ماه گذشته، طوفان گرد و غباری تاریخی شیکاگو را درنوردید و ماهواره‌ی هواشناسی، نمایی تماشایی از این رویداد را از بالا ثبت کرد.
با ما همراه شوید تا این رخداد کم‌سابقه را از چشم ماهواره‌ی NOAA دنبال کنیم.
اواسط ماه مه، دیواری عظیم از گرد و غبار از بخش‌هایی از منطقه‌ی میدوِست آمریکا عبور کرد. خوشبختانه، ماهواره‌ی شرقی سازمان ملی اقیانوسی و جوی آمریکا (NOAA) با نام GOES، این پدیده‌ی دیدنی را لحظه‌به‌لحظه دنبال کرد.
این ماهواره‌ی نسل جدید، که کمتر از یک سال پیش در تیر ۱۴۰۳ به فضا پرتاب شد و در آوریل جایگزین ماهواره‌ی قبلی در موقعیت شرقی شد، در ارتفاع ۳۵٬۷۸۵ کیلومتری زمین قرار دارد. این فضاپیما، ناظر دائمی نیم‌کره‌ی غربی است و ضمن پایش وضعیت آب‌وهوا، داده‌هایی برای مطالعه‌ی اقلیم جمع‌آوری می‌کند و آتش‌سوزی‌های جنگلی را نیز ردیابی می‌کند.
از جمله توانایی‌های منحصربه‌فرد GOES East، ثبت و مستندسازی رویدادهای جوی تاریخی از آغاز تا پایان است؛ و این بار، در جای مناسب و زمان مناسب قرار داشت.
در ۲۶ اردیبهشت، طوفان گرد و غباری در شمال ایالت ایلینوی شکل گرفت و به‌سوی شرق و از میان شیکاگو و شمال ایندیانا عبور کرد. این طوفان از دل یک سامانه‌ی رعد و برق شدید در مرکز ایلینوی پدید آمد؛ جایی که وزش بادهای قدرتمند گرد و خاک را از زمین‌های خشک کشاورزی به آسمان فرستادند. به‌مرور، ابر عظیمی از گرد و غبار در امتداد مرز جلویی بادهای سهمگین شکل گرفت و به جلو رانده شد.
بادهایی با سرعتی بیش از ۹۷ کیلومتر بر ساعت (۶۰ مایل در ساعت) این طوفان را پیش راندند. این منطقه معمولاً به هشدارهای “توفان ناگهانی برف” عادت دارد—نوارهایی از برف سنگین که دید را به‌سرعت به صفر می‌رسانند—اما این بار، پرده‌ای از گرد و غبار جای برف را گرفته بود.
دفتر پیش‌بینی خدمات هواشناسی ملی آمریکا (NWS) در شیکاگو به دلیل کاهش دید افقی تا نزدیکی صفر، چهار هشدار جداگانه برای طوفان گرد و غبار صادر کرد. این هشدارها شامل وزش باد حداقل ۳۲ کیلومتر بر ساعت (۲۰ مایل) و گرد و غبار گسترده‌ای بودند که میدان دید را به کمتر از ۰٫۴ کیلومتر (۰٫۲۵ مایل) کاهش می‌دادند.
هرچند طوفان‌های گرد و غبار در منطقه‌ی میدوِست آمریکا چندان رایج نیستند، اما در شهر شیکاگو بسیار نادرترند. آخرین طوفان گرد و غباری که این شهر را تحت تأثیر قرار داد، در ۱۰ خرداد ۱۳۶۴ رخ داد، که البته به‌شدت طوفان اخیر نبود.
دفتر خدمات هواشناسی ملی در شیکاگو تأیید کرده که نزدیک به یک قرن از وقوع طوفانی با این شدت در این شهر می‌گذرد. آخرین بار، طوفانی مشابه در دهه‌ی ۱۳۰۹ هجری شمسی و در دوران موسوم به “کاسه‌ی گرد و غبار” (Dust Bowl) رخ داده بود.
در اواسط ماه اردیبهشت ۱۴۰۴، طوفانی تاریخی و نادر از گرد و غبار، شهر شیکاگو و مناطق اطراف آن را درنوردید؛ طوفانی که از رعدوبرق‌های شدید و زمین‌های خشک کشاورزی در ایلینوی سرچشمه گرفت و با بادهایی بسیار شدید (تا ۹۷ کیلومتر بر ساعت) همراه بود.
این پدیده به‌قدری کم‌سابقه بود که دفتر خدمات هواشناسی ملی آمریکا (NWS)، پس از گذشت نزدیک به یک قرن، هشدارهای متعددی برای طوفان گرد و غبار در شیکاگو صادر کرد. آخرین طوفانی با این شدت به دهه‌ی ۱۳۰۹، دوران Dust Bowl برمی‌گردد.
ماهواره‌ی جدید GOES East سازمان NOAA، که تنها چند ماه از جای‌گیری‌اش در موقعیت شرقی زمین می‌گذرد، این رخداد را از فاصله‌ی ۳۵٬۷۸۵ کیلومتری رصد و مستندسازی کرد. این ماهواره با قابلیت ردیابی دقیق پدیده‌های آب‌و‌هوایی، تصویرهای واضح و تحلیلی از این رویداد کم‌نظیر ارائه داد و اهمیت فناوری‌های نوین در پایش بلایای طبیعی را بار دیگر اثبات کرد.
