مریخنورد «پشتکار» ناسا اکنون نزدیک به پنج سال را در مریخ گذرانده و تقریباً ۲۵ مایل (حدود ۴۰ کیلومتر) را طی کرده و در این مدت نمونههای سنگی جمعآوری کرده و مقاومت خود را برای اکتشافات دوربرد آینده آزمایش کرده است. این مریخنورد در حال حاضر خود را برای حرکت به سمت منطقه جدیدی به نام «لاک د چارمز» آماده میکند، جایی که سنگهای بیشتری را برای مطالعه جمعآوری خواهد کرد. «پشتکار» مانند مدل قبلی خود، «کنجکاوی»، برای دوام آوردن طراحی شده است و توسط آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا به طور کامل آزمایش شده است تا اطمینان حاصل شود که چرخهای آن برای دههها هرگز دچار لغزش نمیشوند، به طوری که ترمزها قفل نمیشوند و سیستمها در ماموریتی که جدول زمانی آن فراتر از سال ۲۰۳۱ است، کاملاً کار میکنند.
مریخنورد «پشتکار» ماموریت خود را تمدید میکند، به طور خودکار دهانه جزرو را کاوش میکند و نشانههایی از حیات گذشته را بررسی میکند.
طبق گزارش ناسا، مهندسان تأیید کردهاند که محرکهای چرخشی مریخنورد حداقل ۳۷ مایل (۶۰ کیلومتر) دیگر کار میکنند و سیستمهای ترمز را به طور مشابه ارزیابی میکنند. پرسویرنس همچنین به طور گسترده از رانندگی خودکار استفاده کرده است که از نرمافزار ناوبری خودکار پیشرفته (ENav) خود برای تشخیص خطرات تا فاصله ۵۰ فوت جلوتر و انتخاب مسیرهای امن بدون هیچ گونه ورودی از سوی انسان استفاده میکند. بیش از ۹۰٪ مسیر آن بدون راننده بوده است که این مریخنورد را قادر ساخته تا در زمینهای ناهموار حرکت کند و انواع مختلفی از نمونهها را جمعآوری کند.
دهانه جزرو مریخ از دید مریخنورد پرسویرنس، نمونه سنگی “آبشار چیاوا” که در سفرش به بالای ۴۰۰ متر از واحد حاشیه غنی از الیوین در جستجوی نشانههای احتمالی حیات میکروبی گرفته شده است، زمینشناسی، آتشفشانها و تاریخچه آب مریخ را روشن میکند.
پرسویرنس با پیشروی بیشتر به سمت دریاچه چارمز، زمین غنی از الیوین را بررسی میکند، نمونهها را توسعه میدهد و در عوض برای اطمینان از تحقیقات طولانی مدت مریخ، به مهندسی خودکار و مقاوم متکی است.
انتظار میرود یافتههای پرسویرنس، تاریخچهی قلبی عروقی، فعالیت آب و حیات پیشین در مریخ را بیشتر بررسی کند و به عنوان معیاری برای رباتهای آیندهی دوربرد که به سیارهی سرخ سفر میکنند، عمل کند.
