ستاره‌شناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) و تلسکوپ فضایی هابل، به طور اتفاقی به یک ستاره جدید و خیره‌کننده برخورد کرده‌اند. در عوض، آنها سیستمی – بیایید آن را پنج‌تایی JWST بنامیم، از حداقل پنج کهکشان اولیه جهان را دیده‌اند که منتظر ادغام هستند، تنها ۸۰۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ. این ادغام‌ها به ویژه غیرمعمول هستند زیرا اکثر آنها تنها از دو کهکشان تشکیل شده‌اند. این کشف به دانشمندان این امکان را می‌دهد تا در مورد چگونگی شکل‌گیری و تکامل کهکشان‌ها در جهان اولیه و اینکه چرا برخی از آنها تولید ستاره‌های جدید را بسیار زودتر از آنچه دانشمندان قبلاً پیش‌بینی کرده بودند، متوقف کرده‌اند، اطلاعات بیشتری کسب کنند.
طبق گفته Live Science، اینها کهکشان‌های خط انتشار هستند (به این دلیل که در نور هیدروژن و اکسیژن می‌درخشند به این نام خوانده می‌شوند)، به این معنی که آنها در حال تشکیل ستاره‌های جدید هستند. محققان گفتند که دوربین مادون قرمز نزدیک JWST (NIRCam) یک هاله گازی عظیم را که خوشه را پوشانده است، ثبت کرده است که در مرکز به طور کلی ترکیب شده است، که نشان می‌دهد کهکشان‌ها توسط نوعی تعامل فیزیکی به هم متصل شده‌اند.
آنها همچنین ظاهراً بسیار به یکدیگر نزدیک هستند – برخی تنها ۴۳۳۰۰ سال نوری از هم فاصله دارند که احتمال ادغام آنها را در نهایت افزایش می‌دهد.
این سیستم شبیه به خوشه پنج‌تایی استفان، خوشه‌ای از کهکشان‌ها در جهان نزدیک است. اما خوشه پنج‌تایی JWST بسیار جوان‌تر و بسیار بارورتر است و با سرعت بسیار بالایی ستاره‌های جدید را به دنیا می‌آورد. این پل‌های تخته‌ای نیز توسط ستاره‌شناسان شناسایی شده‌اند – نشانه‌هایی از نیروهای جزر و مدی که توسط ادغام کهکشان‌ها ایجاد می‌شوند.
در مجموع، خوشه پنج‌تایی JWST دارای جرم ستاره‌ای ۱۰ میلیارد برابر جرم خورشید است. دانشمندان گزارش می‌دهند که این سیستم مطیع، ممکن است حدود یک تا ۱.۵ میلیارد سال پس از بیگ بنگ به یک کهکشان خاموش (یا غیرفعال ستاره‌زایی) تبدیل شود. این می‌تواند توضیح دهد که چگونه برخی از اولین کهکشان‌های جهان به سرعت خاموش شدند.
اکنون، ستاره‌شناسان امیدوارند با مشاهدات آینده JWST، این سیستم را بهتر مطالعه کنند. دانشمندان می‌گویند اگر بتوانند ادغام‌های کهکشانی بیشتری مانند این را پیدا کنند، می‌توانند بگویند که چنین رویدادهایی با چه تناوبی رخ داده‌اند، کهکشان‌ها چگونه رشد کرده‌اند و آیا درک فعلی از چگونگی عملکرد جهان برای توضیح آنها کافی است یا خیر.
