محققان مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا و دانشگاه آریزونا داده‌های جدیدی را تجزیه و تحلیل کردند که صلبیت ماه را تحت تأثیر گرانشی زمین و خورشید توصیف می‌کنند و دریافتند جرم آن در تمام طول مسیر جامد نخواهد بود.
در عوض، گوشته ماه دارای یک منطقه ضخیم است که مانند جزر و مد ما بالا و پایین می رود.
محققان در مقاله منتشر شده خود می نویسند: مدل سازی داخلی نشان می دهد که این مقادیر را می توان تنها با یک منطقه کم ویسکوزیته (LVZ) در قاعده گوشته قمری مطابقت داد.
ایده این لایه غیر جامد چندین دهه است که توسط محققان مطرح شده است، اما تا به حال داده های موجود قادر نبوده اند به طور قطعی بگویند که آیا این لایه واقعاً وجود دارد یا خیر.
تحت تأثیر کشش گرانشی زمین و خورشید، ماه یک اثر جزر و مدی را تجربه می کند – نه از نظر اقیانوس ها، بلکه از تغییر شکل های فیزیکی شکل ماه و میدان گرانشی.
برای این مطالعه، تیم از خوانش‌های جدیدی که توسط آزمایشگاه بازیابی جاذبه و داخلی ناسا (GRAIL) و مدارگرد شناسایی ماه گرفته شده بود، استفاده کردند. این اندازه گیری ها به محققان این امکان را داد که برای اولین بار تغییرات جزر و مدی ماه را به صورت سالانه تخمین بزنند.
مدل‌های رایانه‌ای که ماهیت صخره در اعماق ماه را در حین گردش به دور زمین توصیف می‌کنند، نشان می‌دهند که لایه‌ای در زیر گوشته جامد باید حداقل تا حدودی چسبناک باشد تا اعداد مطابقت داشته باشند.
این سؤالات بیشتری را مطرح می کند: چگونه این منطقه به آنجا رسیده است؟ و چه چیزی آن را گرم نگه می دارد؟ تحقیقات بیشتری برای دانستن قطعی مورد نیاز است، اما تیم پشت این مطالعه فکر می‌کند که ماده معدنی اکسید تیتانیوم-آهن ایلمنیت ممکن است دخیل باشد.
وجود یک LVZ در قاعده پایینی گوشته ماه را می‌توان به آسانی با ذوب جزئی در یک لایه غنی از ایلمنیت توضیح داد، که ماه را شبیه به مریخ می‌کند، جایی که اخیراً از تجزیه و تحلیل داده‌های لرزه‌ای ذوب جزئی استنباط شده است. محققان می نویسند.
مانند مطالعات روی زمین، برای قضاوت در مورد چیزی که صدها و هزاران کیلومتر زیر سطح زمین وجود دارد نیاز به حدس و گمان است – اما همه این حدس‌ها بر اساس آنچه در مورد قمرها و سیاره‌ها می‌دانیم، حدس‌هایی بسیار آموزش‌دیده است.
مانند مطالعات روی زمین، برای قضاوت در مورد چیزی که صدها و هزاران کیلومتر زیر سطح زمین وجود دارد نیاز به حدس و گمان است – اما همه این حدس‌ها بر اساس آنچه در مورد قمرها و سیاره‌ها می‌دانیم، حدس‌هایی بسیار آموزش‌دیده است.
ما می دانیم که گوشته بالای این LVZ عمدتاً از ماده معدنی الیوین ساخته شده است و داستانی برای گفتن در طول چندین میلیارد سال داشته است. اگر بتوانیم در سال‌های آینده یک پایگاه دائمی بر روی ماه ایجاد کنیم، خوانش‌های لرزه‌ای که از سطح ماه گرفته شده است، باید بتواند اطلاعات بیشتری در مورد آنچه در زیر سطح اتفاق می‌افتد را به ما بگوید.
محققان می نویسند: ‘وجود این منطقه پیامدهای عمیقی برای وضعیت حرارتی و تکامل ماه دارد.’
