برای اولین بار، دانشمندان دانشگاه MIT ردپای شیمیایی «زمین اولیه»، پیش‌ساز باستانی سیاره ما که بیش از ۴.۵ میلیارد سال پیش وجود داشته است، را یافته‌اند. این یافته‌ها که در ۱۴ اکتبر در مجله Nature Geoscience منتشر شد، نشان می‌دهد که امضاهای ایزوتوپی نادری که در اعماق قدیمی‌ترین سنگ‌های زمین دفن شده‌اند، ممکن است از ضربه فاجعه‌باری که زمین مدرن را تشکیل داده، جان سالم به در برده باشند. این کشف، قطعه گمشده‌ای را در درک چگونگی تکامل مواد اولیه سیاره‌ای به جهانی که امروزه می‌شناسیم، فراهم می‌کند.
طبق گزارش Science Daily، محققان نمونه‌های سنگی باستانی از گرینلند، کانادا و رسوبات آتشفشانی در هاوایی – برخی از عمیق‌ترین موادی که از گوشته زمین سرچشمه می‌گیرند – را تجزیه و تحلیل کردند.
این تیم به رهبری نیکول نی از MIT، اثر انگشت شیمیایی را در ایزوتوپ‌های پتاسیم ردیابی کردند که غیرمعمول است. این کمبود جزئی پتاسیم-۴۰ با آنچه معمولاً در سنگ‌های مدرن دیده می‌شود، متفاوت است و نشان می‌دهد که بقایای مواد قبل از برخورد از اولین مرحله تشکیل زمین وجود دارد.
نی توضیح داد که این کشف اولین شواهد احتمالی از مواد اولیه نسخه سیاره را نشان می‌دهد. این یافته، فرض دیرینه مبنی بر اینکه برخورد عظیم با جسمی به اندازه مریخ، هویت شیمیایی اولیه زمین را به طور کامل از بین برده است، به چالش می‌کشد. در عوض، به نظر می‌رسد برخی از آن مواد باستانی توانسته‌اند خشونت یک ترکیب را تحمل کنند و میلیاردها سال در میان فعالیت‌های زمین‌شناسی زنده بمانند.
مدل‌سازی‌ها و شبیه‌سازی‌های بیشتر، این فرضیه را تقویت کرد که کمبود پتاسیم-۴۰، بقایایی از زمین اولیه است. محققان همچنین به این نتیجه رسیدند که نمونه‌های شهاب‌سنگ فعلی ثبت شده، به طور کامل اجزای سازنده سیاره ما را در بر نمی‌گیرند.
این نتایج، دریچه جدیدی را به شکل‌گیری زمین می‌گشاید و نشان می‌دهد که در اعماق این سیاره، شواهدی از یک دنیای گمشده وجود دارد که زمانی قبل از تولد زمین، آنطور که ما می‌شناسیم، وجود داشته است.
