با افزایش تعداد مأموریت‌هایی که به مریخ ارسال شده‌اند، شواهد بیشتری نشان می‌دهند که این سیاره سرخ در گذشته‌ای دور گرم‌تر، مرطوب‌تر و قابل‌سکونت‌تر از وضعیت کنونی‌اش بوده است. برای یافتن مدارک این فرضیه، یک مقاله جدید پیشنهاد می‌کند که جزیره دیسپشن در قطب جنوب یکی از بهترین مکان‌ها روی زمین برای شبیه‌سازی محیط مریخ است. این مقاله ۳۰ نقطه در این جزیره را شناسایی کرده که از نظر ویژگی‌های محیطی و زمین‌شناسی به مکان‌هایی در مریخ شباهت دارند.
کاوش مریخ یکی از اهداف اصلی آژانس‌های فضایی در سراسر جهان بوده است، زیرا دانشمندان به دنبال درک زمین‌شناسی، اقلیم، امکان وجود حیات در گذشته و حتی قابلیت سکونت انسانی در آینده روی این سیاره هستند. مأموریت‌های اولیه مانند مارینر ۴ ناسا در سال ۱۳۴۳ نخستین تصاویر نزدیک از مریخ را ثبت کردند و فرودگرهای وایکینگ در دهه ۱۳۴۸ اولین آزمایش‌های موفقیت‌آمیز سطحی را انجام دادند. در دهه‌های ۱۳۶۸ و ۱۳۶۹، مدارگردهایی مانند Mars Global Surveyor و مریخ‌نوردهایی همچون اسپیریت و آپورتونیتی اطلاعات ارزشمندی درباره سطح و شرایط جوی مریخ ارائه کردند. با ادامه کاوش‌ها و مأموریت‌های آینده، مریخ همچنان یکی از اهداف کلیدی پژوهش‌های فضایی محسوب می‌شود.
نتایج این مأموریت‌های متعدد نشان می‌دهد که سطح مریخ سرد، خشک و در معرض تابش‌های شدید است. بااین‌حال، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهند آب مایع زمانی روی این سیاره جریان داشته است، که این موضوع احتمال وجود حیات میکروبی در گذشته را مطرح می‌کند. امروزه نیز نشانه‌هایی از وجود ذخایر آب زیرزمینی و انتشار فصلی متان دیده می‌شود که ممکن است به حضور حیات در زمان حال اشاره داشته باشد، اما—و این یک اما مهم است—هنوز هیچ مدرک قطعی از وجود حیات پیدا نشده است. برای بررسی بیشتر، دانشمندان از “آنالوگ‌های سیاره‌ای” استفاده می‌کنند.
آنالوگ سیاره‌ای به مناطقی روی زمین گفته می‌شود که شباهت‌هایی با محیط‌های موجود در سیارات دیگر دارند. در مورد مریخ، مقاله‌ای جدید نشان می‌دهد که جزیره دیسپشن در قطب جنوب یک آنالوگ عالی برای بخش‌هایی از مریخ است. بررسی گونه‌های زیستی این منطقه به دانشمندان کمک می‌کند تا محیط‌های مریخی را بهتر بشناسند و برای مأموریت‌های آینده آماده شوند.
این مقاله که به سرپرستی ماریا آنجلینا لیال لیال نوشته شده، ۳۰ نقطه در این جزیره را شناسایی کرده که به چهار دسته تقسیم می‌شوند:
۱. مناطقی که از نظر زمین‌شناسی مشابه مریخ هستند.
۲. مناطقی که شرایط محیطی مشابهی با مریخ دارند.
۳. مناطقی که از نظر زیستی اهمیت دارند، زیرا میزبان اکستریموفیل‌ها (میکروارگانیسم‌هایی که در شرایط سخت زنده می‌مانند) هستند.
۴. مناطقی که از نظر مهندسی برای آزمایش تجهیزات در شرایط مشابه مریخ مناسب‌اند.
نتیجه‌گیری مقاله این است که جزیره دیسپشن به دلیل ترکیب شرایط محیطی شدید و ویژگی‌های زمین‌شناختی مشابه مریخ، یک آنالوگ ارزشمند برای مطالعه این سیاره محسوب می‌شود. این جزیره همچنین یک جزیره آتشفشانی است و به عنوان یک آزمایشگاه طبیعی (و به‌مراتب نزدیک‌تر از مریخ) می‌تواند به بررسی نحوه سازگاری حیات با شرایط دشوار، ازجمله دماهای پایین و تابش‌های شدید کمک کند.
ویژگی‌های منحصربه‌فرد این جزیره شامل وجود پرکلرات‌ها (ترکیبات شیمیایی شامل نمک‌های کلر و اکسیژن)، فرآیندهای آتشفشانی-یخی، پرمافراست (لایه‌های یخ‌زده دائمی)، و میکروبیال مت‌ها (لایه‌های میکروارگانیسم‌های پیچیده‌ای که در شرایط سخت زنده می‌مانند) است. این ویژگی‌ها باعث شده‌اند که این منطقه گزینه‌ای عالی برای بررسی احتمال وجود حیات گذشته یا کنونی در مریخ باشد. بااین‌حال، پژوهشگران تأکید می‌کنند که برای تأیید کامل این جزیره به عنوان یک آنالوگ مریخی، مطالعات دقیق‌تری در زمینه زمین‌شیمی، اکستریموفیل‌ها و شبیه‌سازی مأموریت‌ها موردنیاز است.
