ما به زودی اسرار چگونگی شکل‌گیری ستارگان و سیارات در شرایط سخت کیهان اولیه را کشف خواهیم کرد.
این روزها، تلسکوپ فضایی جیمز وب مرزهای جدیدی را در نجوم کشف می‌کند و این بار با دستاوردی دیگر به ما نشان می‌دهد که همچنان بهترین ابزار در جستجوی کیهانی است.
تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) با کمک تلسکوپ فضایی هابل، موفق شده است دسته‌ای از کوتوله‌های قهوه‌ای، که به عنوان «ستاره‌های شکست‌خورده» شناخته می‌شوند، در کهکشان اقماری کوچک ماژلانی (SMC) کشف کند. این کشف به این معناست که برای اولین بار، ستاره‌شناسان توانسته‌اند این نوع اجرام را خارج از کهکشان راه شیری مشاهده کنند.
این کوتوله‌های قهوه‌ای که در لبه‌های کهکشان SMC قرار دارند، در خوشه‌ای ستاره‌ای به نام NGC 602 در فاصله ۲۰۰,۰۰۰ سال نوری از زمین هستند. خوشه NGC 602 با ابرهای متراکم غبار و گاز احاطه شده که محیطی مناسب برای شکل‌گیری ستارگان جدید است. همچنین، در نزدیکی این خوشه توده‌ای از هیدروژن یونیزه شده به نام N90 قرار دارد که نشان‌دهنده فعالیت شدید ستاره‌ای در این منطقه است.
به دلیل کمبود عناصر سنگین‌تر از هیدروژن و هلیوم در این منطقه، SMC به عنوان نماینده‌ای مناسب برای کهکشان‌های «فقیر از فلز» اولیه شناخته می‌شود که شبیه شرایط کیهان اولیه هستند.
کوتوله‌های قهوه‌ای و شکست‌خورده
کوتوله‌های قهوه‌ای به دلیل جرم کمترشان نمی‌توانند فرایند همجوشی هیدروژن به هلیوم را در هسته خود انجام دهند و به همین دلیل به عنوان «ستاره‌های شکست‌خورده» شناخته می‌شوند. این اجرام از بسیاری جهات شبیه سیارات غول‌پیکر گازی هستند، از جمله داشتن ترکیب اتمسفری مشابه و طوفان‌هایی که در آن‌ها جریان دارند.
تا کنون حدود ۳۰۰۰ کوتوله قهوه‌ای در کهکشان راه شیری شناسایی شده‌اند، اما کوتوله‌های قهوه‌ای فراکهکشانی جدید نظریه‌های مربوط به چگونگی شکل‌گیری ستارگان را تقویت می‌کنند.
موفقیت JWST
داده‌های به‌دست‌آمده از دوربین‌های NIRCam و MIRI در تلسکوپ جیمز وب، تصویر زیبایی از خوشه NGC 602 را ارائه کرده و اطلاعات ارزشمندی در مورد چگونگی تشکیل ستارگان کم‌جرم در این منطقه به ما می‌دهد. تصاویر حاصل نشان می‌دهند که این تلسکوپ به ابزار اصلی مطالعه کهکشان‌های فقیر از فلز تبدیل شده است.
آنتونلا نوتا، مدیر اجرایی مؤسسه بین‌المللی علوم فضایی، در بیانیه‌ای بیان کرد که این کشف قدرت همکاری تلسکوپ هابل و جیمز وب در مطالعه خوشه‌های ستاره‌ای جوان را نشان می‌دهد. این تلسکوپ‌ها مکمل یکدیگر هستند و با وضوح بی‌نظیر خود، به ما کمک می‌کنند عمق بیشتری در کشف کیهانی داشته باشیم.
این یافته‌ها نشان می‌دهند که مطالعه کوتوله‌های قهوه‌ای جدید در کهکشان‌های دیگر به دانشمندان کمک می‌کند بهتر بفهمند ستارگان چگونه تحت شرایط سخت شکل می‌گیرند.
نتیجه‌گیری
کشف جدید تلسکوپ فضایی جیمز وب و هابل به ما نشان می‌دهد که همچنان در حال گسترش درک خود از جهان هستیم. بررسی کوتوله‌های قهوه‌ای در کهکشان‌های دیگر به ما این امکان را می‌دهد تا سرنخ‌هایی درباره چگونگی تشکیل ستارگان در کیهان اولیه به دست آوریم و با مطالعه این اجرام منحصر‌به‌فرد، به درک عمیق‌تری از ساختار و تحول کیهان نزدیک شویم.
سوالات متداول
۱. چرا کوتوله‌های قهوه‌ای به عنوان ستاره‌های شکست‌خورده شناخته می‌شوند؟
کوتوله‌های قهوه‌ای به دلیل جرم کم خود نمی‌توانند فرایند همجوشی هیدروژن را انجام دهند، بنابراین قادر به تبدیل شدن به ستاره کامل نیستند.
۲. چه چیزی باعث جذابیت مطالعه NGC 602 شده است؟
NGC 602 محیطی مناسب برای مطالعه نحوه تشکیل ستارگان کم‌جرم در کهکشان‌های فقیر از فلز فراهم می‌کند.
۳. اهمیت همکاری JWST و هابل چیست؟
این دو تلسکوپ با ترکیب داده‌ها، تصاویر بسیار دقیق و کاملی از کهکشان‌های دوردست فراهم می‌کنند که به درک بهتری از کیهان کمک می‌کند.
![import numpy as np import h5py data='/content/drive/MyDrive/SILIXA_iDAS015_181219184621_fieldID000212.h5' data1=h5py.File(data,'r') print(data1.keys()) display(data1) display(data) raw_data = data1['DasRawData']['RawData'] x_axis = np.arange(raw_data.shape[1]) t_axis = np.arange(raw_data.shape[0]) print(x_axis.shape) print(t_axis.shape) import matplotlib.pyplot as plt import numpy as np ns = 30000 fs = 1000 dx = 1.021 nx = 3136 GL = 10 x = np.arange(nx) * dx def u(x, t): return np.exp(-(x - t)**2) def calculate_result(x): return 1/10 * (u(x - 5, t) - u(x + 5, t)) traces = [] for t in range(0,30000): tr = [calculate_result(x_val) for x_val in x] traces.append(tr) traces_array = np.array(traces) print(f"traces_array : {traces_array.shape}")](https://spacenota.ir/wp-content/uploads/2025/05/big-ring-body-420x280.webp)
