فیزیکدانان دو برخورد سیاه‌چاله‌ای را شناسایی کرده‌اند که احتمالاً نتیجه دو سیاه‌چاله «نسل دوم» هستند که از ادغام‌های قبلی ایجاد شده‌اند. با ارتعاشات فضا-زمان، این یافته‌های جدید نشان می‌دهد که یکی از هر جفت سیاه‌چاله بسیار سریع می‌چرخد و بسیار پرجرم‌تر از جفت خود است، که نشانه محکمی است. همه این ویژگی‌ها نشان‌دهنده یک سلف خشن هستند. این کشف، پشتیبانی جدیدی از انتظارات انیشتین در مورد عملکرد و چرخش سیاه‌چاله‌ها ارائه داده و دیدگاه جدیدی در مورد چگونگی رشد ربات‌های عظیم در خوشه‌های ستاره‌ای پرجمعیت ارائه می‌دهد.
طبق گزارشی که در The Astrophysical Journal Letters منتشر شده است، محققان دو ادغام پشت سر هم که توسط آشکارسازهای LIGO-Virgo-KAGRA ثبت شده‌اند – را تنها با یک ماه فاصله ردیابی کردند. اولین مورد، GW241011، شامل سیاه‌چاله‌هایی با جرم شش و بیست برابر جرم خورشید و در فاصله حدود ۷۰۰ میلیون سال نوری بود. دومین مورد، GW241110، سیاه‌چاله‌هایی با جرم هشت و ۱۷ برابر خورشید را در فاصله ۲.۴ میلیارد سال نوری نشان داد.
بی. پی. گانسلر، نویسنده همکار از دانشگاه تورنتو، گفت: «سیاه‌چاله‌های بزرگتر به طور قابل توجهی سریع و حتی در جهت‌های مخالف می‌چرخند، رفتاری که در صدها مشاهده قبلی دیده نشده است.» «این نشانه‌ها نشان می‌دهد که آنها در محیط‌های کیهانی بسیار پرجمعیتی پدید آمده‌اند که در آن سیاه‌چاله‌ها دائماً به یکدیگر برخورد می‌کنند. محققان همچنین خاطرنشان کردند که این مشاهدات با نظریه سیاه‌چاله‌های چرخان انیشتین بسیار سازگار است، زیرا شامل یادداشت‌های ظریف «زمزمه مانند» در امواج گرانشی نیز می‌شود.
فیزیکدانان دو برخورد سیاه‌چاله‌ای را شناسایی کرده‌اند که احتمالاً نتیجه دو سیاه‌چاله «نسل دوم» هستند که از ادغام‌های قبلی ایجاد شده‌اند. با ارتعاشات فضا-زمان، این یافته‌های جدید نشان می‌دهد که یکی از سیاه‌چاله‌ها از هر جفت بسیار سریع می‌چرخد و بسیار عظیم‌تر از جفت خود است، که نشانه قوی است. همه این ویژگی‌ها نشان‌دهنده یک سلف خشن است. این کشف پشتیبانی جدیدی از انتظارات انیشتین در مورد عملکرد و چرخش سیاه‌چاله‌ها ارائه داده و دیدگاه جدیدی در مورد چگونگی رشد ربات‌های عظیم در خوشه‌های ستاره‌ای پرجمعیت ارائه می‌دهد.
اینشتین دوباره درست ثابت کرد زیرا ادغام‌های نادر پشت سر هم سیاه‌چاله‌ها چرخش‌های غیرمعمول را آشکار می‌کنند. بر اساس گزارشی که در مجله Astrophysical Journal Letters منتشر شده است، محققان دو ادغام پشت سر هم را ردیابی کردند – که توسط … ثبت شده است. آشکارسازهای LIGO-Virgo-KAGRA – تنها یک ماه از هم فاصله دارند. اولین مورد، GW241011، شامل سیاه‌چاله‌هایی به جرم شش و بیست برابر جرم خورشید، در فاصله حدود ۷۰۰ میلیون سال نوری از ما بود. مورد دوم، GW241110، سیاه‌چاله‌هایی به جرم هشت و هفده برابر جرم خورشید را در فاصله ۲.۴ میلیارد سال نوری نشان داد.
نویسنده همکار، بی. پی. گانسلر، از دانشگاه تورنتو، گفت: «سیاه‌چاله‌های بزرگتر به طور قابل توجهی سریع و حتی در جهت‌های مخالف می‌چرخند، رفتاری که در صدها مشاهده قبلی دیده نشده است. این نشانه‌ها نشان می‌دهد که آنها در محیط‌های کیهانی بسیار پرجمعیتی پدید آمده‌اند که در آن سیاه‌چاله‌ها دائماً به یکدیگر برخورد می‌کنند. محققان همچنین خاطرنشان کردند که این مشاهدات با نظریه سیاه‌چاله‌های چرخان انیشتین بسیار سازگار است، زیرا شامل یادداشت‌های ظریف «زمزمه مانند» در امواج گرانشی نیز می‌شود.»
