دنباله‌دار «محکوم» Tsuchinshan-ATLAS در برابر خورشید: امکان مشاهده با چشم غیرمسلح در پاییز امسال
ما جدیدترین جزئیات را در مورد این دنباله دار ارائه می دهیم، که ممکن است (یا نه!) در آسمان غروب مهرماه به یک جسم درخشان با چشم غیر مسلح تبدیل شود.
اگر سفینه فضایی Warp Drive به داخل سیاهچاله پرواز کند: نظریه‌ها و فرضیات
درایوهای Warp علیرغم حضور همه جانبه آنها در داستان های علمی تخیلی، سابقه ای طولانی از عدم وجود دارند. نویسنده جان کمپبل اولین بار این ایده را در یک رمان علمی تخیلی به نام جزایر فضا مطرح کرد. این روزها، به‌ویژه به لطف Star Trek، این اصطلاح بسیار آشناست. تقریباً یک مرجع عمومی برای سفر فوق‌العاده در فضای ابری است. اینکه آیا درایو Warp هرگز وجود خواهد داشت یا نه، یک مشکل فیزیک است که محققان هنوز در تلاش برای حل آن هستند، اما در حال حاضر، این مسئله نظری است. اخیراً، دو محقق به بررسی این موضوع پرداختند که اگر یک کشتی با درایو تار بخواهد وارد یک سیاهچاله شود، چه اتفاقی می‌افتد. نتیجه یک آزمایش فکری جالب است. ممکن است منجر به درایوهای چرخشی به اندازه یک کشتی ستاره ای نشود، اما ممکن است به دانشمندان اجازه دهد روزی نسخه های کوچکتر را ایجاد کنند. Remo Garattini و Kirill Zatrimaylov این نظریه را مطرح کردند که چنین محرکه ای می تواند در داخل سیاهچاله به اصطلاح شوارتزشیلد زنده بماند. این به شرطی است که کشتی از افق رویداد با سرعتی کمتر از سرعت نور عبور کند. از نظر تئوری، میدان گرانشی سیاهچاله مقدار انرژی منفی مورد نیاز برای ادامه حرکت را کاهش می دهد. اگر اینطور بود، کشتی می‌توانست از آن عبور کند و به نوعی از آن برای رسیدن به جای دیگری بدون له شدن استفاده کند. علاوه بر این، ریاضیات پشت این ایده راه را برای ایجاد احتمالی درایوهای مینی وارپ در تنظیمات آزمایشگاهی نشان می دهد. وارپ درایو چیست؟ بررسی مفهوم و کاربردهای آن در سفرهای فضایی آیا دانشمندان می توانند درایو میکرو یا مینی وارپ در آزمایشگاه بسازند؟ سوالات خوب برای درک کار این تیم، بیایید به بازیگران اصلی این تحقیق نگاه کنیم: درایوهای تار و سیاه چاله ها. این ایده از این واقعیت…
یک دقیقه صبر کن چرا هیچ یک از قمرهای منظومه شمسی حلقه ندارند؟
ما قمرهای عجیب و غریب زیادی در منظومه شمسی داریم.
SETI با استفاده از فرکانس‌های رادیویی ناشناخته به جستجوی حیات بیگانه در بیش از ۱۰۰۰ کهکشان می‌پردازد
یافته های جدید می تواند SETI را به جستجوی فرا کهکشانی برای حیات فراتر از زمین ارتقا دهد.
رکورد جدید: بلواوریجین جوانترین زن را فراتر از مرزهای کارمان پرتاب کرد
Blue Origin با پرتاب گردشگری فضایی امروز رکورد جدیدی را به نام خود ثبت کرد و جوانترین زن را فراتر از خط 62 مایلی (100 کیلومتری) Karman فرستاد.
بادبان خورشیدی نوین ناسا: گسترش رونق و حرکت به سوی افق‌های جدید
بادبان های خورشیدی یک راه هیجان انگیز برای سفر در منظومه شمسی هستند زیرا نیروی محرکه خود را از خورشید می گیرند. ناسا چندین بادبان خورشیدی توسعه داده است و جدیدترین آنها، سیستم بادبان خورشیدی مرکب پیشرفته (یا ACS3) است که چند ماه پیش به مدار پایین زمین پرتاب شد. پس از آزمایش، ناسا امروز گزارش داد که رونق‌ها را گسترش داده و بادبان خورشیدی 80 متر مربعی (860 فوت مربع) خود را مستقر کرده است. آنها اکنون از بادبان برای بالا و پایین بردن مدار فضاپیما استفاده خواهند کرد و در مورد قایقرانی خورشیدی بیشتر یاد خواهند گرفت. خورشید میلیاردها سال به سوختن ادامه خواهد داد، بنابراین ما یک منبع نیروی محرکه نامحدود داریم. به جای پرتاب مخازن سوخت عظیم برای ماموریت‌های آینده، می‌توانیم بادبان‌های بزرگ‌تری را پرتاب کنیم که از «سوخت» موجود در حال حاضر استفاده می‌کنند. ما سیستمی را نشان خواهیم داد که از این منبع فراوان برای برداشتن گام‌های بزرگ بعدی در اکتشاف و علم استفاده می‌کند. ACS3 بخشی از برنامه فناوری فضاپیمای کوچک ناسا است که هدف آن استقرار مأموریت های کوچکی است که قابلیت های منحصر به فرد را به سرعت نشان می دهند. ACS3 در آوریل 2024 با موشک Electron آزمایشگاه Rocket از نیوزیلند پرتاب شد. این فضاپیما یک CubeSat دوازده واحدی (12U) است که توسط NanoAvionics ساخته شده است که به اندازه یک اجاق مایکروویو است. بزرگ‌ترین چالش طراحی و ایجاد بوم‌های سبک وزن است که می‌توانند به اندازه کافی کوچک باشند تا در داخل فضاپیما قرار گیرند، در حالی که می‌توانند تا حدود 9 متر (30 فوت) در هر طرف گسترش یابند و به اندازه کافی قوی باشند تا بادبان خورشیدی را پشتیبانی کنند. سیستم بوم فیبر کربن کامپوزیت سبک وزن اما قوی از فضاپیما باز شد و لوله های سفت و سختی را تشکیل داد که از بادبان پلیمری بسیار…
دانشمندان برای اولین بار میدان الکتریکی نامرئی را در اطراف زمین شناسایی کردند
یک میدان انرژی نامرئی و ضعیف که در اطراف سیاره ما زمین پیچیده شده است سرانجام شناسایی و اندازه گیری شد.
فضانورد جان مک فال پرچم پارالمپیک را در مراسم افتتاحیه ۷ شهریور به اهتزاز در می‌آورد
جان مک فال، برنده مدال پارالمپیک در سال 2008 و فضانورد ذخیره آژانس فضایی اروپا، پرچم رسمی بازی ها را در مراسم افتتاحیه در 7 شهریور حمل کرد.
امواج گرانشی و رمز و راز فوق‌العاده انفجار بزرگ
دانشمندان ممکن است در مسیر کشف جنبه های جدید فیزیک باشند.
نکاتی شگفت‌انگیز: ۲۰۰ شهاب‌سنگ مریخی که از ۵ دهانه به زمین برخورد کردند
امیدوارم زمین و مریخ هرگز به هم نرسند، اما این بدان معنا نیست که آنها نمی توانند در یک برنامه تبادل کوچک شرکت کنند.
تلسکوپ فضایی جیمز وب: شش سیاره سرکش بدون ستاره میزبان را شناسایی کرد
ما سیارات را فرزندان ذاتاً محدود ستارگان میزبان می‌دانیم.
چگونه فضانوردان می‌توانند از آسیب بینایی در سفرهای فضایی جلوگیری کنند؟
فضانوردان با مشکلات بینایی مواجه هستند و محققان در قالب برنامه خصوصی پرواز فضایی Polaris Dawn به بررسی این موضوع مشغول هستند.
SpaceX پرتاب فضانورد Polaris Dawn را حداقل تا ۹ شهریور به دلیل آب و هوای بد به تعویق انداخت
اسپیس ایکس پرتاب برنامه ریزی شده 7 شهریور ماموریت فضانورد Polaris Dawn را به دلیل آب و هوای بد پاک کرد. این ماموریت اکنون حداقل تا جمعه (9 شهریور) پرواز نخواهد کرد.
رازهای ماموریت برجسته پلاریس داون از زبان کارشناس خطرات
ماموریت Polaris Dawn توجه زیادی را به خود جلب کرده است، زیرا اولین پیاده روی فضایی توسط مسافران فضایی تجاری را به نمایش خواهد گذاشت.
تلسکوپ سیاه چاله: ثبت مشاهدات از عمق آسمان به سطح زمین
در تصاویر آزمایشی از کهکشان‌های دوردست، مجموعه‌ای از تلسکوپ‌های افق رویداد به بالاترین رصد مشاهداتی که تاکنون از زمین گرفته شده است، دست یافته‌اند.