با اندازه‌گیری دمای یک کهکشان دوردست با تلسکوپ آرایه میلی‌متری/زیرمیلی‌متری بزرگ آتاکاما (ALMA)، ستاره‌شناسان یک کارخانه ستاره‌سازی عظیم کشف کرده‌اند. این کهکشان Y1 نام داشت و بین ۶۰۰ تا ۸۰۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ زندگی می‌کرد. این تیم به سرپرستی تام بکس از دانشگاه صنعتی چالمرز در سوئد کشف کرد که Y1 با تقریباً ۱۸۰ جرم خورشیدی در سال ستاره تشکیل می‌دهد، که تقریباً ۱۸۰ برابر سرعت تشکیل ستاره‌های کهکشان راه شیری است. این یکی از راه‌هایی است که کهکشان‌ها در جهان جوان به این سرعت رسیده‌اند.
طبق این مقاله، تیم چالمرز با استفاده از باند ۹ ALMA (۰.۴۴ میلی‌متر) و آرایه ۶۶ آنتن رادیویی آن، انتشار گرد و غبار Y1 را ثبت کرد و متوجه شد که در دمای ۹۰ کلوین (۱۸۰ درجه سانتیگراد) می‌درخشد. ستاره‌شناس یوئیچی تامورا می‌گوید این گرد و غبار گرم، Y1 را به عنوان “یک کارخانه ستاره‌سازی عظیم” تأیید می‌کند. نرخ تشکیل ستاره در این کهکشان بیش از ۱۸۰ میلیون در سال است (در مقایسه با حدود ۱ میلیون در کهکشان راه شیری)، یک انفجار شدید و ناپایدار. Y1 (که MACS0416_Y1 نیز نامیده می‌شود) در انتقال به سرخ ≈۸.۳ قرار دارد. چنین انفجارهای کوتاه و پنهانی ممکن است در جهان اولیه رایج بوده باشند.
این تصویر توسط مشاهدات دیگر پشتیبانی می‌شود. به عنوان مثال، تصاویر وب تقریباً ۸۳ کهکشان کوچک ستاره‌فشان را در زمانی ۸۰۰ میلیون سال پس از بیگ بنگ کشف کردند. طبق گفته ناسا، اینها کهکشان‌هایی هستند که کوچک اما به اندازه کافی قدرتمند هستند که باعث یونیزه شدن مجدد کیهانی شوند، همانطور که توسط ایزاک ولد مشاهده شده است. به طور مشابه، مشاهدات ALMA/JWST یک مارپیچ میله‌ای (J0107a) را کشف کرد که تقریباً ۱۰ برابر راه شیری جرم داشت و قادر به تشکیل ستاره با نرخ تقریباً ۳۰۰ برابر بود. این یافته‌ها نشان می‌دهد که انفجارهای ستاره‌ای پنهان بخش اساسی جهان اولیه بوده‌اند.
