تلسکوپ فضایی هابل ناسا رویدادی بیسابقه را در یک منظومه سیارهای نزدیک ثبت کرده است که پیامدهای درخشان برخوردهای شدید بین سنگهای فضایی بزرگ را آشکار میکند. ستارهشناسان نقطهای درخشان را در نزدیکی ستاره فمالحوت کشف کردند و فکر کردند که یک سیاره فراخورشیدی پوشیده از گرد و غبار است که نور ستاره را منعکس میکند.
هنگامی که اولین مورد از این اجرام محو شد و دیگری در نزدیکی آن ظاهر شد، دانشمندان متوجه شدند که آنها در واقع اصلاً سیاره نیستند، بلکه ابرهای در حال گسترشی از آوار هستند. این مشاهده نادر، نمایی از اثرات مخربی را که سیستمهای سیارهای جوان را در مراحل اولیه شکلگیری سیاره شکل میدهند، در زمان واقعی ارائه میدهد.
طبق گزارش مجله Science، تیم تحقیقاتی به این نتیجه رسیدند که دو برخورد جداگانه بین سیارات کوچک یا اجرام سنگی کوچک مانند سیارکها، تنها در عرض دو دهه در منظومه فمالحوت رخ داده است. تصور میشود چنین برخوردهایی فقط هر صد هزار سال یک بار اتفاق میافتد، و این کشف مکرر را شگفتانگیز میکند. این نتایج از مشاهدات طولانی مدت هابل از چگونگی رشد سریع هر جسم روشن، بیضی شکل شدن و محو شدن تدریجی آن با ناپدید شدن جفت از دید، حاصل شده است.
فمالحوت در فاصله ۲۵ سال نوری از زمین قرار دارد و توسط یکی از عظیمترین دیسکهای غباری که تاکنون شناسایی شده احاطه شده است، بنابراین مکان خوبی برای جستجوی تغییرات ناگهانی و چشمگیر است.
مشاهدات قبلی فمالحوت بی سالها اخترشناسان را متحیر کرده بود، تا اینکه ناپدید شدن آن نشان داد که یک ابر غبار در حال گسترش است. منبع درخشان دومی بعداً ظاهر شد و توضیح برخورد را تقویت کرد.
دانشمندان میگویند این کشف همچنین یک هشدار است، زیرا ابرهای غباری میتوانند مانند سیارات واقعی به نظر برسند. مطالعات آینده با تلسکوپ فضایی جیمز وب، ابر غباری جدید را دنبال خواهد کرد.
