هدف از ساخت موشک پلاسما پالس شده توسط ناسا، ارسال فضانوردان به مریخ در ۲ ماه آینده است

یک سیستم موشکی نوآورانه می‌تواند در ماموریت‌های فضایی آینده به مریخ انقلابی ایجاد کند و زمان سفر به سیاره سرخ را به چند ماه کاهش دهد.

هدف فرود انسان در مریخ چالش های بی شماری را به همراه داشته است، از جمله نیاز به حمل سریع محموله های بزرگ به و از سیاره دور، که بسته به موقعیت زمین و مریخ، یک سفر رفت و برگشت با استفاده از فناوری پیشرانه فعلی تقریباً دو سال طول می کشد.

موشک پلاسمای پالسی (PPR) که توسط صنایع Howe در حال توسعه است، یک سیستم محرکه طراحی شده است که بسیار کارآمدتر از روش‌های فعلی پیشرانش در اعماق فضا است و می‌تواند سفر بین زمین و سیاره سرخ را تنها در دو ماه انجام دهد. به طور خاص، موشک دارای یک ضربه خاص یا Isp خواهد بود، که معیاری برای سنجش کارآمدی یک موتور رانش است. بنابر بیانیه ناسا، بنابراین این فناوری می‌تواند فضانوردان و محموله‌ها را قادر سازد تا به مریخ با کارآمدتر و سریع‌تر از فضاپیماهای موجود سفر کنند.

PPR که برگرفته از مفهوم پالس شکافت فیوژن است، از یک سیستم انرژی هسته‌ای مبتنی بر شکافت استفاده می‌کند که انرژی را از تقسیم کنترل‌شده اتم‌ها به دست می‌آورد تا نیروی رانش را برای پیشران فضاپیما ایجاد کند. با این حال، PPR کوچکتر، ساده تر و مقرون به صرفه تر از مفاهیم قبلی است.

علاوه بر فعال کردن مأموریت‌های برد بیشتر، PPR می‌تواند از فضاپیماهای بسیار سنگین‌تر پشتیبانی کند، به این معنی که می‌توان محافظ بیشتری برای کاهش قرار گرفتن خدمه در معرض ذرات مضر پرانرژی به نام پرتوهای کیهانی کهکشانی که در طول پروازهای فضایی طولانی مدت تحمل می‌کنند، نصب کرد.

مقامات ناسا گفتند: «PPR یک دوره کاملاً جدید در اکتشافات فضایی را امکان پذیر می کند.

در بیانیه آمده است: «عملکرد استثنایی PPR، ترکیبی از Isp بالا و رانش بالا، پتانسیل ایجاد انقلابی در اکتشافات فضایی را دارد. راندمان بالای این سیستم باعث می‌شود تا ماموریت‌های سرنشین‌دار به مریخ در عرض دو ماه کامل شوند.

مفهوم PPR اکنون به فاز دوم مطالعه مفهوم پیشرفته نوآورانه ناسا (NIAC) منتقل می‌شود و فاز اول را تکمیل کرده است که بر نوترونیک سیستم پیشرانه، طراحی فضاپیما، سیستم قدرت و زیرسیستم‌های لازم، تجزیه و تحلیل قابلیت‌های نازل مغناطیسی تمرکز دارد. ، و تعیین مسیرها و منافع، بر اساس بیانیه.

در طول فاز دوم، توسعه‌دهندگان بر اساس ارزیابی‌های فاز I برای بهینه‌سازی طراحی موتور، انجام آزمایش‌های اثبات مفهوم و طراحی مفهومی فضاپیما برای محافظت بهتر از پروازهای خدمه به مریخ، استفاده خواهند کرد. PPR که در حال حاضر فقط توسط کاشفان روباتیک از آن بازدید می‌شود، می‌تواند روزی ناسا را ​​به ایجاد پایگاه دائمی در مریخ نزدیک‌تر کند.