مطالعات جدید نشان می‌دهد که برخی از مولکول‌های آلی برخلاف فرضیه‌های قبلی، در اقیانوس پنهان انسلادوس، قمر یخی زحل، متولد نشده‌اند و در عوض ممکن است زمانی تشکیل شوند که ترکیبات آلی کوچک و نسبتاً ساده توسط ذرات باردار ایجاد شده توسط پرتوهای کیهانی که فضا را بمباران می‌کنند، بمباران می‌شوند. این امر، نحوه تفسیر دانشمندان از شواهد شیمیایی جمع‌آوری‌شده توسط فضاپیمای کاسینی ناسا را پیچیده می‌کند، که قبلاً پیشنهاد کرده بود که ممکن است یک اقیانوس بالقوه قابل سکونت در زیر سطح یخی این قمر وجود داشته باشد که مملو از ترکیبات لازم برای حیات است. نتایج جدید نشان می‌دهد که تابش ممکن است عامل فعال‌تری در شکل‌دهی به شیمی این قمر نسبت به آنچه قبلاً تصور می‌شد، باشد.
طبق گزارشی که در کنگره علوم یوروپلنت – جلسه مشترک بخش علوم سیاره‌ای (EPSC-DPS 2025) در هلسینکی ارائه شد و در علوم سیاره‌ای و فضایی منتشر شد، یک تیم تحقیقاتی به رهبری گریس ریچاردز، دانشمند سیاره‌ای از مؤسسه ملی اخترفیزیک در رم، شرایط نزدیک به سطح انسلادوس را در آزمایشگاه بازسازی کردند. آنها ترکیبی از آب، دی اکسید کربن، متان و آمونیاک را تا حدود -۲۰۰ درجه سانتیگراد سرد کردند و آن را با یون‌های آب بمباران کردند، که تقلیدی از تابشی است که دائماً به ماه برخورد می‌کند.
یک مطالعه جدید نشان داده است که تابش منجر به واکنش‌های شیمیایی در قمرهای یخی مانند انسلادوس می‌شود و ترکیباتی از جمله الکل‌ها، سیانات، آمونیوم و فرمامید را ایجاد می‌کند که می‌تواند حیات را در جهان‌های کوچک یخی ایجاد کند.
دانشمندان سیاره‌ای امروزه در حال رمزگشایی داده‌های ماموریت‌های جدید مانند JUICE و Europa Clipper هستند تا نحوه شکل‌گیری و تکامل مولکول‌های آلی در محیط‌های با تابش بالا را بررسی کنند.
دانشمندان مولکول‌های پیچیده‌ای را در آبفشان‌های انسلادوس از میان تابش (که برخی از آنها از آن تولید می‌شوند) و در اعماق سطح آن پیدا می‌کنند، که گواهی بر وضعیت آن به عنوان یک دنیای جذاب برای جستجوی حیات فراتر از زمین است.
