دانشمندان ناسا چیزی شبیه یک سوپ الفبا را در یونوسفر کشف کرده اند، بخشی از جو زمین که در حدود ۴۸ تا ۹۶۵ کیلومتر (۳۰ تا ۶۰۰ مایل) بالای سر ما قرار دارد – و این یافته می تواند به بهبود پیش بینی آب و هوای فضا و ارتباطات رادیویی کمک کند.
شکل‌هایی مانند این قبلاً شناسایی شده‌اند، اما ابزار تصویربرداری در مقیاس جهانی مشاهدات اندام و دیسک (GOLD) که در اینجا استفاده می‌شود بهترین نگاه ما را به آنها نشان می‌دهد – شکل‌های عجیب X و C را آشکار می‌کند که در زمان‌های غیرمنتظره و در برخی موارد شگفت‌آور ظاهر می‌شوند. مکان ها
یونوسفر در روز با برخورد نور خورشید به آن بار الکتریکی می شود و این باعث ایجاد نوارهای پلاسمایی از ذرات باردار می شود که بیشتر تحت تأثیر میدان مغناطیسی زمین قرار می گیرند. تاج ها و حباب های پلاسما شکل هایی را تشکیل می دهند که اکنون مشاهده شده اند.
مطالعات قبلی نشان داده‌اند که تاج‌هایی در حال ادغام پس از طوفان‌های خورشیدی و فوران‌های آتشفشانی بزرگ، شکل X را تشکیل می‌دهند، اما داده‌های این مطالعه جدید نشان می‌دهد که آنها می‌توانند در به اصطلاح «زمان‌های آرام» نیز شکل بگیرند، که نشان می‌دهد عوامل موضعی بیشتری در این امر دخیل هستند.
مدل‌های کامپیوتری نشان می‌دهند که شرایط جوی پایین‌تر می‌تواند پلاسما را به سمت پایین بکشد.
فضل لاسکار، فیزیکدان یونوسفر در دانشگاه کلرادو می گوید: «گزارش های قبلی از ادغام تنها در شرایط آشفته ژئومغناطیسی بود.
این یک ویژگی غیرمنتظره در شرایط آرام ژئومغناطیسی است.
یافته دیگری که دانشمندان را متحیر کرده است، ظهور حباب های C شکل و C شکل معکوس در پلاسما است. تصور می‌شود که این اشکال توسط بادهای روی زمین ایجاد می‌شوند، درست همانطور که جهت باد ممکن است نحوه تکیه درخت را شکل دهد.
با این حال، GOLD این Cها را به طرز شگفت‌آوری نزدیک به هم مشاهده کرده است – گاهی اوقات در حدود ۶۳۴ کیلومتر (۴۰۰ مایل) از هم فاصله دارند – و باز هم به عوامل محلی‌تر درگیر در آن اشاره می‌کند، خواه قیچی باد، گردباد یا چیز دیگری باشد.
در حال حاضر، بسته بندی های محکم شکل C نسبتاً نادر به نظر می رسد، و تنها دو مورد توسط GOLD تاکنون مشاهده شده است. با این حال، محققان مشتاق هستند که آنها را بیشتر بررسی کنند و بفهمند چه چیزی باعث ایجاد آنها در یونوسفر می شود.
دیپاک کاران، فیزیکدان یونوسفر از دانشگاه کلرادو، می‌گوید: «در آن نزدیکی، این دو حباب پلاسما شکل متضاد هرگز تصور نشده بودند، هرگز تصویری از آنها دیده نشده بود.
پلاسما در یونوسفر برای امواج رادیویی که بتوانند مسافت های طولانی را طی کنند ضروری است و اکتشافات در این زمینه درک ما را از نحوه عملکرد رادیو و GPS بهبود می بخشد.
اختلالات در یونوسفر مانند آنچه در اینجا مشاهده شد می تواند بر زیرساخت های ارتباطی و ناوبری مهم تأثیر بگذارد.
این مطالعه و داده‌های GOLD مثال دیگری به ما می‌دهد از اینکه چگونه بهبود فناوری و نوآوری‌ها در تحقیقات علمی به ما کمک می‌کند تا اطلاعات بیشتری درباره زمین و کیهان اطراف آن بدانیم – حتی وقتی که آنها دائماً تغییر می‌کنند و تکامل می‌یابند.
جفری کلنزینگ، اخترفیزیکدان از مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا، که مستقیماً در این مطالعه نقشی نداشت، می‌گوید: «این واقعیت که ما شکل‌های بسیار متفاوتی از حباب‌ها به این نزدیکی داریم به ما می‌گوید که دینامیک جو پیچیده‌تر از آن چیزی است که ما انتظار داشتیم.»
