در این بازه، سه تا از باشکوه‌ترین بارش‌های شهابی سال به اوج خود می‌رسند که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. در نیم‌کره‌ی شمالی، دمای مطبوع تابستانی تماشای شهاب‌ها را به فعالیتی دلپذیر تبدیل می‌کند و در نیم‌کره‌ی جنوبی نیز شب‌های طولانی‌تر، زمان بیشتری برای دیدن شهاب‌ها فراهم می‌کنند.
از حدود ۲۱ تیر، بارش شهابی آلفا-جدی (Alpha Capricornids) در آسمان نیم‌کره‌ی شمالی و جنوبی قابل مشاهده خواهد بود و در شب‌های ۷ تا ۸ مرداد به اوج خود می‌رسد.
بارش محبوب و معروف برساوشی‌ها (Perseids) از ۲۶ تیر شروع می‌شود و در شب‌های ۲۱ تا ۲۲ مرداد به اوج خود می‌رسد؛ این بارش بیشتر در نیم‌کره‌ی شمالی دیده می‌شود.
و در نهایت، بارش شهابی دلتای جنوبی دلو (Southern Delta Aquariids) از ۲۷ تیر آغاز می‌شود و در همان بازه‌ی ۷ تا ۸ مرداد به اوج می‌رسد.
برای تماشای این پدیده‌ها به تجهیزات خاصی نیاز ندارید، اما از آن‌جا که شهاب‌های دلتای جنوبی دلو نسبتاً کم‌نور هستند، استفاده از دوربین دوچشمی می‌تواند تجربه‌ی بهتری برایتان رقم بزند.
هر سال چندین بارش شهابی در آسمان زمین رخ می‌دهد. این پدیده‌ها زمانی اتفاق می‌افتند که زمین در مسیر چرخش خود به دور خورشید، از میان ابری از ذرات باقی‌مانده از دنباله‌دارها یا سیارک‌ها عبور می‌کند.
این ذرات که از دنباله‌دارها در مسیر چرخش‌شان به جا مانده‌اند، در مدار زمین پراکنده‌اند و منتظر عبور سیاره ما هستند.
با ورود زمین به این ابر، ذرات وارد جو زمین شده و به دلیل اصطکاک با جو می‌سوزند و رد نوری درخشان یا آتش‌گویی در آسمان ایجاد می‌کنند که با چشم غیرمسلح نیز قابل مشاهده‌اند.
(تصویر: Jbout / ویکی‌مدیا کامنز / CC0-1.0)
بارش شهابی آلفا-جدی حاصل دنباله‌دار کوتاه‌مدتی به نام 169P/NEAT است که هر ۴.۲ سال یک بار به دور خورشید می‌چرخد. نقطه‌ی تشعشع این بارش در صورت فلکی جدی (Capricornus) قرار دارد.
این بارش چندان پرتعداد نیست و در اوج خود تنها حدود ۵ شهاب در ساعت تولید می‌کند. اما این شهاب‌ها بسیار درخشان هستند، حتی در مناطقی با آلودگی نوری، و به همین دلیل میان علاقمندان به تماشای آسمان محبوبیت زیادی دارند.
اوج این بارش امسال همزمان با هلال افزایشی ماه با نور کم اتفاق می‌افتد که دیدن شهاب‌ها را آسان‌تر می‌کند. بهترین زمان تماشا از حدود ساعت ۱۰ شب به وقت محلی آغاز می‌شود.
در مقابل، بارش برساوشی‌ها بسیار پرشمار هستند. این بارش حاصل دنباله‌دار Swift-Tuttle است که هر ۱۳۳ سال یک بار به دور خورشید می‌چرخد. نقطه‌ی تابش این بارش در نزدیکی صورت‌های فلکی برساوش، ذات‌الکرسی و زرافه است.
در شرایط آسمان تاریک، در اوج این بارش می‌توان بین ۵۰ تا ۷۵ شهاب در ساعت دید. البته امسال ماه رو به پر شدن (محدب افزایشی) ممکن است کمی مانع دید کامل شود، اما برساوشی‌ها در کل ماه مرداد فعال هستند و فرصت‌های زیادی برای تماشایشان وجود دارد.
بهترین زمان دیدن آن‌ها بین نیمه‌شب تا سحر است.
در نهایت، بارش دلتای جنوبی دلو احتمالاً حاصل دنباله‌دار کوتاه‌مدت 96P/Machholz است که هر ۵.۲۷ سال یک‌بار به دور خورشید می‌چرخد. نقطه‌ی تابش آن در صورت فلکی دلو (Aquarius) قرار دارد.
در اوج این بارش، در یک بازه‌ی ۴۸ ساعته، بین ۲۰ تا ۲۵ شهاب در ساعت قابل مشاهده است. البته این شهاب‌ها کم‌نور و بدون دنباله‌ی قوی هستند. اما امسال، اوج آن همزمان با ماه هلال است که پیش از طلوع نقطه‌ی تابش غروب می‌کند، و این یعنی شرایط دید ایده‌آل خواهد بود؛ به‌ویژه بین نیمه‌شب تا سپیده‌دم.
جالب اینجاست که این بارش گاهی هم غافلگیر می‌کند: در سال‌های ۱۳۵۵ و ۱۳۸۱ نمایش بسیار پررنگ‌تری داشت. ممکن است امسال هم بارشی فراتر از انتظار را تجربه کنیم.
