این رویداد از جنبههای گوناگون، اتفاقی مهم و تاریخی به شمار میرفت؛ چرا که این دنبالهدار درست پس از نزدیکترین گذر خود از خورشید وارد مرحلهای از افزایش چشمگیر فعالیت شده بود و بار دیگر امکان رصد مستقیم آن با تلسکوپها و مأموریتهای فضایی فراهم شده بود.
دنبالهدار 3I/ATLAS به دلیل میانستارهای بودن، جایگاه ویژهای در مطالعات نجومی دارد. این جرم آسمانی نه در منظومه شمسی ما شکل گرفته و نه از کمربند کوئیپر یا ابر اورت سرچشمه گرفته است، بلکه از اعماق فضای میانستارهای وارد منظومه ما شده و حامل اطلاعاتی بینظیر از محیطهایی است که میلیاردها سال پیش در بخشهای دیگر کهکشان راه شیری وجود داشتهاند. از این رو، هر بار که چنین جرمی در دسترس ابزارهای رصدی قرار میگیرد، فرصتی طلایی برای دانشمندان فراهم میشود.
در میان مأموریتهایی که موفق به مشاهده این دنبالهدار شدند، کاوشگر JUICE متعلق به آژانس فضایی اروپا (ESA) جایگاه ویژهای دارد. این مأموریت که نام کامل آن JUpiter Icy Moon Explorer است، در اصل برای مطالعه قمرهای یخی سیاره مشتری طراحی شده، اما در مسیر طولانی خود در منظومه شمسی، فرصتهایی کمنظیر برای رصد اجرام دیگر نیز پیدا میکند. JUICE توانست تصویری تماشایی از دنبالهدار 3I/ATLAS با استفاده از دوربین ناوبری (NavCam) خود ثبت کند؛ تصویری که بعدها توجه جامعه علمی را به شدت به خود جلب کرد.
این تصویر در تاریخ ۲ نوامبر ۲۰۲۵ گرفته شد؛ یعنی دو روز پیش از نزدیکترین فاصله JUICE با دنبالهدار. در آن زمان، فاصله فضاپیما تا 3I/ATLAS در حدود ۶۶ میلیون کیلومتر (نزدیک به ۴۱ میلیون مایل) بود. هرچند این فاصله نسبت به فاصلهای که برخی مأموریتهای دیگر اروپایی مانند Mars Express و ExoMars Trace Gas Orbiter (TGO) در ماه اکتبر تجربه کرده بودند، بیشتر به نظر میرسد، اما تصویر ثبتشده توسط JUICE یک ویژگی مهم داشت: این تصویر دنبالهدار را در مرحلهای فعالتر از حیاتش نشان میداد.
در واقع، زمانی که Mars Express و TGO از 3I/ATLAS تصویربرداری کردند، این دنبالهدار هنوز به اوج فعالیت خود نرسیده بود. اما با گذشت زمان و پس از عبور نزدیکتر از خورشید، شدت گازدهی و آزاد شدن ذرات از سطح هسته دنبالهدار افزایش یافت و همین موضوع باعث شد تصویری که JUICE ثبت کرده، نمایانگر چهرهای پویاتر و زندهتر از این جرم میانستارهای باشد.
اگرچه دادههای کامل بهدستآمده از مشاهدات JUICE قرار است تا فوریه ۲۰۲۶ به زمین ارسال نشوند، تیم مأموریت موفق شد حدود یکچهارم تصویر ثبتشده توسط NavCam را زودتر دانلود کند. این بخش از تصویر، بهنوعی یک «پیشنمایش جذاب» یا تیزر علمی به شمار میرفت که نهتنها علاقهمندان، بلکه خود دانشمندان را نیز شگفتزده کرد.
نکته جالب توجه این بود که دوربین ناوبری JUICE اساساً برای تصویربرداری با وضوح بالا طراحی نشده است. هدف اصلی این دوربین، کمک به جهتیابی و هدایت فضاپیماست، نه ثبت تصاویر علمی دقیق. با این حال، نتیجه نهایی فراتر از انتظار تیم علمی بود. تصویر بهدستآمده نهتنها کمای درخشان دنبالهدار را بهخوبی نشان میداد، بلکه نشانههایی واضح از دو دُم مجزا را نیز آشکار کرد.
این دو دُم شامل دُم پلاسما و دُم غباری بودند؛ ویژگیای که معمولاً در دنبالهدارهای فعال دیده میشود. دُم پلاسما که در تصویر به سمت بالا امتداد دارد، از گازهای باردار الکتریکی تشکیل شده است. این گازها زمانی شکل میگیرند که مولکولهای آزادشده از دنبالهدار تحت تأثیر باد خورشیدی یونیزه میشوند و سپس در راستای میدان مغناطیسی خورشید کشیده میشوند.
در مقابل، دُم غباری که در تصویر به سمت پایین امتداد یافته، از ذرات جامد تشکیل شده است؛ ذراتی که در اثر فرآیند گازدهی (outgassing) از سطح هسته دنبالهدار جدا میشوند. این ذرات، برخلاف گازهای یونیزه، بیشتر تحت تأثیر فشار تابشی خورشید قرار دارند و مسیر متفاوتی را طی میکنند. مشاهده همزمان این دو دُم، شواهد روشنی ارائه میدهد که 3I/ATLAS از نظر رفتاری، کاملاً با تعریف یک دنبالهدار فعال سازگار است.
علاوه بر دوربین NavCam، کاوشگر JUICE توانست با استفاده از پنج ابزار علمی دیگر نیز این دنبالهدار میانستارهای را مورد مطالعه قرار دهد. این ابزارها دادههایی درباره ترکیب شیمیایی، ساختار و رفتار فیزیکی دنبالهدار جمعآوری کردند. تحلیلهای اولیه نشان میدهد که تمام این دادهها نیز تأیید میکنند که 3I/ATLAS بدون تردید یک دنبالهدار واقعی است و نه یک سیارک یا جرم گذرای دیگر.

اعتبار تصویر: ESA / JUICE / NavCam
آژانس فضایی اروپا اعلام کرده است که دادههای کامل ابزارهای JUICE در بازه زمانی ۱۸ تا ۲۰ فوریه ۲۰۲۶ به زمین خواهد رسید. دلیل این تأخیر، یکی از جنبههای فنی مأموریت JUICE است. در حال حاضر، این فضاپیما از آنتن اصلی با بهره بالای خود بهعنوان سپر حرارتی استفاده میکند تا در برابر شرایط سخت حرارتی محافظت شود. به همین دلیل، JUICE مجبور است برای ارسال دادهها به زمین به آنتن کوچکتر با بهره متوسط خود تکیه کند؛ آنتنی که سرعت انتقال داده بسیار کمتری دارد.
با دریافت کامل دادهها، دانشمندان انتظار دارند تصویر بسیار دقیقتری از سطح فعالیت دنبالهدار 3I/ATLAS به دست آورند. این دادهها شامل تصاویر با وضوح بالاتر از دوربین اپتیکی پیشرفته JANUS، دادههای طیفسنجی از ابزار MAJIS (طیفسنج تصویربرداری قمرها و مشتری)، و همچنین دادههای طیفسنج فرابنفش (UVS) خواهد بود. هر یک از این ابزارها میتواند اطلاعات منحصربهفردی درباره ترکیبات شیمیایی، دما، و برهمکنش دنبالهدار با تابش خورشیدی فراهم کند.
علاوه بر این، اطلاعاتی درباره ترکیب مولکولی دنبالهدار از طریق ابزار امواج زیرمیلیمتری (SWI) به دست خواهد آمد و دادههای مربوط به ذرات پرانرژی و محیط اطراف دنبالهدار نیز توسط بسته بررسی محیط ذرهای (PEP) جمعآوری میشود. ترکیب این دادهها به دانشمندان امکان میدهد تصویری جامع از ماهیت این جرم میانستارهای ترسیم کنند.
اهمیت این دادهها فراتر از شناخت یک دنبالهدار منفرد است. با بررسی ترکیب شیمیایی و ساختار 3I/ATLAS، پژوهشگران میتوانند سرنخهایی درباره محل شکلگیری اولیه آن به دست آورند و بفهمند شرایط فیزیکی و شیمیایی در بخشهای دیگر کهکشان چگونه بوده است. این اطلاعات، پنجرهای تازه به سوی فهم فرآیندهای شکلگیری سامانههای ستارهای در خارج از منظومه شمسی ما میگشاید.
بر اساس برآوردهای فعلی، ممکن است دنبالهدار 3I/ATLAS تا ۷ میلیارد سال قدمت داشته باشد. اگر این تخمین درست باشد، این جرم آسمانی بسیار قدیمیتر از زمین و حتی خود منظومه شمسی است. در نتیجه، مطالعه آن به دانشمندان اجازه میدهد نگاهی بیواسطه به تاریخ اولیه کهکشان راه شیری بیندازند؛ دورانی که هنوز خورشید ما متولد نشده بود و شرایط کیهانی کاملاً متفاوتی بر فضا حاکم بود.
به همین دلیل، مشاهدات JUICE از 3I/ATLAS نهتنها یک موفقیت جانبی برای این مأموریت به شمار میرود، بلکه میتواند به یکی از منابع کلیدی اطلاعات درباره اجرام میانستارهای تبدیل شود. هر دادهای که از این دنبالهدار به دست میآید، قطعهای از پازل بزرگتر تاریخ کیهانی ما را کاملتر میکند و درک ما از جایگاه زمین و منظومه شمسی در کهکشان را عمیقتر میسازد.





