سالسا یکی از چهار ماهواره خوشه ای بود که میدان مغناطیسی زمین را از سال ۱۳۷۸ زیر نظر داشت.
سالسا یکی از چهار ماهواره یکسان به نام خوشه بود که در سال ۱۳۷۸ برای نظارت بر میدان مغناطیسی زمین و تعامل آن با باد خورشیدی، در تلاش برای پیش‌بینی وضعیت آب‌وهوای فضایی به فضا پرتاب شد. پس از نزدیک به یک ربع قرن چرخش زمین حول محور خود – نقطه‌ای که به سالسا اجازه می‌داد قسمت‌های سخت‌دسترس میدان مغناطیسی سیاره ما را مطالعه کند – این ماهواره پرکار اولین در میان گروه خود بود که پس از یک مأموریت موفق به طور آتشین به جو بازگشت. ورود مجدد آن در ساعت ۲:۴۷ بعد از ظهر به وقت ET (18:47 GMT) در روز یکشنبه رخ داد.
ESA پیش بینی کرد که بیشتر ماهواره ۱۲۰۰ پوندی (۵۵۰ کیلوگرمی) در ۵۰ مایل (۸۰ کیلومتر) بالای سطح زمین بسوزد. این آژانس قبلاً گفته بود که نقطه ورود مجدد هدفمند بر فراز اقیانوس آرام جنوبی پرجمعیت در غرب شیلی تضمین می کند که هر بخش باقیمانده در اقیانوس باز فرو خواهد رفت.
چنین برنامه‌ریزی‌شده‌ای برای ورود مجدد ماهواره‌ها در پایان عمرشان، اپراتورها را ملزم می‌کند که دارایی‌ها را به سمت یک منطقه از پیش تعیین‌شده مانور دهند، تلاشی که دانشمندان می‌گویند می‌تواند به به حداقل رساندن زباله‌ها هم در مدار زمین و هم در مناطق بالقوه پرجمعیت روی سطح کمک کند.
رولف دنسینگ، مدیر عملیات در ESA در بیانیه‌ای گفت: «ورود مجدد سالسا همیشه بسیار کم خطر بود، اما ما می‌خواستیم مرزها را پیش ببریم و تهدید را حتی بیشتر کاهش دهیم و تعهد خود را به رویکرد Zero Debris ESA نشان دهیم.»
در آماده سازی برای غواصی مرگ برنامه ریزی شده سالسا، اپراتورهای ماموریت مدار ماهواره را در ژانویه از طریق یک سری مانور بر فراز اقیانوس آرام جنوبی پایین آوردند. به گفته ESA، زمان آن مانورها برای ورود مجدد آرام بسیار مهم بود، زیرا سالسا در ماه بهمن به سایه زمین رفت، جایی که خاموش ماند و قادر به تکیه بر پنل های خورشیدی تولید کننده انرژی خود برای چند ماه آینده نبود.
ESA در این بیانیه گفت: در روزهای منتهی به روز یکشنبه ، اپراتورها از نزدیک تماشا می کردند که سالسا به زمین نزدیک می شود و یک بار مسیر خود را تنظیم می کند تا آن را برای نقطه بازگرداندن خود در مسیر خود قرار دهد. از میزان کشیدن جوی ماهواره ای که در حال تجربه بود ، تیم هایی در کنترل ماموریت آژانس در آلمان به درستی در ۲:۴۷ بعد از ظهر مجدداً بازگرداندن آن را پیش بینی کردند. ET (1847 GMT) ، عدم اطمینان قبلی را از حدود ۱.۵ ساعت به کمتر از چهار ثانیه کاهش می دهد.
هواپیمایی که ESA از جزیره عید پاک پرواز می کرد ، تبار سالسا را به صورت زنده ثبت کرد و ماهواره را به عنوان نمونه ای از نور در نور روز روشن ضبط کرد.
این هواپیما به ۱۶ ابزار مجهز شده بود تا بتوانند مجدداً تحت نظارت قرار بگیرند و داده هایی را در مورد “آنچه در این بازگرداندن اتفاق می افتد ، چگونه ماهواره می سوزد ، چه چیزی در آن لحظه می سوزد و در کدام ارتفاع می سوزد ، همه اینها می توانند مدل های تجزیه ماهواره ای را آگاه سازند ، بنیامین باستیدا- Virgili ، یک مهندس سیستم زباله های فضایی در ESA ، در یک جلسه توجیهی ۱۶ شهریور گفت.
این مدل‌ها زمانی سود بیشتری خواهند برد که سه همتای سالسا – رومبا، تانگو و سامبا – بین مهر ۱۴۰۴ تا مرداد ۱۴۰۵ مجدداً هدفمند وارد شوند. حرکت آنها در مدار در کنترل آژانس باقی می ماند، اما آنها هیچ علم جدیدی را انجام نمی دهند.
دنسینگ در این بیانیه گفت:’با مطالعه چگونگی و زمان سوختن سالسا و سه ماهواره دیگر خوشه ای در جو، ما چیزهای زیادی در مورد علم ورود مجدد می آموزیم، امیدواریم که به ما این امکان را بدهیم تا زمانی که ماهواره های دیگر به پایان عمرشان می رسند، همین رویکرد را در مورد سایر ماهواره ها نیز اعمال کنیم.’
