یک سیارک کوچک به نام ۲۰۲۵ TF، در ارتفاع تقریبی ۲۶۵ مایل (۴۲۸ کیلومتر) پایین‌تر از چندین ماهواره، بر فراز قطب جنوب پرواز کرد. در ابتدا، چند ساعت پس از عبور از نزدیکترین فاصله به ستاره‌شناسان، با کمال تعجب آنها، مشاهده شد. این برخورد در آخرین ثانیه نشان می‌دهد که حتی سنگ‌های فضایی کوچک نیز می‌توانند بدون شناسایی به موقع از رادار عبور کنند. همچنین این سوال را مطرح می‌کند که تا چه حد می‌توانیم این اشیاء کوچک و سریع را دنبال کنیم.
طبق گزارش‌های ESA، سیارک ۲۰۲۵ TF (با ارتفاع بین ۱ تا ۳ متر، یعنی بین یک زرافه و یک ماشین کوچک) حدود ساعت ۸:۴۷ بعد از ظهر به وقت شرق آمریکا از زمین عبور کرد و در همان ارتفاع ایستگاه فضایی بین‌المللی قرار داشت. عبور آن نزدیکترین عبوری است که تاکنون توسط یک شیء ثبت شده است که به زمین برخورد نکرده است. سابقه این موارد در گذشته، از جمله ۲۰۲۰ VT4، که با فاصله تقریبی ۲۳۰ مایل در اطراف زمین در حال پرواز بود، ثبت شده است. سیارک‌های کوچک در این فواصل هیچ تهدید جهانی ندارند؛ با این حال، می‌توانند برای ماهواره‌ها تهدیدی ایجاد کنند یا در صورت برخورد با جو، ممکن است منجر به تشکیل گوی‌های آتشین شوند.
شناسایی سیارک‌های در مقیاس متری بسیار چالش برانگیز است. اولاً، آنها کوچک و کم‌نور هستند و فقط زمانی قابل مشاهده هستند که نور خورشید به درستی منعکس شود. ثانیاً، بسیاری از آنها از جهاتی نزدیک به تابش خورشید نزدیک می‌شوند، جایی که تلسکوپ‌ها اسکن نمی‌کنند. ثالثاً، پوشش محدود تلسکوپ و تجزیه و تحلیل داده‌های بلادرنگ به این معنی است که اشیاء با سرعت بالا می‌توانند از بین بروند.
همانطور که ESA اشاره کرد، TF 2025 تنها پس از واقعیت با استفاده از نقشه‌برداری آسمان کاتالینا و مشاهدات بعدی تأیید شد. در حالی که آژانس‌های فضایی هزاران شیء بزرگتر نزدیک به زمین را رصد می‌کنند، سیستم‌های فعلی نسبت به این بازدیدکنندگان سریع و کوچک حساسیت کمتری دارند.
