شان دافی، رئیس موقت ناسا، اخیراً اعلام کرد که آژانس فضایی ایالات متحده قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ یک راکتور هسته‌ای ۱۰۰ کیلوواتی را روی ماه قرار دهد تا انرژی لازم برای یک پایگاه نهایی در ماه را تأمین کند. دافی این را به عنوان یک مسابقه جدید در ماه برای ایجاد جای پای استراتژیک و حفظ مزیت رقابتی برای ایالات متحده توصیف می‌کند. او در یک کنفرانس مطبوعاتی با عنوان “آزادسازی سلطه پهپادهای آمریکایی”، بر اهمیت داشتن انرژی قابل اعتماد در سطح ماه تأکید کرد.
ناسا در حالی که تلاش می‌کند منابع کلیدی ماه را به دست آورد و زمینه را برای اکتشافات عمیق‌تر حداقل چهار سال دیگر فراهم کند، کاوشگر قمری جدید خود را که به سرعت در حال جابجایی خدمه است، یک سال کامل ارتقا داد.
طبق کنفرانس مطبوعاتی، برای اکتشاف و یک پایگاه طولانی مدت در ماه، انرژی قابل اعتماد بسیار مهم است. پنل‌های خورشیدی در طول شب‌های دو هفته‌ای ماه از کار می‌افتند، بنابراین یک راکتور هسته‌ای می‌تواند حتی در تاریکی نیز برق مداوم تأمین کند. این امر به ویژه در قطب جنوب، جایی که سایه‌های دائمی رسوبات یخ آب را پنهان می‌کنند، ارزشمند خواهد بود. این ذخایر یخ برای پشتیبانی از حیات و سوخت ضروری هستند، بنابراین برق پایدار در آنجا قابلیت‌های ماموریت را گسترش می‌دهد. از نظر استراتژیک، استقرار یک راکتور به ایمن‌سازی قلمرو کلیدی کمک می‌کند.
چین و روسیه قصد دارند تا اواسط دهه ۲۰۳۰ یکی بسازند و مقامات آمریکایی هشدار می‌دهند که اولین کشوری که این کار را انجام دهد، می‌تواند عملاً آن منطقه را ادعا کند و عملاً یک “منطقه حفاظت‌شده” ایجاد کند. دافی حتی قطب جنوب را “بهترین” نقطه ماه – غنی از یخ و نور خورشید – نامید و گفت که آمریکا باید “اول به آنجا برسد و آن را برای آمریکا ادعا کند”.
این دستورالعمل، نقاط عطف کوتاه‌مدت را تعیین می‌کند. ناسا باید ظرف ۳۰ روز یک مدیر برنامه راکتور قمری منصوب کند و ظرف ۶۰ روز پیشنهادات صنعتی را درخواست کند. هدف، یک راکتور ۱۰۰ کیلوواتی آماده پرواز تا تقریباً سال ۲۰۳۰ است.
با این حال، این طرح با موانع بزرگی روبرو است. بودجه ۲۰۲۶ حدود ۳۵۰ میلیون دلار برای راه‌اندازی نیروگاه شکافت هسته‌ای قمری اختصاص می‌دهد، اما همچنین کاهش‌های زیادی را در بودجه کلی ناسا پیشنهاد می‌دهد. ناظران خاطرنشان می‌کنند که این کمترین بودجه ناسا در دهه‌های اخیر خواهد بود. در همین حال، این آژانس در حال تعدیل برنامه‌های علمی و حتی نیروی کار خود است.
