طوفان میلتون یادآور تأثیرات وحشتناک اینجا بر روی زمین است. این طوفان از ناکجاآباد بیرون آمد و در خلیج مکزیک به صورت یک طوفان گرمسیری ظاهر شد و دو روز بعد یک طوفان رده ۵ بود. این یک مسیر را دنبال کرد و در نزدیکی Siesta Key در فلوریدا به زمین برخورد کرد. ناسا طوفان را از فضا ردیابی می کند و دمای بالای دریا را ثبت می کند که به طوفان دامن می زند و به آن اجازه رشد می دهد. تصاویری از ایستگاه فضایی بین‌المللی منتشر شده است که عظمت شدید طوفان را نشان می‌دهد.
طوفان ها بر فراز اقیانوس های گرم، به طور معمول در مناطق گرمسیری زمین شکل می گیرند. شکل‌گیری آنها به‌عنوان مجموعه‌ای از رعد و برق روی آب‌هایی که دمای آن حداقل ۲۶.۵ درجه سانتی‌گراد است، شروع می‌شود. هوای گرم و مرطوب بالای اقیانوس بالا می رود و ناحیه ای با فشار کمتر در سطح ایجاد می کند.
فشار کم باعث می شود هوا به سمت داخل جریان پیدا کند، گرم شود و هر چه می رود بالا می رود. سپس سرد می شود و متراکم می شود و ابرهایی تشکیل می دهد که گرما را آزاد می کنند. سپس گرما هوای اطراف را گرم می کند و یک چرخه پیوسته افزایش هوای گرم و حرکت هوا به سمت داخل ایجاد می کند. این سیستم رشد می کند و در نهایت به دلیل چرخش زمین یک حرکت چرخشی به خود می گیرد. زمانی که بادها با سرعت بالای ۱۱۹ کیلومتر در ساعت تداوم داشته باشند، به عنوان یک طوفان طبقه بندی می شود. آنها می توانند تا زمانی که منبع هوای گرم مرطوب هستند به رشد خود ادامه دهند، بنابراین معمولاً به خشکی برخورد می کنند و شروع به ضعیف شدن می کنند.
ساکنان فلوریدا فقط از اثرات طوفان هلن بهبود یافتند و هشدارهایی از طوفان دیگری که بر فراز خلیج مکزیک در حال وقوع بود دریافت شد. طوفان میلتون در ۱۴ مهر شروع به شکل گیری کرد و دو روز بعد به یک طوفان رده ۵ تبدیل شد. گرمای بیشتر از میانگین دمای دریا در خلیج مکزیک که به این لویاتان طوفان دامن می زند. سرعت باد میلتون با تقویت طوفان به سرعت از ۲۸ به ۲۸۱ کیلومتر در ساعت در ۲۴ ساعت افزایش یافت.
تنها اقیانوس‌های گرم نبودند که میلتون را به این سرعت تشدید کردند، اما برش عمودی باد نیز یک جزء حیاتی بود. این تغییر در بادها با ارتفاع، با طوفان‌های رعد و برقی در تعامل است و معمولاً از شدت وحشیانه طوفان‌ها می‌کاهد. در مورد میلتون، در یک محیط کم برش بود، یعنی با تغییر ارتفاع، معمولاً تفاوت بسیار کمی در سرعت یا جهت باد وجود دارد. این باعث شد طوفان بدون بررسی رشد کند.
مرکز ملی طوفان (بخشی از اداره ملی اقیانوسی و جوی) از زمان شکل‌گیری میلتون را ردیابی می‌کند، و توجه ویژه‌ای به محل برخورد احتمالی آن با خشکی و مسیری که احتمالاً دنبال می‌کند، داشته است. آنها همچنین توانستند (عمدتاً از روی تصاویر و داده‌های زیرساخت مداری) تعیین کنند که چرخه جایگزینی دیواره چشم تکمیل شده است. این فرآیند زمانی اتفاق می افتد که یک چشم جدید در اطراف چشم قدیمی شروع به رشد می کند. اندازه چشم جدید به آرامی کاهش می یابد و در نهایت جایگزین چشم قدیمی می شود. چنین رویدادهایی می توانند باعث رشد طوفان شوند اما سرعت باد را کاهش دهند. ممکن است چندین بار اتفاق بیفتد اما اگر شرایط اجازه دهد دوباره شدت می‌یابد.
چشم طوفان میلتون در این تصویر از ایستگاه فضایی بین المللی به وضوح دیده می شود
با حضور فضانوردان در ایستگاه فضایی و فناوری سنجش از راه دور در دسترس آنها، ناسا بخشی کلیدی از تیم های مدیریت بلایا است. سیستم هماهنگی واکنش به بلایا برای حمایت از آژانس‌هایی که با طوفان روی زمین برخورد می‌کنند، استفاده شده است. آنها نقشه ها، تصاویر و داده ها را برای کمک به مدیریت سیل، قطع برق و سطوح بارش باران ارائه می کنند.
