قطب‌های مشتری با درخشان‌ترین شفق‌های قطبی در منظومه شمسی می‌درخشند. به طور منحصر به فرد، هر یک از چهار قمر بزرگ این سیاره، “ردپای” شفق قطبی کم‌نور خود را در آسمان مشتری ایجاد می‌کنند. تاکنون، دانشمندان ردپای سه تا از این قمرها، آیو، اروپا و گانیمد، را دیده بودند، اما ردپای کالیستو همچنان مبهم بود. فضاپیمای جونو ناسا اکنون شفق کالیستو را ثبت کرده و این مجموعه را تکمیل کرده است. این کشف تأیید می‌کند که هر چهار قمر گالیله‌ای ردپای درخشانی بر جو مشتری به جا می‌گذارند.
طبق مقاله‌ای در مورد این کشف، “مشاهدات درجا و از راه دور از ردپای فرابنفش قمر کالیستو توسط فضاپیمای جونو”، هر یک از قمرهای گالیله‌ای مشتری هنگام حرکت در میدان مغناطیسی قوی مشتری، یک شفق قطبی کوچک در جو سیاره ایجاد می‌کنند. ذرات باردار در امتداد خطوط میدان مغناطیسی از یک قمر به جو قطبی مشتری کانال می‌زنند و یک نقطه یا قوس را روشن می‌کنند.
این شفق‌های قطبی ایجاد شده توسط ماه، ردپای ماهواره‌ای نامیده می‌شوند و نشان می‌دهند که چگونه هر قمر با محیط فضایی محلی خود تعامل دارد. به عنوان مثال، آیو، اروپا و گانیمد همگی نقاط شفق قطبی متمایزی ایجاد می‌کنند. در مقابل، ردپای کم‌رنگ کالیستو در داخل بیضی شفق قطبی اصلی مشتری پنهان شده بود و تا زمانی که جونو آن را مشاهده نکرد، دیده نمی‌شد.
نشانه گمشده کالیستو در سال ۲۰۱۹ در جریان یک رویداد باد خورشیدی قوی که شفق قطبی اصلی مشتری را از مسیر خارج کرد، ظاهر شد. در طول آن پرواز، ابزارهای جونو قوس درخشان کم‌رنگ را شناسایی کردند و حتی از ذرات باردار و میدان‌های مغناطیسی اطراف خط میدان کالیستو نمونه‌برداری کردند.
به گفته ناسا، این مشاهده «تصویر خانوادگی» شفق‌های قطبی قمرهای گالیله‌ای را «کامل می‌کند». اکنون با احتساب هر چهار قمر، دانشمندان مجموعه کاملی از داده‌ها را در اختیار دارند که نشان می‌دهد چگونه هر قمر، از آیو آتشفشانی گرفته تا کالیستوی دوردست، بر مگنتوسفر مشتری تأثیر می‌گذارد.
