دنباله دار کریوولکانیک ‘سنتور’ 29P/Schwassmann-Wachmann چهار بار در کمتر از ۴۸ ساعت فوران کرد و در این فرآیند به طرز غیرعادی درخشان شد. این قدرتمندترین طغیان از یک شهر عجیب و غریب در بیش از سه سال گذشته است.
گروهی از دانش‌آموزان متوجه شدند که یک جزیره روسی در قطب شمال پس از مقایسه تصاویر ماهواره‌ای از این منطقه برای یک پروژه آموزشی ناپدید شده است.
جزیره مسیاتسف تخته‌ای از یخ و سنگ‌ریزه بود که درست در سواحل جزیره بزرگتر Eva-Liv در سرزمین فرانتس یوزف – مجمع‌الجزایر روسیه متشکل از بیش از ۱۹۰ جزیره در اقیانوس منجمد شمالی قرار داشت. جزیره کوچکتر که اساساً فقط یک کوه یخ بود، قبلاً یک دماغه یخی بود که به همسایه بزرگتر خود چسبیده بود، اما طبق یک مطالعه در سال ۱۳۹۷ که در Geosciences منتشر شد، احتمالاً قبل از سال ۱۳۶۳ جدا شده است.
در سال ۱۳۸۸، جزیره مسیاتسف مساحتی در حدود ۱۱.۸ میلیون فوت مربع (۱.۱ میلیون متر مربع) داشت – یا به اندازه ۲۰ زمین فوتبال آمریکایی. با این حال، هنگامی که گروهی از جوانان عکس‌های ماهواره‌ای جدیدی از جزیره گرفته شده در۲۲ مرداد امسال را ارزیابی کردند، متوجه شدند که مساحت جزیره فقط ۳۲۳۰۰۰ فوت مربع (۳۰۰۰۰ متر مربع) است که بیش از ۹۹.۷ درصد کمتر از ۱۴ بود. سال پیش طبق بیانیه انجمن جغرافیایی روسیه که به انگلیسی ترجمه شد، تا ۱۳ شهریور، تصاویر جدیدتر نشان داد که جزیره به طور کامل ناپدید شده است. دانش‌آموزان عکس‌های ماهواره‌ای را به عنوان بخشی از پروژه RISKSAT که توسط موسسه هوانوردی مسکو اجرا می‌شود، مقایسه می‌کردند.
الکسی کوچیکو، محقق مؤسسه هوانوردی مسکو که پروژه RISKSAT را هماهنگ کرده است، در این بیانیه گفت: علت احتمالی ناپدید شدن جزیره افزایش دما ناشی از تغییرات آب و هوایی ناشی از انسان است. او گفت: جزیره کاملاً ذوب شده است.
ممکن است دوست داشته باشید
- ستاره دنباله دار مرموز ‘سنتور’ به اندازه شهر پس از فوران چهارگانه آتشفشانی سرد ۳۰۰ برابر درخشان تر می شود.
- آتش‌سوزی‌های قدرتمند کانادا را ویران کرد که در تصاویر ماهواره‌ای ثبت شده است.
جزیره مسیاتسف از زمانی که از جزیره اوا لیو جدا شد در حال ذوب شدن بود، اما سرعت ناپدید شدن آن در دهه گذشته افزایش یافت. تا سال ۱۳۹۴، مساحت این جزیره حدود ۵.۷ میلیون فوت مربع (۵۳۰۰۰۰ متر مربع) بود که کمتر از نصف کل آن در سال ۱۳۸۸ بود. و تا سال ۱۴۰۱، آنقدر کوچک شده بود که محققان نظارت بر آن را متوقف کردند زیرا فکر می کردند به زودی ناپدید می شود.
بنابراین جای تعجب بود که آنچه از جزیره باقی مانده بود در ابتدا در تصاویر ماهواره ای که برای اولین بار توسط دانش آموزان در مرداد امسال مشاهده شد قابل مشاهده بود.
محققان در ابتدا ردیابی جزیره مسیاتسف را به دلیل افزایش شدید سرعت ذوب آن، که با تاریک شدن سطح یخی جزیره در سال ۱۴۰۰ آغاز شد، کنار گذاشتند. این تاریکی احتمالاً نتیجه لایه‌ای از غبار بوده است که یا به جزیره منفجر شده است. یا از ذوب یخ آزاد شده است. به گفته انجمن جغرافیایی روسیه، این امر باعث شد یخ شروع به جذب تشعشعات خورشیدی بیشتری کند.
محققان مطمئن نیستند که چرا این جزیره بیش از حد انتظار دوام آورده است. با این حال، کارشناسان قبلاً این نظریه را مطرح کردند که لایه غبار آلود جزیره را می توان با امواج یا آب باران از بین برد، که می تواند توضیح دهد که چرا ذوب شدن آن به سرعت متوقف می شود.
زمانی که جزیره مسیاتسف هنوز به جزیره ایوا-لیو متصل بود، مکان مهمی برای لانه‌سازی ماهی‌های دریایی به شمار می‌رفت. یوگنی یرمولوف، رئیس بخش حفاظت از میراث تاریخی و فرهنگی پارک ملی قطب شمال روسیه، به سایت خبری دولتی TASS گفت: با این حال، حیوانات باید در طول فصل زادآوری پس از جدا شدن توده یخ، مکان جدیدی برای ملاقات پیدا کنند.
یرمولوف افزود، کارشناسان بر این باورند که دماغه مسیاتسف سابق توسط یک یخچال طبیعی که بیشتر جزیره اوا-لایو را در گذشته پوشش می‌داد، به جای مانده است، به طور بالقوه زمانی که جزیره بزرگتر هنوز به خشکی دیگری متصل بود.
