برای برخی از سیارات، بمباران شهاب سنگ ها هرگز متوقف نمی شود.
تجزیه و تحلیل جدید داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط یک لرزه‌سنج در مریخ نشان می‌دهد که سنگ‌های فضایی بسیار بیشتر از آنچه تصور می‌کردیم به سیاره سرخ برخورد می‌کنند.
در واقع، به نظر می رسد که مریخ در حال مقابله با یک کوبیدن مطلق است. بر اساس تعداد لرزه‌های مربوط به برخورد نزدیک که توسط فرودگر Mars InSight در طول مدت تصدی خود شناسایی شده است، تیمی از دانشمندان تخمین زده‌اند که مریخ تقریباً روزانه برخوردهایی از سنگ‌هایی به اندازه توپ بسکتبال را تجربه می‌کند.
گرالدین زنهوسرن، دانشمند سیاره‌شناسی و نویسنده ارشد این پژوهش، از ETH زوریخ در سوئیس، می‌گوید: «این نرخ حدوداً پنج برابر بیشتر از تعداد تخمین زده‌شده از تصاویر مداری است.
«همراستا با تصاویر مداری، یافته‌های ما نشان می‌دهد که زلزله‌شناسی ابزاری عالی برای اندازه‌گیری نرخ ضربه است».
Mars InSight در چهار سالی که صرف نظارت بر درون مریخ کرد تا اینکه در پایان سال ۲۰۲۲ روح را از دست داد، درک ما از سیاره سرخ را متحول کرد.
ما قبلاً فکر می کردیم که مریخ احتمالاً از درون بسیار خسته کننده است. InSight مجموعه‌ای از فعالیت‌های تکتونیکی و ماگمایی را نشان داد که قبلاً از چشم ما دور مانده بود، در حالی که ترکیب داخلی سیاره را نیز آشکار کرد.
نکته اصلی دیگری که آزمایشگاه حساس تشخیص داد، لرزش خفیف سنگ هایی بود که به پوسته مریخ برخورد می کردند. این به دانشمندان ابزار جدیدی برای تخمین میزان تاثیرات روی مریخ داد که به نوبه خود می تواند به کالیبراسیون درک ما از تاریخ زمین شناسی این سیاره کمک کند.
سرعت تشکیل دهانه در سطح سیاره می تواند به اندازه گیری قدمت آن سطح کمک کند. سطوحی که دهانه های بیشتری دارند قدیمی تر هستند. آنهایی که کمتر دارند به نسبت جوانتر هستند. اگر سرعت ظاهر شدن آن دهانه ها را بدانیم، می توانیم تعیین کنیم که یک سطح معین چقدر قدیمی است.
ناتالیا وویسیکا از امپریال کالج لندن، دانشمند سیاره‌شناسی و نویسنده ارشد این پژوهش توضیح می‌دهد: «با استفاده از داده‌های لرزه‌ای برای درک بهتر دفعات برخورد شهاب‌سنگ‌ها به مریخ و چگونگی تغییر سطح آن توسط این برخوردها، می‌توانیم جدول زمانی تاریخچه زمین‌شناسی و تکامل سیاره سرخ را جمع‌آوری کنیم.
می‌توانید آن را به‌عنوان نوعی «ساعت کیهانی» در نظر بگیرید که به ما کمک می‌کند تا سطوح مریخ و شاید در ادامه‌تر، سیارات دیگر منظومه شمسی را تعیین کنیم.»
اینجا روی زمین، هزاران شهاب هر ساله سقوط می‌کنند، اما آنها بیشتر در بالای جو متلاشی می‌شوند، در حالی که ما ساکنان سطوح پست، غافل می‌مانیم. مریخ دارای جو است، اما بیش از ۱۰۰ برابر نازکتر از زمین است. این بدان معناست که مریخ از محافظت یکسانی در برابر ضربه ها برخوردار نیست. سنگ ها می توانند تقریباً بدون مانع از فضا سقوط کنند.
علاوه بر این، مریخ به کمربند سیارکی بین مدار خود و مدار مشتری بسیار نزدیک است، بنابراین سنگ های زیادی در مجاورت آن وجود دارد که به نرخ برخورد بالا کمک می کند.
برآوردهای قبلی از میزان برخورد مریخ بر تصاویر ماهواره ای تکیه کرده است. ماهواره ها در مدار مریخ عکس های مداومی از سطح می گیرند و ظاهر دهانه های جدید را ثبت می کنند. این یک وسیله ناقص برای شمارش تأثیرات به تنهایی است، اما تا قبل از InSight، بهترین گزینه موجود بود.
Zenhäusern توضیح می‌دهد: «در حالی که دهانه‌های جدید را می‌توان در زمین‌های مسطح و گرد و غباری که واقعاً برجسته هستند، مشاهده کرد، این نوع زمین کمتر از نیمی از سطح مریخ را پوشش می‌دهد.» با این حال، لرزه‌سنج حساس InSight می‌توانست تک تک برخوردها را در محدوده فرودگرها بشنود.
محققان این دو مجموعه داده را با هم ترکیب کردند، دهانه‌های جدید را شمارش کردند و آنها را تا تشخیص‌های InSight ردیابی کردند. این به آنها اجازه داد تا محاسبه کنند که در طول یک سال چند ضربه در نزدیکی فرودگر رخ داده است و آن را به نرخ ضربه جهانی تعمیم دهند.
این نشان داد که بین ۲۸۰ تا ۳۶۰ برخورد که باعث ایجاد دهانه‌ای بیش از ۸ متر (۲۶ فوت) در مریخ می‌شود، هر سال روی مریخ اتفاق می‌افتد – نرخی در حدود یک بار در روز. و دهانه های بیش از ۳۰ متر (۹۸ فوت) در حدود یک بار در ماه ظاهر می شوند.
این نه تنها به درک تاریخ مریخ مرتبط است، بلکه اطلاعات ارزشمندی را برای کمک به آماده شدن برای اکتشاف انسان در سیاره سرخ فراهم می کند.
دومینیکو جیاردینی، زلزله‌شناس و ژئودینامیک از ETH زوریخ می‌گوید: «این اولین مقاله از نوع خود است که تعیین می‌کند شهاب‌سنگ‌ها با استفاده از داده‌های لرزه‌شناختی چقدر بر سطح مریخ تأثیر می‌گذارند – که هدف مأموریت سطح یک مأموریت Mars InSight بود». چنین داده هایی در برنامه ریزی برای ماموریت های آینده به مریخ نقش دارند.
