این سحابی محل شکل‌گیری ستارگان جدید است و نام رایج خود را به دلیل ظاهر شعله‌مانندش در تصاویر تلسکوپ‌های نوری دریافت کرده است. به نظر من، این یکی از معدود اجرام آسمانی است که واقعاً شبیه نامش به نظر می‌رسد! این سحابی حدود ۳۰ سال نوری گستردگی دارد و بخشی از مجموعه‌ی بزرگ ابر مولکولی شکارچی است که یکی از فعال‌ترین مناطق شکل‌گیری ستاره‌ها در کهکشان ما محسوب می‌شود.
نور این سحابی از ستاره‌ی «ال‌نیتاک»، شرقی‌ترین ستاره در کمربند شکارچی، تأمین می‌شود. این ستاره با انتشار پرتوهای فرابنفش، گاز هیدروژن موجود در سحابی را به درخشش وامی‌دارد. درون سحابی شعله، توده‌های گاز و غبار در حال فروپاشی هستند و ستاره‌های جدیدی را شکل می‌دهند.
هدف: تصویربرداری از سحابی شعله
تلسکوپ: Celestron RASA (با فاصله کانونی ۴۰۰ میلی‌متر)
فوکوسر: Celestron Electronic Focuser
کوهک (Mount): Sky-Watcher EQ6-R Pro
دوربین تصویربرداری: ZWO ASI533MC Color
زمان کلی نوردهی: 9.۳۹ ساعت
اعتبار تصویر: چاک ایوب
اخیراً گروهی از ستاره‌شناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) تصویری خیره‌کننده از این سحابی ثبت کرده‌اند. این تصویر تنها به لطف قابلیت‌های پیشرفته‌ی جیمز وب، به‌ویژه توانایی‌های بی‌نظیر آن در تصویربرداری فروسرخ، امکان‌پذیر شده است. این تلسکوپ که در آذر ۱۴۰۰ به فضا پرتاب شد، از فاصله‌ی ۱.۶ میلیون کیلومتری زمین فعالیت می‌کند. آینه‌ی ۶.۵ متری آن نوری را ثبت می‌کند که میلیاردها سال در فضا سفر کرده است. توانایی ثبت تصاویر فروسرخ باعث شده است که ستاره‌شناسان بتوانند از میان گرد و غبار متراکم عبور کرده و تصاویری شفاف از سحابی شعله ثبت کنند.
تلسکوپ جیمز وب عمدتاً در طیف فروسرخ، از ۰.۶ تا ۲۸ میکرون، فعالیت می‌کند (در حالی که نور مرئی در محدوده‌ی ۰.۳۸ تا ۰.۷ میکرون قرار دارد). در این طول‌موج‌ها، این تلسکوپ می‌تواند نوری را که به دلیل انبساط کیهان کشیده شده یا در میان غبار پنهان شده است، شناسایی کند. چهار ابزار علمی آن—NIRCam، NIRSpec، MIRI و FGS/NIRISS—برای دریافت پرتوهای فروسرخ طراحی شده‌اند. ابزارهای NIRCam و NIRSpec برای ثبت نور نزدیک‌فروسرخ ایده‌آل هستند که برای مطالعه‌ی کهکشان‌های دوردست و سیاره‌های فراخورشیدی مناسب است، در حالی که MIRI توانایی تصویربرداری در فروسرخ میانی را دارد که برای بررسی اجرام سردتر مانند دیسک‌های پیش‌سیاره‌ای و ستاره‌های تازه‌متولد شده ضروری است.
تصویری که منتشر شده، یک تصویر ترکیبی است و ساختار غبارآلود سحابی را در طول‌موج‌های مختلف نشان می‌دهد. بخش اصلی تصویر، نمایی از سحابی در نور مرئی را نمایش می‌دهد که در آن، ستون‌های مرکزی با پرتوهای رشته‌ای احاطه شده‌اند. در تصویر دو مربع سفید مایل قرار گرفته‌اند که بخش‌هایی از سحابی را که جیمز وب روی آن‌ها تمرکز کرده، مشخص می‌کنند. در سمت راست تصویر، دو نمای نزدیک‌فروسرخ از این نواحی قابل مشاهده است که رنگ‌ها بر اساس طول‌موج کدگذاری شده‌اند: آبی (۱.۱۵-۱.۴ میکرون)، سبز (۱.۸۲ میکرون)، نارنجی (۳.۶ میکرون) و قرمز (۴.۳ میکرون).
در تمامی این تصاویر، ستارگان با رنگ‌های متفاوت—قرمز، آبی و سفید—در سراسر میدان دید پراکنده شده‌اند. در حالی که نمای فروسرخ اطلاعات تازه‌ای از ترکیب سحابی ارائه می‌دهد که در طول‌موج‌های نوری معمول قابل مشاهده نیست.
