سه ستاره شناس هفته گذشته پیشنهاد کردند که تعریف رسمی یک سیاره را بسط دهند تا جهان هایی را که به دور ستارگان دیگری به دور ما می چرخند را در بر گیرد، تفاوتی که در حال حاضر در تعریف رسمی این اصطلاح که در سال ۲۰۰۶ توسط اتحادیه بین المللی نجوم یا IAU ایجاد شد، گنجانده نشده است. اگر تعریف جدید این سه نفر مشخص شود، هزاران جرم آسمانی در سراسر جهان می توانند به عنوان سیاره های رسمی تأیید شوند.
برای اینکه یک جرم آسمانی طبق تعریف فعلی IAU به عنوان یک سیاره واجد شرایط شود، باید به دور خورشید بچرخد، باید ناحیه اطراف مدار خود را پاک کرده باشد، و باید جرم کافی داشته باشد که گرانش آن را به شکل تقریباً گرد درآورد تا بتواند یک ‘سیاره’ باشد. به گفته تیمی به سرپرستی ژان لوک مارگوت، ستاره شناس از دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس، شرط سوم به ویژه مبهم است، زیرا میزان گرد بودن جسم آسمانی را مشخص نمی کند.
‘زمین کاملاً گرد نیست، بنابراین یک سیاره باید چقدر گرد باشد؟’ برت گلادمن، یکی از نویسندگان این مطالعه، که استاد نجوم در دانشگاه بریتیش کلمبیا است، در بیانیه اخیر خود گفت. ‘اگر به جهانی نگاه کنید که به دور ستاره دیگری می چرخد، با فناوری فعلی، ما نمی توانیم شکل آن را اندازه گیری کنیم.’
محققان همچنین می گویند برخی از جنبه های تعریف کنونی بسیار خاص هستند، مانند تعریفی که لازم است سیارات باید به دور خورشید ما بچرخند، زیرا هزاران جهان را در اطراف ستاره های دیگر در جهان که در غیر این صورت معیارهای سیاره نامیدن را دارند، حذف می کند.
مارگوت می‌گوید: ما اکنون هزاران سیاره را می‌شناسیم که به دور ستاره‌های دیگر می‌چرخند، اما تعریف IAU فقط برای سیاره‌هایی در منظومه شمسی ما اعمال می‌شود که بدیهی است یک نقص بزرگ است. ما تعریف جدیدی پیشنهاد می کنیم که می تواند برای اجرام آسمانی که به دور هر ستاره، بقایای ستاره ای یا کوتوله قهوه ای می چرخند، اعمال شود.
مارگوت و همکارانش در مقاله ای که در ۲۰ تیر به یک سرور پیش چاپ فرستاده شد و به زودی در مجله علوم سیاره ای منتشر می شود، تعیین وضعیت سیاره ای یک جرم آسمانی را بر اساس جرم آن پیشنهاد کردند. طبق تعریف پیشنهادی، اگر جهان در محدوده جرم خاصی باشد، می‌توان آن را سیاره نامید. به عنوان مثال، باید از ۱۳ مشتری سبکتر باشد، پس از آن همجوشی هسته ای آغاز می شود و جسم دیگر یک سیاره نیست، بلکه یک زیر ستاره به نام کوتوله قهوه ای است.
گلادمن می‌گوید: داشتن تعاریفی که به آسان‌ترین کمیت قابل اندازه‌گیری (جرم) متصل شده‌اند، استدلال‌های مربوط به اینکه آیا یک شی خاص معیار را برآورده می‌کند یا نه، حذف می‌کند. این یک ضعف در تعریف فعلی است.
پلوتو، که در سال ۲۰۰۶ در تصمیمی بسیار مورد بحث توسط IAU به یک سیاره کوتوله تنزل یافت، سبکتر از کمترین حد پیشنهاد شده توسط تعریف پیشنهادی جدید خواهد بود و بنابراین همچنان یک سیاره کوتوله باقی خواهد ماند.
علاوه بر این، مارگو و تیمش استدلال می‌کنند که تعریف فعلی IAU که سیارات را ملزم به داشتن شکل‌های «تقریباً گرد» می‌کند، دشوار است و بنابراین عملاً بی‌فایده است زیرا اشکال بسیاری از جهان‌های دور را نمی‌توان با قطعیت حل کرد. محققان در مقاله جدید می نویسند در عوض، استفاده از آستانه های مبتنی بر جرم ‘جایگزین یک نسخه مبهم و غیرعملی در مورد گرد بودن می شود.’
‘ما با قرار دادن تعدادی اعداد برای این تعاریف، خطی در شن ترسیم می کنیم تا جامعه خود را تشویق کنیم تا بحث را آغاز کنیم: سیاره دقیقا چیست؟’ گلادمن گفت.
IAU تاکنون هیچ اطلاعیه ای در مورد تغییرات احتمالی در تعریف رسمی خود از سیاره نداده است. بیانیه UCLA خاطرنشان کرد که مارگوت قرار است تعریف پیشنهادی را ماه آینده در مجمع عمومی IAU در کیپ تاون آفریقای جنوبی ارائه کند. تصمیمات IAU معمولاً توسط اعضای آن در طول مجامع عمومی به رأی گذاشته می شود.
