پیادهروی فضایی فضانوردان روس برای نصب آزمایش نیمهرسانا و جابهجایی تجهیزات در ایستگاه فضایی بینالمللی انجام شده است.
این دو فضانورد پس از انجام یک پیادهروی فضایی برای نصب یک آزمایش مواد نیمهرسانا، بازیابی و کنار گذاشتن یک دوربین قدیمی از سطح خارجی ایستگاه فضایی بینالمللی، به داخل ایستگاه بازگشتند.
سرگئی ریژیکوف، فرمانده گروه اعزامی ۷۳، و الکسی زوبریتسکی، مهندس پرواز، هر دو از شرکت فضایی فدرال روسیه (روسکاسموس)، اولین فعالیت خارج از ایستگاه (EVA) خود را با موفقیت به پایان رساندند. این پیادهروی فضایی که در ساعت ۱:۱۰ بعدازظهر به وقت شرقی (۱۷:۱۰ به وقت گرینویچ) آغاز شده بود، در ساعت ۷:۱۹ عصر به وقت شرقی (۲۳:۱۹ به وقت گرینویچ) با بازگشت این دو فضانورد به ماژول پویسک و بستن دریچه هوابند به پایان رسید. کل این عملیات ۶ ساعت و ۹ دقیقه به طول انجامید.
پس از آمادهسازی ابزارهایشان، این دو فضانورد به سمت اولین محل کار خود در خارج از ماژول آزمایشگاهی چندمنظوره نائوکا حرکت کردند. ریژیکوف، که دستگاه اکران-ام (Ecran-M) یا آزمایش اپیتاکسی پرتو مولکولی را در دست داشت، در انتهای بازوی رباتیک اروپایی (ERA) قرار گرفت. این بازوی رباتیک توسط فضانورد اولگ پلاتونوف از ایستگاه کاری داخل ایستگاه فضایی کنترل میشد.
ریژیکوف و زوبریتسکی واحد استوانهای شکل این آزمایش را نصب کردند، کابلهای برق را متصل نمودند و یک کاست قابل تعویض را جایگذاری کردند. این آزمایش برای نشان دادن امکان تولید مواد بسیار نازک طراحی شده است؛ موادی که به دلیل نازکی بیش از حد، تولید قابل اعتماد آنها روی زمین دشوار است. این مواد میتوانند از محیط بدون جاذبه فضا به زمین منتقل شوند و در تولید نیمهرساناها مورد استفاده قرار گیرند.
پس از تکمیل وظیفه اصلی خود، ریژیکوف و زوبریتسکی به سمت ماژول خدماتی زوزدا حرکت کردند تا یک سیستم دوربین تلویزیونی با کیفیت بالا را که در ابتدا بخشی از یک محموله تجاری کانادایی بود، جدا کرده و دور بیندازند. زوبریتسکی سپس در انتهای بازوی رباتیک اروپایی ایستاد و دوربین را به سمت عقب ایستگاه فضایی پرتاب کرد، به گونهای که اطمینان حاصل شود این دوربین دوباره با ایستگاه برخورد نخواهد کرد.
زوبریتسکی در حالی که دوربین در سایه زمین ناپدید میشد، از طریق بیسیم اعلام کرد: «همه چیز به خوبی پیش میرود. پرتاب کامل شد.»
دوربینی که روی کلاه لباس فضایی الکسی زوبریتسکی نصب شده، این تصویر را از او در حال پرتاب یک دوربین اچدیتیوی استفادهشده به سمت کنار ایستگاه فضایی بینالمللی طی پیادهروی فضایی در روز پنجشنبه، ۱۶ اکتبر ۲۰۲۵ ثبت کرده است. (منبع تصویر: ناسا)
با توجه به جرم نسبتاً کم این تجهیزات (۸۲ کیلوگرم) و ابعاد آن (۰.۶ در ۱.۴ در ۰.۷ متر)، این دوربین دور ریختهشده به زمین بازخواهد گشت و در حین ورود مجدد به جو زمین نابود خواهد شد.
ریژیکوف و زوبریتسکی همچنین پنجرهای در ماژول خدماتی را تمیز کردند و سپس به سمت ماژول پویسک بازگشتند. آنها در مسیر بازگشت، یک آزمایش نمونههای مواد در معرض فضا را جمعآوری کردند تا آن را به داخل ایستگاه فضایی بیاورند.
پیادهروی فضایی روز پنجشنبه، دومین پیادهروی گروه اعزامی ۷۳ و دویست و هفتاد و ششمین پیادهروی فضایی برای پشتیبانی از مونتاژ و نگهداری ایستگاه فضایی بینالمللی از سال ۱۹۹۸ بود. این اولین تجربه فعالیت خارج از ایستگاه برای زوبریتسکی و دومین تجربه برای ریژیکوف بود. ریژیکوف تاکنون در مجموع ۱۲ ساعت و ۵۷ دقیقه در دو پیادهروی فضایی خود فعالیت کرده است.
این ماموریت نشاندهنده تلاش مداوم فضانوردان برای پیشبرد تحقیقات علمی در محیط منحصربهفرد ایستگاه فضایی بینالمللی است. آزمایشهایی مانند اکران-ام میتوانند راه را برای پیشرفتهای جدید در فناوری نیمهرساناها هموار کنند، در حالی که حذف تجهیزات قدیمی مانند دوربین اچدیتیوی به حفظ کارایی و ایمنی ایستگاه کمک میکند. این پیادهروی فضایی بار دیگر توانایی فضانوردان روس در انجام ماموریتهای پیچیده در شرایط سخت فضا را به نمایش گذاشت.
ایستگاه فضایی بینالمللی به عنوان یک آزمایشگاه مداری، بستری بینظیر برای انجام آزمایشهای علمی فراهم میکند که در زمین امکانپذیر نیستند. آزمایش اکران-ام نمونهای از این نوع تحقیقات است که میتواند به تولید مواد پیشرفته برای کاربردهای فناوری منجر شود. این مواد نازکتر از آن چیزی هستند که در شرایط جاذبه زمین به طور قابل اعتماد تولید شوند و میتوانند در آینده در صنایع الکترونیک و نیمهرسانا نقش مهمی ایفا کنند.
علاوه بر این، فعالیتهایی مانند تمیز کردن پنجرهها و جمعآوری نمونههای مواد در معرض فضا، به حفظ عملکرد ایستگاه و جمعآوری دادههای ارزشمند برای تحقیقات آینده کمک میکند. این نمونهها که در معرض شرایط سخت فضا قرار گرفتهاند، میتوانند اطلاعات مهمی درباره تأثیر محیط فضا بر مواد مختلف ارائه دهند.
پیادهروی فضایی، یکی از چالشبرانگیزترین و خطرناکترین فعالیتهای فضانوردان است. فضانوردان باید در شرایط خلأ کامل، دماهای بسیار بالا و پایین، و بدون نیروی جاذبه کار کنند. موفقیت در این ماموریتها نیازمند هماهنگی دقیق، آموزش گسترده و استفاده از فناوریهای پیشرفته مانند بازوی رباتیک اروپایی است. این بازو، که توسط پلاتونوف از داخل ایستگاه کنترل میشد، نقش مهمی در جابهجایی ایمن فضانوردان و تجهیزات در سطح خارجی ایستگاه ایفا کرد.
دور انداختن تجهیزات قدیمی مانند دوربین اچدیتیوی نیز بخشی از مدیریت منابع ایستگاه است. این تجهیزات که دیگر کاربردی ندارند، به گونهای حذف میشوند که خطری برای ایستگاه یا سایر ماهوارهها ایجاد نکنند. پرتاب این دوربین به سمت عقب ایستگاه تضمین میکند که مسیر آن از ایستگاه دور شده و در نهایت در جو زمین سوخته خواهد شد.
این پیادهروی فضایی نه تنها یک دستاورد برای تیم روسکاسموس بود، بلکه بخشی از همکاری بینالمللی گستردهتر در ایستگاه فضایی بینالمللی است. فضانوردان از کشورهای مختلف، از جمله روسیه، ایالات متحده، اروپا و ژاپن، به طور مداوم در این ایستگاه با یکدیگر همکاری میکنند تا تحقیقات علمی را پیش ببرند و فناوریهای جدید را آزمایش کنند.
در مجموع، این ماموریت نمونهای دیگر از تلاشهای بیوقفه انسان برای کاوش و استفاده از فضا به نفع علم و فناوری است. موفقیت ریژیکوف و زوبریتسکی در این پیادهروی فضایی نشاندهنده مهارت، تعهد و شجاعت آنها در انجام وظایف دشوار در یکی از سختترین محیطهای ممکن است.
