ناسا و NOAA به زودی سه فضاپیما (که برای سپتامبر ۲۰۲۵ برنامه‌ریزی شده‌اند) را برای نظارت بر تأثیر خورشید پرتاب خواهند کرد. IMAP (کاوشگر نقشه‌برداری و شتاب بین ستاره‌ای) ناسا، رصدخانه ژئوکورونای کاروترز و SWFO-L1 NOAA سوار بر یک موشک فالکون ۹ اسپیس‌ایکس به نقطه L1 خورشید-زمین، حدود یک میلیون مایل از زمین، خواهند رفت. پس از رسیدن به L1، این سه نفر باد خورشیدی و آب و هوای فضا را از خورشید تا هلیوسفر بیرونی مشاهده خواهند کرد. داده‌های آنها به نقشه‌برداری از “حباب” خورشیدی ما کمک می‌کند و هشدارهای اولیه در مورد طوفان‌های خورشیدی که می‌توانند ماهواره‌ها، شبکه‌های برق و پروازهای هواپیمایی را مختل کنند، ارائه می‌دهد.
به گفته ناسا، به عنوان یک “نقشه‌کش آسمانی” معاصر، فضاپیمای IMAP مرز بیرونی هلیوسفر، حباب عظیمی که توسط باد خورشیدی خورشید متورم شده است، را بررسی خواهد کرد. IMAP با نقشه‌برداری از تعاملات بین این حباب و فضای بین ستاره‌ای و همچنین چگونگی محافظت آن از ما در برابر پرتوهای کیهانی کهکشانی، دانش ما را در مورد دلایل قابل سکونت بودن منظومه شمسی افزایش خواهد داد.
تلسکوپ کوچک، رصدخانه ژئوکورونای کاروترز، در این سفر همراه ما خواهد بود و نور فرابنفش را از اگزوسفر، بیرونی‌ترین جو زمین، ثبت خواهد کرد. کاروترز از موقعیت خود در L1، چگونگی تأثیر خورشید بر چگالی، اندازه و شکل اگزوسفر را مشاهده خواهد کرد و به دانشمندان در پیش‌بینی چگونگی تأثیر طوفان‌های خورشیدی بر ارتباطات، برق و سیستم‌های ماهواره‌ای کمک خواهد کرد.
برخلاف کاوشگرهای علمی ناسا، SWFO-L1 NOAA یک ماهواره عملیاتی است که به نظارت بر آب و هوای فضا به صورت ۲۴ ساعته اختصاص دارد. از موقعیت خود در L1، به طور مداوم از تاج خورشید تصویربرداری می‌کند و از باد خورشیدی نمونه‌برداری می‌کند تا فوران‌ها (مانند فوران‌های تاجی) را قبل از رسیدن به زمین شناسایی کند.
SWFO-L1 با ارسال داده‌ها به صورت بلادرنگ به پیش‌بینی‌کنندگان، به شرکت‌های آب و برق، خطوط هوایی، اپراتورهای ماهواره و تیم‌های فضانوردی هشدارهای بیشتری در مورد طوفان‌های خورشیدی پیش رو که می‌توانند شبکه‌های برق، شبکه‌های ارتباطی و ماهواره‌ها را مختل کنند، ارائه می‌دهد.
