» نیز شناخته می‌شود) نشانه گرفتند و بررسی کردند، یافتند. ستاره‌شناسان در این مقاله نوشتند: «در نهایت، ما توانستیم یک خط انتشار اتم کربن (C) مکرر با غنای بسیار بالا (فراوانی [C]/[H]) حدود ۷ برابر مقدار استاندارد جهان را شناسایی کنیم.»
دنباله‌دار 12P/پونز-بروکس یک دنباله‌دار از نوع هالی با دوره تناوب بین ۲۰ تا ۲۰۰ سال است. محققان همچنین نسبت بین دوتریوم (نسخه‌ای نوترونی از اتم هیدروژن) و هیدروژن معمولی (D/H) یک “اثر انگشت شیمیایی” که ممکن است برای دنبال کردن تبار آب استفاده شود – را در آب دنباله‌دار 12P/پونز-بروکس، که در داده‌های ALMA و IRTF یافت شده است، تجزیه و تحلیل کردند.
آنها دریافتند که آب این دنباله‌دار “عملاً قابل تشخیص” از آب روی زمین نیست. این امر به ویژه جذاب است، زیرا تخمین‌های قبلی از آب روی دنباله‌دارهای از نوع هالی دارای نسبت‌های D/H متمایزی هستند که تردیدهای شدیدی را در مورد مفهوم آوردن آب به زمین توسط دنباله‌دارها ایجاد کرده است. اما اکنون این کشف جدید به تثبیت آن کمک می‌کند.
مشاهدات ALMA از دنباله‌دار 12P/پونز-بروکس اولین باری است که مرزهای آب در هر دنباله‌داری به این شکل نقشه‌برداری شده است. این تیم هم آب معمولی (H2O) و هم آب «سنگین» (HDO) که حاوی دوتریوم است را تجزیه و تحلیل کردند. آنها همچنین گازهای موجود در دنباله‌دار را بررسی کردند تا درک بهتری از ترکیبات آن داشته باشند.
