فضانوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) در ماموریت اکسپدیشن ۷۳ شرکت می‌کنند تا دریابند که بی‌وزنی چگونه بر مغز و بدن انسان تأثیر می‌گذارد. ناسا گزارش می‌دهد که «حفظ حس تعادل و محافظت از ایمنی در فضا، مهمترین آزمایش‌های تحقیقاتی انسانی در ایستگاه فضایی بین‌المللی» در طول فعالیت‌های اخیر خدمه بوده‌اند. این مطالعات چگونگی سازگاری مغز و بدن در شرایط بی‌وزنی را بررسی می‌کنند، تحقیقاتی که می‌تواند به کاوشگران فضایی آینده کمک کند و برای سلامتی در زمین مفید باشد. همزمان با آماده شدن ناسا برای ماموریت‌های طولانی‌مدت آینده، درک این تغییرات بیولوژیکی برای حفظ سلامت فضانوردان در سفرهای طولانی‌تر در فضا بسیار مهم است.
به گفته ناسا، فضانوردان کمربندهای ورزشی را به خود می‌بندند و روی تردمیل‌های ایستگاه می‌دوند، یکی از اعضای خدمه در طول بررسی تناسب اندام روی تردمیل ماژول Zvezda دوید. آنها همچنین از دستگاه‌های ورزشی مقاومتی در ماژول Tranquility استفاده می‌کنند که وزنه‌برداری را شبیه‌سازی می‌کنند تا استرس عضلات و استخوان‌ها را در فضا اندازه‌گیری کنند. این تمرینات به جلوگیری از تحلیل رفتن عضلات و استخوان‌ها که می‌تواند در طول ماموریت‌های طولانی رخ دهد، کمک می‌کند.
خدمه مرتباً آزمون‌های شناختی می‌دهند، یک آزمون کوتاه کامپیوتری بررسی می‌کند که آیا پرواز فضایی بر مهارت‌های استدلال، تصمیم‌گیری و ردیابی بصری تأثیر می‌گذارد یا خیر. آنها همچنین رویه‌های اضطراری را تمرین کردند: یک روز خدمه تمرین‌های احیای قلبی ریوی (CPR) را انجام دادند، کیت‌های پزشکی را مستقر کردند و برنامه‌های ارتباطی را بررسی کردند. این تمرین‌ها به اطمینان از آمادگی تیم برای هر موقعیتی کمک می‌کند.
برای مطالعه تعادل، مهندسان پرواز، جانی کیم و زنا کاردمن، در آزمایشگاه کلمبوس ایستگاه کار کردند تا سیستم دهلیزی – شبکه گوش داخلی و مغز که تعادل و جهت‌گیری فضایی را کنترل می‌کند، را بررسی کنند. کاردمن عینک واقعیت مجازی به چشم داشت که تصاویر متحرک را نمایش می‌داد در حالی که کیم کامپیوتر آزمایش را اجرا می‌کرد.
این تنظیمات به تیم اجازه داد تا ببینند که کاردمن چگونه بالا و پایین را بدون جاذبه درک می‌کند. چنین آزمایش‌هایی به محققان سرنخ‌هایی در مورد چگونگی سازگاری مغز با زندگی در مدار می‌دهد. مهندس پرواز، کیمیا یویی، یک آزمایش سنجش ایمنی انجام داد که بررسی می‌کند آیا پرواز فضایی ایمنی سلولی را تغییر می‌دهد یا خیر. او نمونه‌های خون و بزاق ذخیره شده را جمع‌آوری کرد، آنها را در سانتریفیوژ آزمایشگاه فضایی چرخاند و برای تجزیه و تحلیل بعدی منجمد کرد. دانشمندان پس از بازگشت به زمین، این نمونه‌ها را آزمایش خواهند کرد تا ببینند آیا اقامت طولانی مدت در مدار بر سلول‌های مبارزه کننده با عفونت تأثیر می‌گذارد یا خیر.
