به نظر رسیده باید امسال مجدد شاهد سرخ شدن ماه باشیم اما این ماه گرفتگی در ایران قابل مشاهده نیست و در اواخر ۱۴۰۴ خواهد بود.
در روز ۱۶ شهریور، علاقهمندان به نجوم در سراسر ایران شاهد یکی از نادرترین پدیدههای آسمانی بودند: ماهگرفتگی کلی. پس از هفت سال انتظار، ماه بهطور کامل در سایه زمین قرار گرفت و با رنگی سرخگون در آسمان شب درخشید. اگر این منظره را از دست دادهاید، باید تا دهم دیماه ۱۴۰۷ صبر کنید تا دوباره چنین فرصت تماشایی فراهم شود.
اما خبر خوب این است که کمتر از شش ماه دیگر، در تاریخ ۱۲ اسفند ۱۴۰۴ (مصادف با ۳ مارس ۲۰۲۶)، جهان بار دیگر شاهد یک خسوف کلی خواهد بود. این بار، بهترین چشماندازها از سواحل غربی آمریکای شمالی، شرق آسیا، استرالیا و نواحی اقیانوسیه قابل مشاهده خواهد بود. در این رویداد، حدود ۱۷۶ میلیون نفر یعنی نزدیک به دو درصد جمعیت جهان قادر خواهند بود تمام مراحل ماهگرفتگی شامل نیمسایه، گرفت جزئی و گرفت کامل را رصد کنند.
در ایران، این ماهگرفتگی تنها برای مناطق شرقی کشور بهصورت جزئی قابل مشاهده خواهد بود. در شهرهایی مانند مشهد، زاهدان و کرمان، ماه هنگام طلوع از افق در مرحلهی پایانی گرفت جزئی و خروج از نیمسایه زمین قرار دارد. بنابراین، در صورت نبود دید مستقیم به افق شرقی، احتمال دارد این پدیده حتی در همان مناطق نیز قابل رؤیت نباشد.
ماهگرفتگی زمانی رخ میدهد که زمین دقیقاً میان خورشید و ماه کامل قرار گیرد و سایهاش بر سطح ماه بیفتد. رنگ سرخ ماه در هنگام گرفت کامل، نتیجهی عبور نور خورشید از جو زمین و پراکندگی آن است؛ بهطوریکه تنها نورهای مایل به قرمز به سطح ماه میرسند و آن را به رنگی خونین درمیآورند. ماهگرفتگی ۱۲ اسفند در مجموع حدود ۵ ساعت و ۳۸ دقیقه طول خواهد کشید، اما بخش جذاب آن یعنی مرحلهی گرفت کامل تنها ۵۸ دقیقه ادامه خواهد داشت.
بین این خسوف کلی و ماهگرفتگی دیماه ۱۴۰۷، دو گرفت جزئی دیگر نیز رخ خواهد داد. نخست در ۲۲ دی ۱۴۰۶، که بسیار خفیف بوده و احتمالاً در بیشتر نقاط جهان قابل مشاهده نخواهد بود. دومین مورد در ۱۶ تیر ۱۴۰۷ اتفاق میافتد و ساکنان اروپا، آسیا و آفریقا میتوانند آن را بهصورت جزئی رصد کنند.





