چهار فضاپیمای PUNCH ناسا (قطب‌سنج برای یکپارچه‌سازی تاج خورشیدی و هلیوسفر) تا ۷ آگوست، مانورهای نهایی مدار علمی خود را با موفقیت انجام داده‌اند. از زمان پرتاب آن به مدار زمین در ۱۱ مارس، چهار فضاپیمای کوچک PUNCH (هر کدام به اندازه یک چمدان) اکنون در اطراف درز روز و شب سیاره پراکنده شده‌اند و به این ماموریت، دیدی بی‌وقفه و ۲۴ ساعته از خورشید و محیط آن ارائه می‌دهند. این به ماموریت اجازه می‌دهد تا نقطه‌ای را که جو بیرونی خورشید یا تاج خورشیدی به جریانی پایدار از پلاسما تبدیل می‌شود و در منظومه شمسی حرکت می‌کند، که به عنوان باد خورشیدی شناخته می‌شود، بررسی کند.
طبق گفته ناسا، یک تصویرگر میدان باریک بر روی یکی از فضاپیماهای PUNCH نصب شده است، در حالی که سه فضاپیمای دیگر هر کدام دارای یک تصویرگر میدان وسیع هستند. تصویرگر میدان باریک یک تاج‌نگار است که خورشید را مبهم می‌کند تا ویژگی‌های تاج خورشیدی را برجسته کند.
تاج خورشیدی و باد خورشیدی در منظومه شمسی داخلی توسط تصویربرداران میدان دید وسیع تصویربرداری می‌شوند و طرح کلی این پدیده‌ها را ثبت می‌کنند. در همین حال، PUNCH این چشم‌اندازهای مجزا را در یک موزاییک به هم می‌چسباند تا یک نمای میدان وسیع برای ردیابی آب و هوای فضا از خورشید تا زمین ایجاد کند.
این نمای میدان وسیع از PUNCH با چشم‌اندازهای سایر ماموریت‌های هلیوفیزیک، از جمله کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا، STEREO، SOHO و CODEX و ماموریت مدارگرد خورشیدی ناسا/ESA (آژانس فضایی اروپا) که تاج و باد خورشیدی را در مقیاس‌های بسیار کوچکتر و با سایر نقاط دید مطالعه می‌کنند، هماهنگ است.
نیکولین ویال، دانشمند ماموریت PUNCH در مرکز پروازهای فضایی گودارد ناسا در گرینبلت، مریلند، گفت: «ماموریت PUNCH تصویر کاملی را در سطح جهان ارائه می‌دهد که می‌توانیم آن را با تمام ماموریت‌های دیگری که قرار است به ما درکی از نحوه عملکرد این سیستم کامل و متصل بین خورشید و زمین بدهند، ترکیب کنیم. و در نهایت، نماهای ترکیبی اولیه PUNCH اکنون به صورت عمومی در دسترس هستند و به عنوان داده‌های علمی «سطح ۲» در دسترس هستند.»
