در رخدادی تاریخی، پژوهشگران موفق شدند نخستین کامپیوتر کوانتومی فوتونی را که ویژه کاربردهای فضایی طراحی شده، به مدار زمین ارسال کنند. این سامانه پیشرفته که درون یک ماهواره جای گرفته، اکنون در ارتفاع ۵۵۰ کیلومتری زمین قرار دارد و وظیفه‌اش جمع‌آوری اطلاعات درباره عملکرد فناوری کوانتومی در شرایط دشوار فضاست.
برخلاف رایانه‌های معمولی که از بیت استفاده می‌کنند، رایانه‌های کوانتومی بر پایه «کیوبیت» عمل می‌کنند؛ واحدهایی که قادرند همزمان در حالت صفر، یک یا ترکیبی از آن‌ها قرار بگیرند. این ویژگی به آن‌ها قدرت پردازش بسیار بالایی می‌دهد و آن‌ها را برای حل مسائل پیچیده به گزینه‌ای بی‌نظیر تبدیل کرده است.
با این حال، کیوبیت‌ها به شدت تحت تأثیر عوامل محیطی مانند دما و میدان‌های مغناطیسی هستند، که چالش‌هایی جدی در طراحی و ساخت این سیستم‌ها پدید می‌آورد.
این پروژه تحت هدایت فیلیپ والتر از دانشگاه وین به انجام رسید. او توضیح می‌دهد که رایانه باید در قالبی بسیار فشرده طراحی می‌شد؛ هم‌سایز یک جعبه کفش، مقاوم در برابر شوک‌های مکانیکی و حرارتی، و مجهز به نرم‌افزاری که بتواند به صورت کاملاً خودکار عمل کند و در صورت بروز مشکل واکنش نشان دهد.
همچنین به گفته آیریس اگرستی، دیگر پژوهشگر تیم، از آنجا که در فضا امکان کالیبراسیون یا نظارت لحظه‌ای بر سامانه وجود ندارد، ساختاری کاملاً خودکار و مقاوم ضروری بود.
در گذشته نیز فناوری ماهواره‌ای نقش مهمی در توسعه اینترنت کوانتومی داشته است؛ از جمله برقراری ارتباط میان مراکز کوانتومی در چین و اتریش، و همچنین ایجاد پیوندهایی با آفریقای جنوبی.
